Hyperides, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον

(히페레이데스, Speeches, Ὑπὲρ Εὐξενίππου ἐισαγγελίασ ἀπολογία πρὸσ Πολύευκτον)

ἀλλ’ ἔγωγε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅπερ καὶ πρὸσ τοὺσ παρακαθημένουσ ἀρτίωσ ἔλεγον, θαυμάζω εἰ μὴ προσίστανται ἤδη ὑμῖν αἱ τοιαῦται εἰσαγγελίαι. τὸ μὲν γὰρ πρότερον εἰσηγγέλλοντο παρ’ ὑμῖν Τιμόμαχοσ καὶ Λεωσθένησ καὶ Καλλίστρατοσ καὶ Φίλων ὁ ἐξ Ἀναίων καὶ Θεότιμοσ ὁ Σηστὸν ἀπολέσασ καὶ ἕτεροι τοιοῦτοι· καὶ οἱ μὲν αὐτῶν ναῦσ αἰτίαν ἔχοντεσ προδοῦναι, οἱ δὲ πόλεισ Ἀθηναίων, ὁ δὲ ῥήτωρ ὢν λέγειν μὴ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ. καὶ οὔτε τούτων πέντε ὄντων οὐδεὶσ ὑπέμεινε τὸν ἀγῶνα, ἀλλ’ αὐτοὶ ᾤχοντο φεύγοντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ, οὔτ’ ἄλλοι πολλοὶ τῶν εἰσαγγελλομένων, ἀλλ’ ἦν σπάνιον ἰδεῖν ἀπ’ εἰσαγγελίασ τινὰ κρινόμενον ὑπακούσαντα εἰσ τὸ δικαστήριον·

οὕτωσ ὑπὲρ μεγάλων ἀδικημάτων καὶ περιφανῶν αἱ εἰσαγγελίαι τότε ἦσαν. νυνὶ δὲ τὸ γιγνόμενον ἐν τῇ πόλει πάνυ καταγέλαστόν ἐστιν. Διογνίδησ μὲν καὶ Ἀντίδωροσ ὁ μέτοικοσ εἰσαγγέλλονται ὡσ πλέονοσ μισθοῦντεσ τὰσ αὐλητρίδασ ἢ ὁ νόμοσ κελεύει, Ἀγασικλῆσ δ’ ὁ ἐκ Πειραιέωσ ὅτι εἰσ Ἁλιμουσίουσ ἐνεγρά[φη,] Εὐξένιπποσ δ’ [ὑπ]ὲρ τῶν ἐνυπνί[ων] ὧν φησιν ἑω[ρακέ]ναι·

ὧν οὐδεμ[ία] δήπου τῶν αἰτιῶν τούτων οὐδὲν κοινωνεῖ τῷ εἰσαγγελτικῷ νόμῳ. καίτοι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπὶ τῶν δημοσίων ἀγώνων οὐ χρὴ τοὺσ δικαστὰσ πρότερον τὰ καθ’ ἕκαστα τῆσ κατηγορίασ ὑπομένειν ἀκούειν, πρὶν <ἂν> αὐτὸ τὸ κεφάλαιον τοῦ ἀγῶνοσ καὶ τὴν ἀντιγραφὴν ἐξετάσωσιν εἰ ἔστιν ἐκ τῶν νόμων ἢ μή·

οὐ μὰ Δία οὐχ ὥσπερ ἐν τῇ κατηγορίᾳ Πολύευκτοσ ἔλεγεν, οὐ φάσκων δεῖν τοὺσ ἀπολογουμένουσ ἰσχυρίζεσθαι τῷ εἰσαγγελτικῷ νόμῳ, ὃσ κελεύει κατὰ τῶν ῥητόρων αὐτῶν τὰσ εἰσαγγελίασ εἶναι περὶ τοῦ λέγειν μὴ οὐ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ, οὐ κατὰ πάντων Ἀθηναίων. ἐγὼ δὲ οὔτε πρότερον οὐδενὸσ ἂν μνησθείην ἢ τούτου, οὔτε πλείουσ οἶμαι δεῖν λόγουσ ποιεῖσθαι περὶ ἄλλου τινὸσ ἢ ὅπωσ ἐν δημοκρατίᾳ κύριοι οἱ νόμοι ἔσονται, καὶ αἱ εἰσαγγελίαι καὶ αἱ ἄλλαι κρίσεισ κατὰ τοὺσ νόμουσ εἰσίασιν εἰσ τὸ δικαστήριον.

διὰ τοῦτο γὰρ ὑμεῖσ ὑπὲρ ἁπάντων τῶν ἀδικημάτων, ὅσα ἔστιν ἐν τῇ πόλει, νόμουσ ἔθεσθε χωρὶσ περὶ ἑκάστου αὐτῶν. ἀσεβεῖ τισ περὶ τὰ ἱερά·

γραφαὶ ἀσεβείασ πρὸσ τὸν βασιλέα. ‐ φαῦλόσ ἐστι πρὸσ τοὺσ ἑαυτοῦ γονεῖσ· ὁ ἄρχων ἐπὶ τούτου κάθηται. ‐ παράνομά τισ ἐν τῇ πόλει γράφει· θεσμοθετῶν συνέδριον ἔστι. ‐ ἀπαγωγῆσ ἄξια ποιεῖ· ἀρχὴ τῶν ἕνδεκα καθέστηκε. ‐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀδικημάτων ἁπάντων καὶ νόμουσ καὶ ἀρχὰσ καὶ δικαστήρια τὰ προσήκοντα ἑκάστοισ αὐτῶν ἀπέδοτε. ὑπὲρ τίνων οὖν οἰέσθε δεῖν τὰσ εἰσαγγελίασ γίγνεσθαι;

τοῦτ’ ἤδη καθ’ ἕκαστον ἐν τῷ νόμῳ ἐγράψατε, ἵνα μὴ ἀγνοῇ μηδείσ· "ἐάν τισ," φησί, "τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων καταλύῃ· ‐ εἰκότωσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί· ἡ γὰρ τοιαύτη αἰτία οὐ παραδέχεται σκῆψι[ν ο]ὐδεμίαν οὐδενὸσ οὐδ’ ὑπωμοσίαν, ἀλλὰ τὴν ταχίστην αὐτὴν δεῖ εἶναι ἐν τῷ δικαστηρίῳ· ‐ ἢ "συνίῃ ποι ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου ἢ ἑταιρικὸν συναγάγῃ, ἢ ἐάν τισ πόλιν τινὰ προδῷ ἢ ναῦσ ἢ πεζὴν ἢ ναυτικὴν στρατιάν, ἢ ῥήτωρ ὢν μὴ λέγῃ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων χρήματα λαμβάνων’’· τὰ μὲν ἄνω τοῦ νόμου κατὰ πάντων τῶν πολιτῶν γράψαντεσ ἐκ πάντων γὰρ καὶ τἀδικήματα ταῦτα γένοιτ’ ἄν, τὸ δὲ τελευταῖον τοῦ νόμου κατ’ αὐτῶν τῶν ῥητόρων, παρ’ οἷσ ἔστιν καὶ τὸ γράφειν τὰ ψηφίσματα.

ἐμαίνεσθε γὰρ ἄν, εἰ ἄλλον τινὰ τρόπον τὸν νόμον τοῦτον ἔθεσθε ἢ οὕτωσ·

εἰ τὰσ μὲν τιμὰσ καὶ τὰσ ὠφελίασ ἐκ τοῦ λέγειν οἱ ῥήτορεσ καρποῦνται, τοὺσ δὲ κινδύνουσ ὑπὲρ αὐτῶν τοῖσ ἰδιώταισ ἀνεθήκατε. ἀλλ’ ὅμωσ Πολύευκτοσ οὕτωσ ἐστὶν ἀνδρεῖοσ, ὥστε εἰσαγγελίαν διώκων οὐκ ἔφη δεῖν τοὺσ φεύγοντασ τῷ εἰσαγγελτικῷ νόμῳ χρῆσθαι. καὶ οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ κατήγοροι, ὅταν οἰώνται δεῖν ἐν τῷ προτέρῳ λόγῳ ὑφελεῖν τῶν φευγόντων τὰσ ἀπολογίασ, τοῦτο παρακελεύονται τοῖσ δικασταῖσ, μὴ ἐθέλειν ἀκούειν τῶν ἀπολογουμένων, ἐάν τινεσ ἔξω τοῦ νόμου λέγωσιν, ἀλλ’ ἀπαντᾶν πρὸσ τὰ λεγόμενα καὶ κελεύειν τὸν νόμον ἀναγιγνώσκειν·

σὺ δὲ τοὐναντίον τὴν εἰσ τοὺσ νόμουσ καταφυγὴν ἐκ τῆσ ἀπολογίασ οἰεί δεῖν ἀφελέσθαι Εὐξενίππου. καὶ πρὸσ τούτοισ οὐδὲ βοηθεῖν οὐδένα φῂσ δεῖν αὐτῷ οὐδὲ συναγορεύειν, ἀλλὰ παρακελεύῃ τοῖσ δικασταῖσ μὴ θέλειν ἀκούειν τῶν ἀναβαινόντων.

καίτοι τί τού<του> τῶν ἐν τῇ πόλει βέλτιον ἢ δ[ημο]τικώτερόν ἐστι, πολλῶν καὶ ἄλλων καλῶν ὄντων, ἢ ὁπόταν τισ ἰδιώτησ εἰσ ἀγῶνα καὶ κίνδυνον καταστὰσ μὴ δύνηται ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, τούτῳ τὸν βουλόμενον τῶν πολιτῶν ἐξεῖναι ἀναβάντα βοηθῆσαι καὶ τοὺσ δικαστὰσ ὑπὲρ τοῦ πράγματοσ τὰ δίκαια διδάξαι; ἀλλὰ νὴ Δία αὐτὸσ τοιούτῳ πράγματι οὐ κέχρησαι, ἀλλ’ ὅτ’ ἔφευγεσ τὸν ἀγῶνα ὑπ’ Ἀλεξάνδρου τοῦ ἐξ Οἰού, δέκα μὲν συνηγόρουσ ἐκ τῆσ Αἰγηίδοσ φυλῆσ ᾐτήσω, ὧν καὶ ἐγὼ εἷσ ἦν αἱρεθεὶσ ὑπὸ σοῦ, ἐκ δὲ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων ἐκάλεισ ἐπὶ τὸ δικαστήριον τοὺσ βοηθήσοντάσ σοι.

καὶ τὰ μὲν ἄλλα τί δεῖ λέγειν; αὐτῷ δὲ τούτῳ τῷ ἀγῶνι πῶσ κέχρησαι; οὐ κατηγόρησασ ὁπόσα ἐβούλου; οὐ Λυκοῦργον ἐκάλεισ συγκατηγορήσοντα, οὔτε τῷ λέγειν οὐδενὸσ τῶν ἐν τῇ πόλει καταδεέστερον ὄντα, παρὰ τούτοισ τε μέτριον καὶ ἐπιεικῆ δοκοῦντα εἶναι; εἶτα σοὶ μὲν ἔξεστι καὶ φεύγοντι τοὺσ βοηθήσοντασ καλεῖν καὶ διώκοντι τοὺσ συγκατηγόρουσ ἀναβιβάσασθαι, ὃσ οὐ μόνον ὑπὲρ σεαυτοῦ δύνασαι εἰπεῖν, ἀλλὰ καὶ ὅλῃ πόλει πράγματα παρέχειν ἱκανὸσ εἶ, Εὐξενίππῳ δ’ ὅτι ἰδιώτησ ἐστὶ καὶ πρεσβύτεροσ οὐδὲ τοὺσ φίλουσ καὶ τοὺσ οἰκείουσ ἐξέσται βοηθεῖν, εἰ δὲ μή, διαβληθήσονται ὑπὸ σοῦ;

νὴ Δία, τὰ γὰρ πεπραγμένα αὐτῷ δεινά ἐστι καὶ ἄξια θανάτου, ὡσ σὺ λέγεισ ἐν τῇ κατηγορίᾳ.

σκέψασθε δή, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καθ’ ἓν ἕκαστον αὐτῶν ἐξετάζοντεσ. ὁ δῆμοσ προσέταξεν Εὐξενίππῳ τρίτῳ αὐτῷ ἐγκατακλιθῆναι εἰσ τὸ ἱερόν, οὗτοσ δὲ κοιμηθεὶσ ἐνύπνιόν φησιν ἰδεῖν, ὃ τῷ δήμῳ ἀπαγγεῖλαι. τοῦτ’ εἰ μὲν ὑπελάμβανεσ ἀληθὲσ εἶναι, καὶ ὃ εἶδεν ἐν τῷ ὕπνῳ τοῦτ’ αὐτὸν ἀπαγγεῖλαι πρὸσ τὸν δῆμον, τί καὶ ἀδικεῖ, ἃ ὁ θεὸσ αὐτῷ προσέταττε ταῦτ’ ἐξαγγείλασ πρὸσ Ἀθηναίουσ; εἰ δέ, ὥσπερ νυνὶ λέγεισ, ἡγοῦ αὐτὸν καταψεύσασθαι τοῦ θεοῦ καὶ χαριζόμενόν τισι μὴ τἀληθῆ ἀπηγγελκέναι τῷ δήμῳ, οὐ ψήφισμα ἐχρῆν σε πρὸσ τὸ ἐνύπνιον γράφειν, ἀλλ’ ὅπερ ὁ πρότεροσ ἐμοῦ λέγων εἶπεν, εἰσ Δελφοὺσ πέμψαντα πυθέσθαι παρὰ τοῦ θεοῦ τὴν ἀλήθειαν.

σὺ δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησασ, ψήφισμα δὲ αὐτοτελὲσ ἔγραψασ κατὰ δυοῖν φυλαῖν οὐ μόνον ἀδικώτατον, ἀλλὰ καὶ ἐναντίον αὐτὸ ἑαυτῷ· δι’ ὅπερ ἥλωσ παρανόμων, οὐ δι’ Εὐξένιππον. ἐξετάσωμεν δὲ περὶ αὐτοῦ τουτονὶ τὸν τρόπον.

αἱ φυλαὶ σύνδυο γενόμεναι τὰ ὄρη τὰ ἐν Ὠρωπῷ διείλοντο, τοῦ δήμου αὐταῖσ δόντοσ. τοῦτο τὸ ὄροσ ἔλαχεν Ἀκαμαντὶσ καὶ Ἱπποθοωντίσ. ταύτασ τὰσ φυλὰσ ἔγραψασ ἀποδοῦναι τὸ ὄροσ τῷ Ἀμφιαράῳ καὶ τὴν τιμὴν ὧν ἀπέδοντο, ὡσ πρότερον τοὺσ ὁριστὰσ τοὺσ πεντήκοντα ἐξελόντασ αὐτὸ τῷ θεῷ καὶ ἀφορίσαντασ, καὶ οὐ προσηκόντωσ τὰσ δύο φυλὰσ ἐχούσασ τὸ ὄροσ. μικρὸν δὲ διαλιπὼν ἐν ταὐτῷ ψηφίσματι γράφεισ τὰσ ὀκτὼ φυλὰσ πορίσαι τοῖν δυοῖν φυλαῖν τὰ διάφορα καὶ ἀποδοῦναι, ὅπωσ ἂν μὴ ἐλαττῶνται.

καίτοι εἰ μὲν ἴδιον <ὂν> τῶν φυλῶν ἀφῃροῦ τὸ ὄροσ, πῶσ οὐκ ὀργῆσ ἄξιοσ <εἶ>; εἰ δὲ μὴ προσηκόντωσ εἶχον αὐτό, ἀλλὰ τοῦ θεοῦ ὄν, διὰ τί τὰσ ἄλλασ φυλὰσ ἔγραφεσ αὐταῖσ προσαποδιδόναι ἀργύριον; ἀγαπητὸν γὰρ ἦν αὐταῖσ εἰ τὰ τοῦ θεοῦ ἀποδώσουσιν καὶ μὴ προσαποτείσουσιν ἀργύριον. ταῦτ’ ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐξεταζόμενα οὐκ ὀρθῶσ ἐδόκει γεγράφθαι, ἀλλὰ κατεψηφίσαντό σου οἱ δικασταί.

εἶτ’ εἰ μὲν ἀπέφυγεσ τὴν γραφήν, οὐκ ἂν κατεψεύσατο οὗτοσ τοῦ θεοῦ, ἐπειδὴ δὲ συνέβη σοι ἁλῶναι, Εὐξένιππον δεῖ ἀπολωλέναι; καὶ σοὶ μὲν τῷ τοιοῦτο ψήφισμα γράψαντι πέντε καὶ εἴκοσι δραχμῶν ἐτιμήθη, τὸν δὲ κατακλιθέντα εἰσ τὸ ἱερὸν τοῦ δήμου κελεύσαντοσ μηδ’ ἐν τῇ Ἀττικῇ δεῖ τεθάφθαι; ναί·

δεινὰ γὰρ ἐποίησεν περὶ τὴν φιάλην, ἐάσασ Ὀλυμπιάδα ἀναθεῖναι εἰσ τὸ ἄγαλμα τῆσ Ὑγιείασ. τοῦτο γὰρ ὑπολαμβάνεισ, ἐφόδιον ἑαυτῷ εἰσ τὸν ἀγῶνα τὸ ἐκείνησ ὄνομα παραφέρων καὶ κολακείαν ψευδῆ κατηγορῶν Εὐξενίππον, μῖσοσ καὶ ὀργὴν αὐτῷ συλλέξειν παρὰ τῶν δικαστῶν. δεῖ δέ, ὦ βέλτιστε, μὴ ἐπὶ τῷ Ὀλυμπιάδοσ ὀνόματι καὶ τῷ Ἀλεξάνδρου τῶν πολιτῶν τινα ζητεῖν κακόν τι ἐργάσασθαι, ἀλλ’ ὅταν ἐκεῖνοι πρὸσ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων ἐπιστέλλωσι μὴ τὰ δίκαια μηδὲ τὰ προσήκοντα, τότε ἀναστάντα ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀντιλέγειν καὶ πρὸσ τοὺσ ἥκοντασ παρ’ αὐτῶν δικαιολογεῖσθαι καὶ εἰσ τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων συνέδριον πορεύεσθαι βοηθήσοντα τῇ πατρίδι. σὺ δ’ ἐκεῖ μὲν οὐδεπώποτε ἀνέστησ οὐδὲ λόγον περὶ αὐτῶν ἐποιήσω, ἐνθάδε δὲ μισεῖσ Ὀλυμπιάδα ἐπὶ τῷ ἀπολέσαι Εὐξένιππον, καὶ φῂσ κόλακα αὐτὸν εἶναι ἐκείνησ καὶ Μακεδόνων·

ὃν ἐὰν δείξῃσ ἀφιγμένον πώποτε εἰσ Μακεδονίαν, ἢ ἐκείνων τινὰ ὑποδεξάμενον εἰσ τὴν αὑτοῦ οἰκίαν, ἢ χρώμενον τῶν ἐκεῖθέν τινι ἢ ἐντυγχάνοντα, ἢ λόγουσ καὶ οὑστινασοῦν ἢ ἐπ’ ἐργαστηρίου ἢ ἐν τῇ ἀγορᾷ ἢ ἄλλοθί που περὶ τούτων τῶν πραγμάτων εἰρηκότα, καὶ μὴ κοσμίωσ καὶ μετρίωσ τὰ αὑτοῦ πράττοντα ὥσπερ εἴ τισ καὶ ἄλλοσ τῶν πολιτῶν, χρησάσθωσαν αὐτῷ οἱ δικασταὶ ὅ τι βούλονται.

εἰ γὰρ ταῦτα ἦν ἀληθῆ ἃ κατηγορεῖσ, οὐκ ἂν σὺ μόνοσ ᾔδεισ, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι πάντεσ οἱ ἐν τῇ πόλει·

ὥσπερ καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὅσοι τι ὑπὲρ ἐκείνων ἢ λέγουσιν ἢ πράττουσιν, οὐ μόνον αὐτοί, ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι ἴσασι καὶ τὰ παιδία τὰ ἐκ τῶν διδασκαλείων καὶ τῶν ῥητόρων τοὺσ παρ’ ἐκείνων μισθαρνοῦντασ καὶ τῶν ἄλλων τοὺσ ξενίζοντασ τοὺσ ἐκεῖθεν ἥκοντασ καὶ ὑποδεχομένουσ καὶ εἰσ τὰσ ὁδοὺσ ὑπαντῶντασ ὅταν προσίωσι· καὶ οὐδαμοῦ ὄψει οὐδὲ παρ’ ἑνὶ τούτων Εὐξένιππον καταριθμούμενον. σὺ δ’ ἐκείνων μὲν οὐδένα κρίνεισ οὐδ’ εἰσ ἀγῶνα καθίστησ, οὓσ πάντεσ ἴσασι ταὺτα πράττοντασ, κατ’ Εὐξενίππου δὲ κολακείαν κατηγορεῖσ, οὗ ὁ βίοσ τὴν αἰτίαν οὐ παραδέχεται.

καίτοι, εἰ νοῦν εἶχεσ, περί γε τῆσ φιάλησ τῆσ ἀνατεθείσησ οὔτ’ ἂν Εὐξένιππον ᾐτιῶ, οὔτ’ ἂν ἄλλον λόγον οὐδένα ἐνταῦθα ἐποιήσω· οὐ γὰρ ἁρμόττει. διὰ τί; καί μου τὸν λόγον, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀκούσατε, ὃν μέλλω λέγειν. ὑμῖν Ὀλυμπιὰσ ἐγκλήματα πεποίηται περὶ τὰ ἐν Δωδώνῃ οὐ δίκαια, ὡσ ἐγὼ δὶσ ἤδη ἐν τῷ δήμῳ ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων πρὸσ τοὺσ ἥκοντασ παρ’ αὐτῆσ ἐξήλεγξα οὐ προσήκοντα αὐτὴν ἐγκλήματα τῇ πόλει ἐγκαλοῦσαν.

ὑμῖν γὰρ ὁ Ζεὺσ ὁ Δωδωναῖοσ προσέταξεν ἐν τῇ μαντείᾳ τὸ ἄγαλμα τῆσ Διώνησ ἐπικοσμῆσαι· καὶ ὑμεῖσ πρόσωπόν τε ποιησάμενοι ὡσ οἱο͂́ν τε κάλλιστον καὶ τἆλλα πάντα τὰ ἀκόλουθα, καὶ κόσμον πολὺν καὶ πολυτελῆ τῇ θεῷ παρασκευάσαντεσ, καὶ θεωρίαν καὶ θυσίαν πολλῶν χρημάτων ἀποστείλαντεσ, ἐπεκοσμήσατε τὸ ἕδοσ τῆσ Διώνησ ἀξίωσ καὶ ὑμῶν αὐτῶν καὶ τῆσ θεοῦ.

ὑπὲρ τούτων ὑμῖν τὰ ἐγκλήματα ἦλθε παρ’ Ὀλυμπιάδοσ ἐν ταῖσ ἐπιστολαῖσ, ὡσ ἡ χώρα εἰή ἡ Μολοττία αὑτῆσ, ἐν ᾗ τὸ ἱερόν ἐστιν· οὔκουν προσήκειν ἡμᾶσ τῶν ἐκεῖ οὐδὲ ἓν κινεῖν. ἐὰν μὲν τοίνυν τὰ περὶ τὴν φιάλην γεγονότα ἐν ἀδικήματι ψηφίσησθε εἶναι, τρόπον τινὰ καὶ ἡμῶν αὐτῶν καταγιγνώσκομεν ὡσ τὰ ἐκεῖ οὐκ ὀρθῶσ ἐπράξαμεν·

ἐὰν δ’ ἐπὶ τοῦ γεγενημένου ἐῶμεν, τὰσ τραγῳδίασ αὐτῆσ καὶ τὰσ κατηγορίασ ἀφῃρηκότεσ ἐσόμεθα. οὐ γὰρ δήπου Ὀλυμπιάδι μὲν τὰ Ἀθήνησιν ἱερὰ ἐπικοσμεῖν ἔξεστιν, ἡμῖν δὲ τὰ ἐν Δωδώνῃ οὐκ ἐξέσται, καὶ ταῦτα τοῦ θεοῦ προστάξαντοσ. ἀλλ’ οὐκ ἔστιν, ὦ Πολύευκτε, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖσ, ὅθεν κατηγορίαν οὐκ ἂν ποιήσαιο.

καίτοι σε ἐχρῆν, ἐπείπερ προῄρησαι πολιτεύεσθαι, καὶ νὴ Δία καὶ δύνασαι, μὴ τοὺσ ἰδιώτασ κρίνειν μηδ’ εἰσ τούτουσ νεανιεύεσθαι, ἀλλὰ τῶν ῥητόρων ἐάν τισ ἀδικῇ, τοῦτον κρίνειν, στρατηγὸσ ἐάν τισ μὴ τὰ δίκαια πράττῃ, τοῦτον εἰσαγγέλλειν· παρὰ γὰρ τούτοισ ἐστὶ καὶ τὸ δύνασθαι βλάπτειν τὴν πόλιν, ὅσοι ἂν αὐτῶν προαιρῶνται, οὐ παρ’ Εὐξενίππῳ οὐδὲ τῶν δικαστῶν τούτων οὐδενί. καὶ οὐ σὲ μὲν οὕτωσ οἰόμαι δεῖν πράττειν, αὐτὸσ δὲ ἄλλον τινὰ τρόπον τῇ πολιτείᾳ κέχρημαι, ἀλλ’ οὐδ’ αὐτὸσ ἰδιώτην οὐδένα πώποτε ἐν τῷ βίῳ ἔκρινα, ἤδη δέ τισι καθ’ ὅσον ἐδυνάμην ἐβοήθησα.

τίνασ οὖν κέκρικα καὶ εἰσ ἀγῶνα καθέστακα; Ἀριστοφῶντα τὸν Ἁζηνιέα, ὃσ ἰσχυρότατοσ ἐν τῇ πολιτείᾳ γεγένηται καὶ οὗτοσ ἐν τούτῳ τῷ δικαστηρίῳ παρὰ δύο ψήφουσ ἀπέφυγε· Διοπείθη τὸν Σφήττιον, ὃσ δεινότατοσ ἐδόκει εἶναι τῶν ἐν τῇ πόλει·

Φιλοκράτη τὸν Ἁγνούσιον, ὃσ θρασύτατα καὶ ἀσελγέστατα τῇ πολιτείᾳ κέχρηται. τοῦτον εἰσαγγείλασ ἐγὼ ὑπὲρ ὧν Φιλίππῳ ὑπηρέτει καὶ κατὰ τῆσ πόλεωσ, εἷλον ἐν τῷ δικαστηρίῳ, καὶ τὴν εἰσαγγελίαν ἔγραψα δικαίαν καὶ ὥσπερ ὁ νόμοσ κελεύει, "ῥήτορα ὄντα λέγειν μὴ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων χρήματα λαμβάνοντα καὶ δωρεὰσ παρὰ τῶν τἀναντία πραττόντων τῷ δήμῳ" · καὶ οὐδ’ οὕτωσ ἀπέχρησέ μοι τὴν εἰσαγγελίαν [ἂν] δοῦναι, ἀλλ’ ὑποκάτω παρέγραψα·

"τάδ’ εἶπεν οὐ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ χρήματα λαβών," εἶτα τὸ ψήφισμα αὐτοῦ ὑπέγραψα· καὶ πάλιν, "τάδε εἶπεν οὐ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ χρήματα λαβών," καὶ τὸ ψήφισμα παρέγραφον. καὶ ἔστι μοι πεντάκισ ἢ ἑξάκισ τοῦτο γεγραμμένον· δίκαιον γὰρ ᾤμην δεῖν τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν κρίσιν ποιῆσαι. σὺ δ’ ἃ μὲν εἰπεῖν Εὐξένιππον φῂσ οὐ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ, οὐκ εἶχεσ γράψαι εἰσ τὴν εἰσαγγελίαν, ἰδιώτην δ’ ὄντα κρίνεισ ἐν τῇ τοῦ ῥήτοροσ τάξει. μικρὰ δὲ περὶ τῆσ ἀντιγραφῆσ εἰπών, ἑτέρασ αἰτίασ καὶ διαβολὰσ ἥκεισ φέρων κατ’ αὐτοῦ, λέγων ὡσ Φιλοκλεῖ τὴν θυγατέρα ἐδίδου καὶ Δημοτίωνοσ δίαιταν ἔλαβεν, καὶ ἄλλασ τοιαύτασ κατηγορίασ, ἵν’ ἐὰν μὲν ἀφέμενοι τῆσ εἰσαγγελίασ περὶ τῶν ἔξω τοῦ πράγματοσ κατηγορηθέντων ἀπολογῶνται, ἀπαντῶσιν αὐτοῖσ οἱ δικασταί·

τί ταῦθ’ ἡμῖν λέγετε; ἐὰν δὲ μηδένα λόγον περὶ αὐτῶν ποιῶνται, ὁ ἀγὼν αὐτοῖσ χείρων γίγνηται. τῶν γὰρ κατηγορηθέντων τὸ μὴ λαβὸν ἀπολογίαν ὑπὸ τῇ ὀργῇ τῶν δικαστῶν καταλείπεται. καὶ τὸ πάντων δειν<ότ>ατον τῶν ἐν τῷ λόγῳ λεγομένων μένων ὑπὸ σοῦ, ὃ σὺ ᾤου λανθάνειν ὧν ἕνεκα λέγεισ, οὐ λανθάνων, ὁπότε παραφθέγγοιο ἐν τῷ λόγῳ πολλάκισ, ὡσ πλούσιόσ ἐστιν Εὐξένιπποσ, καὶ πάλιν διαλιπών, ὡσ οὐκ ἐκ δικαίου πολλὴν οὐσίαν συνείλεκται·

ἃ εἰσ μὲν τὸν ἀγῶνα τοῦτον οὐδὲν δήπου ἐστίν, εἴτε πολλὰ οὗτοσ κέκτηται εἴτε ὀλίγα, τοῦ δὲ λέγοντοσ κακοηθία καὶ ὑπόληψισ εἰσ τοὺσ δικαστὰσ οὐ δικαία, ὡσ ἄλλοθί που οὗτοι τὴν γνώμην ἂν σχοίησαν ἢ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ πράγματοσ, καὶ πότε[ρον] ἀδικεῖ ὑμᾶσ ὁ κριν[όμ]ενοσ ἢ οὔ. κακ[ῶσ] μοι δοκεῖσ εἰδ[έν]αι, ὦ Πολύευκτε, σ[ύ τε] καὶ οἱ ταὐτὰ γι[γνώσκο]ντεσ, ὅτι οὔ[τε δῆμόσ] ἐστιν οὐδ[ὲ εἷ]σ ἐν τῇ οἰκουμένῃ οὔτε μόναρχοσ οὔτε ἔθνοσ μεγαλοψυχότερον τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων, τοὺσ δὲ συκοφαντουμένουσ τῶν πολιτῶν ὑπό τινων ἢ καθ’ ἕνα ἢ ἅθρουσ οὐ προίεται ἀλλὰ βοηθεῖ.

καὶ πρῶτον μὲν Τείσιδοσ τοῦ Ἀγρυλῆθεν ἀπογράψαντοσ τὴν Εὐθυκράτουσ οὐσίαν ὡσ δημοσίαν οὖσαν, ἣ πλεόνων ἢ ἑξήκοντα ταλάντων ἦν, καὶ μετ’ ἐκείνην πάλιν ὑπισχνουμένου τὴν Θιλίππ[ου] καὶ Ναυσικλέουσ ἀ[πο]γράψειν, καὶ λέγο[ντ]οσ ὡσ ἐξ ἀναπογρ[άφ]ων μετάλλων π[επλ]ουτήκασι, τοσο[ῦτον οὗ]τοι ἀπέλιπον [τοῦ πρ]οσέσθαι τινὰ τ[οιοῦτο]ν λόγον ἢ τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν, ὥστε τὸν ἐγχειρήσαντα συκοφαντεῖν αὐτοὺσ εὐθὺσ ἠτίμωσαν, τὸ πέμπτον μέροσ τῶν ψήφων οὐ μεταδόντεσ.

τοῦτο δ’, εἰ βούλει, τὸ πρώην ὑπὸ τῶν δικαστῶν πραχθὲν τοῦ ἐξελθόντοσ μηνὸσ πῶσ οὐ μεγάλου ἐπαίνου ἄξιόν ἐστι;

φήναντοσ γὰρ Λυσάνδρου τὸ Ἐπικράτουσ μέταλλον τοῦ Παλληνέωσ ἐντὸσ τῶν μέτρων τετμημένον, ὃ ἠργάζετο μὲν ἤ[δ]η τρία ἔτη, μετεῖχον δ’ αὐτοῦ οἱ πλουσ[ιώ]τατοι σχεδόν τι τῶν ἐν τῇ πόλει, ὁ δὲ Λ[ύσα]νδροσ ὑπισχνεῖτ[ο τρι]ακόσια τάλαντα εἰσ[πράξει]ν τῇ πόλει τ[οσαῦτα] γὰρ εἰληφέναι α[ὐτοὺσ ἐ]κ τοῦ μετάλλου· ἀλλ’ ὅμωσ οἱ δικασταὶ οὐ πρὸσ τὰσ τοῦ κατηγόρου ὑποσχέσεισ ἀποβλέποντεσ, ἀλλὰ πρὸσ τὸ δίκαιον, ἔγνωσαν ἴδιον εἶναι τὸ μέταλλον, καὶ τῇ αὐτῇ ψήφῳ τάσ τε οὐσίασ αὐτῶν ἐν ἀσφαλείᾳ κατέστησαν, καὶ τὴν ὑπόλοιπον ἐργασίαν τοῦ μετάλλου ἐβεβαίωσαν.

τοιγαροῦν αἱ καινοτομίαι πρότερον ἐκλελειμμέναι διὰ τὸν φόβον νῦν ἐνεργοί, καὶ τῆσ πόλεωσ αἱ πρόσοδοι αἱ ἐκεῖθεν πάλιν αὔξονται, ἃσ ἐλυμήναντό τινεσ τῶν ῥητόρων ἐξ[απ]ατήσαντεσ τὸν δῆμον καὶ δασμολ[ογή]σαντεσ τοὺσ ἐκ[εῖθεν]. ἔστι γάρ, ὦ ἄνδρ[εσ δι]κασταί, οὐχ οὗτοσ [χρη]στὸσ πολίτησ, ὅ[στισ] μικρὰ δοὺσ πλείω βλάπτει τὰ κοινά, οὐδ’ ὅστισ εἰσ τὸ παραχρῆμα ἐξ ἀδίκου πορίσασ κατέλυσε τῆσ πόλεωσ τὴν ἐκ δικαίου πρόσοδον, ἀλλ’ ὅτῳ μέλει καὶ τῶν εἰσ τὸν ἔπειτα χρόνον ὠφελίμων τῇ πόλει καὶ τῆσ ὁμονοίασ τῶν πολιτῶν καὶ τῆσ δόξησ τῆσ ὑμετέρασ·

ὧν ἔνιοι οὐ φροντίζουσιν, ἀλλὰ τῶν ἐργαζομένων ἀφαιρούμενοι πόρουσ φασὶ τούτουσ πορίζειν, ἀπορίαν ἐν τῇ πόλει παρασκευάζοντεσ. ὅταν γὰρ ᾖ φοβερὸν τὸ κτᾶσθαι καὶ φείδεσθαι, τίσ βουλήσεται κινδυνεύειν; τούτουσ μὲν οὖν ἴσωσ οὐ ῥᾴδιόν ἐστι κωλῦσαι ταῦτα πράττειν·

ὑμεῖσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὥσπερ καὶ ἄλλουσ πολλοὺσ σεσώκατε τῶν πολιτῶν ἀδίκωσ εἰσ ἀγῶνασ καταστάντασ, οὕτω καὶ Εὐξενίππῳ βοηθήσατε, καὶ μὴ περιίδητε αὐτὸν ἐπὶ πράγματι οὐδενὸσ ἀξίῳ καὶ εἰσαγγελίᾳ τοιαύτῃ, ᾗ οὐ μόνον οὐκ ἔνοχόσ ἐστιν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ παρὰ τοὺσ νόμουσ ἐστὶν εἰσηγγελμένη, καὶ πρὸσ τούτοισ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ κατηγόρου τρόπον τινὰ ἀπολελυμένη. εἰσήγγελκε γὰρ αὐτὸν Πολύευκτοσ λέγειν μὴ τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων χρήματα λαμβάνοντα καὶ δωρεὰσ παρὰ τῶν τἀναντία πραττόντων τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων.

εἰ μὲν οὖν ἔξωθεν τῆσ πόλεώσ τινασ ᾐτιᾶτο εἶναι, παρ’ ὧν τὰ δῶρα εἰληφότα. Εὐξένιππον συναγωνίζεσθαι αὐτοῖσ, ἦν ἂν αὐτῷ εἰπεῖν ὅτι, ἐπειδὴ ἐκείνουσ οὐκ ἔστι τιμωρήσασθαι, δεῖ τοὺσ ἐνθάδε αὐτοῖσ ὑπηρετοῦντασ δίκην δοῦναι. νῦν δὲ Ἀθηναίουσ φησὶν εἶναι παρ’ ὧν τὰσ δωρεὰσ εἰληφέναι αὐτόν. εἶτα σύ, ἔχων ἐν τῇ πόλει τοὺσ ὑπεναντία πράττοντασ τῷ δήμῳ, οὐ τιμωρῇ, ἀλλ’ Εὐξενίππῳ πράγματα παρέχεισ; βραχὺ δ’ ἔτι εἰπὼν περὶ τῆσ ψήφου ἧσ ὑμεῖσ μέλλετε φέρειν καταβήσομαι.

ὅταν γὰρ μέλλητε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, διαψηφίζεσθαι, κελεύετε ὑμῖν τὸν γραμματέα ὑπαναγνῶναι τήν τε εἰσαγγελίαν καὶ τὸν νόμον τὸν εἰσαγγελτικὸν καὶ τὸν ὁρ́κον τὸν ἡλιαστικόν· καὶ τοὺσ μὲν λόγουσ ἁπάντων ἡμῶν ἀφέλετε, ἐκ δὲ τῆσ εἰσαγγελίασ καὶ τῶν νόμων σκεψάμενοι ὅ τι ἂν ὑμῖν δοκῇ δίκαιον καὶ εὐόρκον εἶναι, τοῦτο ψηφίσασθε. ἐγὼ μὲν οὖν σοί, Εὐξένιππε, βεβοήθηκα ὅσα εἶχον.

λοιπὸν δ’ ἐστὶ δεῖσθαι τῶν δικαστῶν καὶ τοὺσ φίλουσ παρακαλεῖν καὶ τὰ παιδία ἀναβιβάζεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION