Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλά, φίλοι,‐‐ξυνὸσ γὰρ ἐσ Ἑλλάδα νόστοσ ὀπίσσω, ξυναὶ δ’ ἄμμι πέλονται ἐσ Αἰήταο κέλευθοι‐‐ τούνεκα νῦν τὸν ἄριστον ἀφειδήσαντεσ ἕλεσθε ὄρχαμον ἡμείων, ᾧ κεν τὰ ἕκαστα μέλοιτο, νείκεα συνθεσίασ τε μετὰ ξείνοισι βαλέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 7:13)
ἔμπησ δ’ ἐξαῦτισ μετελεύσομαι ἀντιβολήσων, ξυνὸσ ἐπεὶ πάντεσσιν ἐπικρέμαθ’ ἧμιν ὄλεθροσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 9:6)
Ξυνὸσ μὲν ἁπάντων τῶν ἄρθρων πόνοσ ἡ ἀρθρῖτισ· ἀλλὰ ποδῶν μὲν ποδάγρην καλέομεν, ἰσχιάδα δὲ ἰσχίων, χειράγρην δὲ χειρῶν· ἤν γε μὲν σχέδιοσ ᾖ ἐπί τινι τῶν προσκαίρων αἰτίων ὁ πόνοσ, ἢ κρύβδην δὲ μελετήσῃ πολλὸν χρόνον ἡ νοῦσοσ, εὖτε ἐπὶ προφάσι σμικρῇ ὁ πόνοσ καὶ ἡ νοῦσοσ ἐξήφθη· ἔστι δὲ ἁπάντων ξυλλήβδην τῶν νεύρων ἡ πάθη, ἢν αὐξηθὲν τὸ κακὸν ἅπασι ἐπιφοιτῇ · ἀρχὴ δὲ νεῦρα τὰ δεσμὰ τῶν ἄρθρων, καὶ ὁκόσα ἐξ ὀστέων πέφυκεκαὶ ἐν ὀστέοισι ἐμφύνει.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.303)
ταῦτ’ ἐστὶ πρὸσ ἃ καὶ Ὅμηροσ βλέπων ἔφη ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ καί τε κτανέοντα κατέκτα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 140:6)
οἶμαι δ’ οὐ μόνον ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, ἀλλὰ καὶ Ἑρμῆσ ἂν κοινὸσ ἀκούοι δικαίωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 141:1)
διὰ γὰρ τὸ εἶναι κοιναί, ὡσ ὁμολογούντων πάντων, ὀρθῶσ ἔχειν δοκοῦσιν, οἱο͂ν παρακαλοῦντι ἐπὶ τὸ κινδυνεύειν μὴ θυσαμένουσ εἷσ οἰωνὸσ ἄριστοσ ἀμύνεσθαι περὶ πάτρησ, καὶ ἐπὶ τὸ ἥττουσ ὄντασ ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, καὶ ἐπὶ τὸ ἀναιρεῖν τῶν ἐχθρῶν τὰ τέκνα καὶ μηδὲν ἀδικοῦντα νήπιοσ ὃσ πατέρα κτείνασ παῖδασ καταλείπει.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 21 11:2)
οὗτοσ δὲ ἄλλοσ ξυνὸσ Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων λεγόμενοσ λόγοσ εἴρηται.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 12 3:2)
ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ, καί τε κτανέοντα κατέκτα.
(호메로스, 일리아스, Book 18 28:16)
τὰ γὰρ τοῦ Ὁμήρου πάνυ ἐπαληθεύουσιν, ὅτι τοι ξυνὸσ Ἐνυάλιοσ καὶ τὸν κτανέοντα κατέκτα.
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 10:9)
ὡσ ἁλὶ καὶ γαίῃ ξυνὸσ ὕπεστ’ Αἰ̈́δησ.
(작자 미상, 비가, Πλάτωνος, Ἐπιγραμμάτων57)
ἐτήτυμον γὰρ ξυνὸσ ἀνθρώποισ Ἄρησ.
(작자 미상, 비가, Ἀρχιλόχου, Ιὀβάκχων201)
Ἥρη, Ἐλειθυιῶν μήτηρ, Ἥρη τε τελείη, καὶ Ζεῦ, γινομένοισ ξυνὸσ ἅπασι πατήρ, ὠδῖνασ νεύσαιτ’ Ἀντωνίῃ ἵλαοι ἐλθεῖν πρηείασ, μαλακαῖσ χερσὶ σὺν Ἠπιόνησ, ὄφρα κε γηθήσειε πόσισ, μήτηρ θ’, ἑκυρά τε.
(작자 미상, Greek Anthology, book 6, chapter 2441)
ὡσ ἁλὶ καὶ γαίῃ ξυνὸσ ὕπεστ’ Αἴδησ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2652)
ξυνὸσ δ’ ἀμφοτέρων ὅδε σώματα δέξατο τύμβοσ, αἴθε δὲ καὶ ψυχὰσ χῶροσ ἑείσ λελάχοι.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3412)
πᾶσι γὰρ ἦσθα λίην πεφιλημένοσ, οἱᾶ́ τε πάντων ξυνὸσ ἐὼν κοῦροσ, ξυνὸσ ἐὼν ἕταροσ.
(작자 미상, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 560 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION