Sense

1. Ionic spelling of κοινός ‎(koinós)

Examples

• τὰ γὰρ τοῦ Ὁμήρου πάνυ ἐπαληθεύουσιν, ὅτι τοι ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ καὶ τὸν κτανέοντα κατέκτα. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 10:9)
• ἀλλά, φίλοι,‐‐ξυνὸσ γὰρ ἐσ Ἑλλάδα νόστοσ ὀπίσσω, ξυναὶ δ’ ἄμμι πέλονται ἐσ Αἰήταο κέλευθοι‐‐ τούνεκα νῦν τὸν ἄριστον ἀφειδήσαντεσ ἕλεσθε ὄρχαμον ἡμείων, ᾧ κεν τὰ ἕκαστα μέλοιτο, νείκεα συνθεσίασ τε μετὰ ξείνοισι βαλέσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 7:13)
• ἔμπησ δ’ ἐξαῦτισ μετελεύσομαι ἀντιβολήσων, ξυνὸσ ἐπεὶ πάντεσσιν ἐπικρέμαθ’ ἧμιν ὄλεθροσ. (Apollodorus, Argonautica, book 3 9:6)
• διὰ γὰρ τὸ εἶναι κοιναί, ὡσ ὁμολογούντων πάντων, ὀρθῶσ ἔχειν δοκοῦσιν, οἱο͂ν παρακαλοῦντι ἐπὶ τὸ κινδυνεύειν μὴ θυσαμένουσ εἷσ οἰωνὸσ ἄριστοσ ἀμύνεσθαι περὶ πάτρησ, καὶ ἐπὶ τὸ ἥττουσ ὄντασ ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, καὶ ἐπὶ τὸ ἀναιρεῖν τῶν ἐχθρῶν τὰ τέκνα καὶ μηδὲν ἀδικοῦντα νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ παῖδασ καταλείπει. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 21 11:2)
• Ξυνὸσ μὲν ἁπάντων τῶν ἄρθρων πόνοσ ἡ ἀρθρῖτισ· ἀλλὰ ποδῶν μὲν ποδάγρην καλέομεν, ἰσχιάδα δὲ ἰσχίων, χειράγρην δὲ χειρῶν· ἤν γε μὲν σχέδιοσ ᾖ ἐπί τινι τῶν προσκαίρων αἰτίων ὁ πόνοσ, ἢ κρύβδην δὲ μελετήσῃ πολλὸν χρόνον ἡ νοῦσοσ, εὖτε ἐπὶ προφάσι σμικρῇ ὁ πόνοσ καὶ ἡ νοῦσοσ ἐξήφθη· ἔστι δὲ ἁπάντων ξυλλήβδην τῶν νεύρων ἡ πάθη, ἢν αὐξηθὲν τὸ κακὸν ἅπασι ἐπιφοιτῇ · ἀρχὴ δὲ νεῦρα τὰ δεσμὰ τῶν ἄρθρων, καὶ ὁκόσα ἐξ ὀστέων πέφυκεκαὶ ἐν ὀστέοισι ἐμφύνει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 303)

Similar forms

• ξυνὸν (35)
• ξυνὸς (18)
• ξυνόντα (7)
• ξυνοῦσα (4)
• ξυνόν (4)
• ξυνορᾶν (4)
• ξυνοῖσι (3)
• ξυνοχῇ (3)
• ξύνολον (3)
• ξύνοιδ (3)
• ξυνόν· (2)
• ξυνοχὴν (2)
• ξυνοῖς (2)
• ξυνοῦσι (2)
• ξύνοιδε (2)
• ξυνοίσω (2)
• ξυνόδῳ (1)
• ξυνοῖο (1)
• ξύνοδοι (1)
• ξύνοιδα (1)
• ξυνοὶ (1)
• ξύνοδος (1)
• ξυνοικῶ (1)
• ξυνοῦ (1)
• ξύνοιδά (1)
• ξυνόδων (1)
• ξυνόνθ (1)
• ξύνοδον (1)
• ξ[υν]όν (1)
• ‐‐ξυνὸς (1)
• ξύνοπλα (1)
• ξυνοχὴ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary