Ancient Greek-English Dictionary Language

βασιλικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βασιλικός βασιλική βασιλικόν

Structure: βασιλικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: like basi/leios

Sense

  1. royal, kingly, regal

Examples

  • διαίρεσιν δὲ τοῦ λόγου ποιήσομαι τὴν πρώτην κατὰ τἀπιτηδεύματα τῶν ἀνδρῶν, καὶ πρώτουσ γέ σοι τοὺσ βασιλικοὺσ καὶ τοὺσ στρατηγικοὺσ ἄνδρασ ἱστορήσω, ὧν ἕνα ἡ εὐσεβεστάτη μεγάλου θειοτάτου αὐτοκράτοροσ τύχη εἰσ τὴν τελεωτάτην ἀγαγοῦσα τάξιν εὐεργέτηκε τὰ μέγιστα τὴν οἰκουμένην τὴν ἑαυτοῦ· (Lucian, Macrobii, (no name) 7:1)
  • ὕβριζεσ, ὡσ δὴ βασιλικοὺσ ἔχων δόμουσ κάλλει τ’ ἀραρώσ. (Euripides, episode 3:7)
  • οὕτωσ ὁ πολιτικὸσ ἁμαρτήσεται τοῦ παντόσ, ἐὰν μὴ ζητῇ τὸν ἄρχοντα τίσ ἐστιν, ἀλλὰ ἐκ τίνοσ, αὐτοί γέ τοι Σπαρτιᾶται βασιλεύοντασ ἐνίουσ ἀφείλοντο τὴν ἀρχήν, ὡσ οὐ βασιλικούσ, ἀλλὰ φαύλουσ καὶ τὸ μηδὲν ὄντασ, εἰ δὲ κακία καὶ μετά γένουσ ἄτιμον, οὐδ’ ἀρετὴ δι’ εὐγένειαν, ἀλλ’ ἀφ’ ἑαυτῆσ ἔντιμον. (Plutarch, Comparison of Lysander and Sulla, chapter 2 2:3)
  • ὅτι Ξενοκράτησ ὁ Χαλκηδόνιοσ καὶ Σπεύσιπποσ ὁ Ἀκαδημαικὸσ καὶ Ἀριστοτέλησ βασιλικοὺσ νόμουσ ἔγραψε. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 5 2:4)
  • Πάλιν δὲ τὸν ὄχλον τινὲσ ἠρέθιζον τοὺσ ἀφικομένουσ πρόσ με βασιλικοὺσ μεγιστᾶνασ οὐκ ὀφείλειν ζῆν λέγοντεσ μὴ μεταβῆναι θέλοντασ εἰσ τὰ παρ’ αὐτοῖσ ἔθη, πρὸσ οὓσ σωθησόμενοι πάρεισι· (Flavius Josephus, 180:1)

Synonyms

  1. royal

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION