Ancient Greek-English Dictionary Language

δεινός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δεινός δεινή δεινόν

Structure: δειν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from de/os, properly deeino/s, cf. e)leeino/s, e)leino/s, from e)/leos

Sense

  1. terrible, horrible, fearful, astounding
  2. (neuter substantive) danger
  3. marvelous, mighty, powerful
  4. wondrous, strange
  5. able, skillful, clever
  6. shamefully timid, cowardly

Examples

  • ἐν ᾧ διεξιὼν τὰσ τῶν ἀρχαίων ἀρετὰσ φησίν, ὡσ οἱ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσαντεσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων οὐ τὰ πολέμια δεινοὶ μόνον ἦσαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη γενναῖοι καὶ φιλότιμοι καὶ σώφρονεσ, οἵ γε τῶν μὲν κοινῶν μᾶλλον ἐφρόντιζον ἢ τῶν ἰδίων, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἧττον ἐπεθύμουν ἢ τῶν ἀδυνάτων καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ πρὸσ ἀργύριον ἔκρινον ἀλλὰ πρὸσ εὐδοξίαν, μέγαν οἰόμενοι τοῖσ παισὶ καταλείψειν πλοῦτον καὶ ἀνεπίφθονον τὴν παρὰ τοῖσ πλήθεσι τιμήν· (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 52)
  • ἄμφω δὲ τεχνῖται καὶ εἰπεῖν δεινοὶ ἐοίκατε εἶναι. (Lucian, Prometheus, (no name) 5:5)
  • μάχην δ’ ἀμέγαρτον ἔγειραν πάντεσ, θήλειαι τε καὶ ἄρσενεσ, ἤματι κείνῳ, Τιτῆνέσ τε θεοὶ καὶ ὅσοι Κρόνου ἐξεγένοντο, οὕσ τε Ζεὺσ Ἐρέβευσφιν ὑπὸ χθονὸσ ἧκε φόωσδε δεινοί τε κρατεροί τε, βίην ὑπέροπλον ἔχοντεσ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 65:4)
  • ἔνθα δὲ Νυκτὸσ παῖδεσ ἐρεμνῆσ οἰκί’ ἔχουσιν, Ὕπνοσ καὶ Θάνατοσ, δεινοὶ θεοί· (Hesiod, Theogony, Book Th. 71:1)
  • οἳ δ’ οὐκ ἔχοντεσ καὶ σπανίζοντεσ βίου δεινοί, νέμοντεσ τῷ φθόνῳ πλέον μέροσ, ἐσ τοὺσ ἔχοντασ κέντρ’ ἀφιᾶσιν κακά, γλώσσαισ πονηρῶν προστατῶν φηλούμενοι· (Euripides, Suppliants, episode 4:7)

Synonyms

  1. terrible

  2. danger

  3. marvelous

  4. wondrous

  5. able

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION