Hyperides, Speeches, Κατὰ Δημοσθένουσ ὑπὲρ τῶν Ἁρπαλείων 5:

[ὑπὸ Δη]μοσθένο[υσ ἀπο]σταλείσ, παρὰ [δ’ Ὀλυμ]πιάδι Καλλίασ ὁ [Χαλ]κιδεύσ, ὁ Ταυροσθένουσ ἀδελφόσ· τούτουσ γὰρ ἔγραψε Δημοσθένησ Ἀθηναίουσ εἶναι καὶ χρῆται τούτοισ πάντων μάλιστα. καὶ οὐδὲν θαυμαστόν· οὐδέποτε γὰρ οἶμαι ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένων εἰκότωσ φί[λουσ] τοὺσ ἀπ’ Εὐρίπου κέκτηται. εἶτα σὺ περὶ [φιλ]ίασ πρὸσ ἐμὲ τολ[μήσεισ αὐτίκα μά]λα [λέγειν] [ταύτην τὴν φιλίαν διέ]λυσασ αὐ[τό]σ, ὅ[τε χρ]υσίον κατὰ τῆσ [πατρ]ίδοσ ἔλαβεσ καὶ [μετ]εβάλο[υ]. καὶ κατα[γέλα]στον μὲν σαυ[τὸν] ἐποίησασ, κατῄ[σχυν]ασ δὲ τοὺσ ἐκ τῶν [ἔμπρ]οσθεν χρόνων [τῶν α]ὐτῶν τί σοι προ[ελομέ]νουσ· καὶ ἐξὸν [ἡμῖν] λαμπροτάτοισ [εἶναι] παρὰ τῷ δήμῳ [καὶ τὸ]ν ὑπόλοιπον [βίον ὑ]πὸ δόξησ χρη[στῆσ πα]ραπεμφθῆ[ναι, ἅπα]ντα ταῦτα ἀνέτρ[εψασ, κα]ὶ οὐκ αἰσχύνει νυνὶ τηλικοῦτ[οσ] ὢν ὑπὸ μειρακίων κρινόμενοσ περὶ δωροδοκίασ. καίτοι ἔδει τοὐναντίον ὑφ’ ὑμῶν παιδεύεσθαι τοὺσ νεωτέρουσ τῶν ῥητόρων, καὶ [εἴ] τι προπετέστερον ἔπραττον ἐπιτιμᾶσθαι καὶ κολάζεσθαι. νῦν δὲ τοὐναντίον οἱ νέοι τοὺσ ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη σωφρονίζουσιν. διόπερ, ὦ ἄνδρεσ δ[ικα]σταί, δικαίωσ ἂν ὀργίζοι[σθ]ε Δημοσθένει, εἰ καὶ δόξησ ἱκανῆσ [καὶ] πλούτου πολλοῦ δ[ι’ ὑ]μᾶσ μετεσχηκὼσ μηδ’ ἐπὶ γήρωσ [ὀ]δῷ κήδεται τῆσ πατρίδοσ. ἀλλ’ ὑμεῖσ μὲν ᾐσχύνεσθε ἐπὶησυ τοὺσ περιεστηκότασ [τῶ]ν Ἑλλήνων, ὅτε [τινῶ]ν κατεχειρο[τον]εῖτε, εἰ τοιούτο[υσ καὶ] δημαγωγοὺσ κα[ὶ στρ]ατηγοὺσ καὶ φύλα[κα]σ τῶν πραγμ[άτων] οὐ γάρ ἐστιν ὁμοίωσ [δεινό]ν, εἴ τισ ἔλα[βεν], ἀλλ’ εἰ ὅθεν μὴ [δεῖ, ο]ὐδέ γ’ ὁμοίωσ [ἀδι]κοῦσιν οἱ ἰδιῶται [οἱ λαβ]όντεσ τὸ χρυσίον [καὶ] οἱ ῥήτορεσ καὶ οἱ [στρατ]ηγοί. διὰ τί;