헬라어 문장 검색 - Σεπτύ010́014́

(70인역 성경, 사무엘기 하권 14:)

ΚΑΙ ἔγνω Ἰωὰβ υἱὸσ Σαρουί̈ασ ὅτι ἡ καρδία τοῦ βασιλέωσ ἐπὶ Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰβ εἰσ Θεκωέ, καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν γυναῖκα σοφὴν καὶ εἶπε πρὸσ αὐτήν. πένθησον δὴ καὶ ἔνδυσαι ἱμάτια πενθικὰ καὶ μὴ ἀλείψῃ ἔλαιον καὶ ἔσῃ ὡσ γυνὴ πενθοῦσα ἐπὶ τεθνηκότι τοῦτο ἡμέρασ πολλὰς καὶ ἐλεύσῃ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ λαλήσεισ πρὸσ αὐτὸν κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο. καὶ ἔθηκεν Ἰωὰβ τοὺσ λόγουσ ἐν τῷ στόματι αὐτῆσ. καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτισ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆσ εἰσ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ εἶπε. σῶσον, βασιλεῦ, σῶσον. καὶ εἶπε πρὸσ αὐτὴν ὁ βασιλεύσ. τί ἐστί σοι̣ ἡ δὲ εἶπε. καὶ μάλα γυνὴ χήρα ἐγώ εἰμι, καὶ ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ μου. καί γε τῇ δούλῃ σου δύο υἱοί, καὶ ἐμαχέσαντο ἀμφότεροι ἐν τῷ ἀγρῷ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξαιρούμενοσ ἀνὰ μέσον αὐτῶν, καὶ ἔπαισεν ὁ εἷσ τὸν ἕνα ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν. καὶ ἰδοὺ ἐπανέστη ὅλη ἡ πατριὰ πρὸσ τὴν δούλην σου καὶ εἶπαν. δὸσ τὸν παίσαντα τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ θανατώσομεν αὐτὸν ἀντὶ τῆσ ψυχῆσ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, οὗ ἀπέκτεινε, καὶ ἐξαροῦμεν καί γε τὸν κληρονόμον ὑμῶν. καὶ σβέσουσι τὸν ἄνθρακά μου τὸν καταλειφθέντα, ὥστε μὴ θέσθαι τῷ ἀνδρί μου κατάλειμμα καὶ ὄνομα ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ τὴν γυναῖκα. ὑγιαίνουσα βάδιζε εἰσ τὸν οἶκόν σου, κἀγὼ ἐντελοῦμαι περὶ σοῦ. καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ Θεκωῖτισ πρὸσ τὸν βασιλέα. ἐπ ἐμέ, κύριέ μου βασιλεῦ, ἡ ἀνομία καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου, καὶ ὁ βασιλεὺσ καὶ ὁ θρόνοσ αὐτοῦ ἀθῷοσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. τίσ ὁ λαλῶν πρόσ σε̣ καί ἄξεισ αὐτὸν πρὸσ ἐμέ, καὶ οὐ προσθήσει ἔτι ἅψασθαι αὐτοῦ. καὶ εἶπε. μνημονευσάτω δὴ ὁ βασιλεὺσ τὸν Κύριον Θεὸν αὐτοῦ πληθυνθῆναι ἀγχιστέα τοῦ αἵματοσ τοῦ διαφθεῖραι καὶ οὐ μὴ ἐξάρωσι τὸν υἱόν μου. καὶ εἶπε. ζῇ Κύριοσ, εἰ πεσεῖται ἀπὸ τῆσ τριχὸσ τοῦ υἱοῦ σου ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου πρὸσ τὸν κύριόν μου βασιλέα ρῆμα. καὶ εἶπε. λάλησον. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ἱνατί ἐλογίσω τοιοῦτο ἐπὶ λαὸν Θεοῦ̣ ἦ ἐκ στόματοσ τοῦ βασιλέωσ ὁ λόγοσ οὗτοσ ὡσ πλημμέλεια τοῦ μὴ ἐπιστρέψαι τὸν βασιλέα τὸν ἐξωσμένον αὐτοῦ̣ ὅτι θανάτῳ ἀποθανούμεθα, καὶ ὥσπερ τὸ ὕδωρ τὸ καταφερόμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὃ οὐ συναχθήσεται. καὶ λήψεται ὁ Θεὸσ ψυχήν, καὶ λογιζόμενοσ τοῦ ἐξῶσαι ἀπ αὐτοῦ ἐξεωσμένον. καὶ νῦν ὃ ἦλθον λαλῆσαι πρὸσ τὸν βασιλέα τὸν κύριόν μου τὸ ρῆμα τοῦτο, ὅτι ὄψεταί με ὁ λαόσ, καὶ ἐρεῖ ἡ δούλη σου. λαλησάτω δὴ πρὸσ τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα, εἴπωσ ποιήσει ὁ βασιλεὺσ τὸ ρῆμα τῆσ δούλησ αὐτοῦ. ὅτι ἀκούσει ὁ βασιλεύσ. ρυσάσθω τὴν δούλην αὐτοῦ ἐκ χειρὸσ τοῦ ἀνδρὸσ τοῦ ζητοῦντοσ ἐξᾶραί με καὶ τὸν υἱόν μου ἀπὸ κληρονομίασ Θεοῦ. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. εἴη δὴ ὁ λόγοσ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέωσ εἰσ θυσίαν, ὅτι καθὼσ ἄγγελοσ Θεοῦ, οὕτωσ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τοῦ ἀκούειν τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ πονηρόν, καὶ Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἔσται μετὰ σοῦ. καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺσ καὶ εἶπε πρὸσ τὴν γυναῖκα. μὴ δὴ κρύψῃσ ἀπ ἐμοῦ ρῆμα, ὃ ἐγὼ ἐπερωτῶ σε. καὶ εἶπεν ἡ γυνή. λαλησάτω δὴ ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. μὴ ἡ χεὶρ Ἰωὰβ ἐν παντὶ τούτῳ μετὰ σοῦ̣ καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ βασιλεῖ. ζῇ ἡ ψυχή σου, κύριέ μου βασιλεῦ, εἰ ἔστιν εἰσ τὰ δεξιὰ ἢ εἰσ τὰ ἀριστερὰ ἐκ πάντων, ὧν ἐλάλησεν ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεύσ, ὅτι ὁ δοῦλόσ σου Ἰωὰβ αὐτὸσ ἐνετείλατό μοι, καὶ αὐτὸσ ἔθετο ἐν τῷ στόματι τῆσ δούλησ σου πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. ἕνεκεν τοῦ περιελθεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ρήματοσ τούτου ἐποίησεν ὁ δοῦλόσ σου Ἰωὰβ τὸν λόγον τοῦτον, καὶ ὁ κύριόσ μου σοφὸσ καθὼσ σοφία ἀγγέλου τοῦ Θεοῦ τοῦ γνῶναι πάντα τὰ ἐν τῇ γῇ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺσ πρὸσ Ἰωάβ. ἰδοὺ δὴ ἐποίησά σοι κατὰ τὸν λόγον σου τοῦτον. πορεύου, ἐπίστρεψον τὸ παιδάριον τὸν Ἀβεσσαλώμ. καὶ ἔπεσεν Ἰωὰβ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησε καὶ εὐλόγησε τὸν βασιλέα, καὶ εἶπεν Ἰωάβ. σήμερον ἔγνω ὁ δοῦλόσ σου ὅτι εὗρον χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ σου, κύριέ μου βασιλεῦ, ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριόσ μου ὁ βασιλεὺσ τὸν λόγον τοῦ δούλου αὐτοῦ. καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἐπορεύθη εἰσ Γεδσοὺρ καὶ ἤγαγε τὸν Ἀβεσσαλὼμ εἰσ Ἱερουσαλήμ. καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύσ. ἀποστραφήτω εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸ πρόσωπόν μου μὴ βλεπέτω καὶ ἀπέστρεψεν Ἀβεσσαλὼμ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδε. καὶ ὡσ Ἀβεσσαλὼμ οὐκ ἦν ἀνὴρ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ αἰνετὸσ σφόδρα, ἀπὸ ἴχνουσ ποδὸσ αὐτοῦ καὶ ἕωσ κορυφῆσ αὐτοῦ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ μῶμοσ. καὶ ἐν τῷ κείρεσθαι αὐτὸν τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐγένετο ἀπ ἀρχῆσ ἡμερῶν εἰσ ἡμέρασ, ὡσ ἂν ἐκείρετο, ὅτι κατεβαρύνετο ἐπ αὐτὸν καὶ κειρόμενοσ αὐτὴν ἔστησε τὴν τρίχα τῆσ κεφαλῆσ αὐτοῦ διακοσίουσ σίκλουσ ἐν τῷ σίκλῳ τῷ βασιλικῷ. καὶ ἐτέχθησαν τῷ Ἀβεσσαλὼμ τρεῖσ υἱοὶ καὶ θυγάτηρ μία, καὶ ὄνομα αὐτῇ Θημάρ. αὕτη ἦν γυνὴ καλὴ σφόδρα καὶ γίνεται γυνὴ τῷ Ροβοὰμ υἱῷ Σαλωμὼν καὶ τίκτει αὐτῷ τὸν Ἀβιά. καὶ ἐκάθισεν Ἀβεσσαλὼμ ἐν Ἱερουσαλὴμ δύο ἔτη ἡμερῶν, καὶ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδε. καὶ ἀπέστειλεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Ἰωὰβ ἀποστεῖλαι αὐτὸν πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἐλθεῖν πρὸσ αὐτόν. καὶ ἀπέστειλεν ἐκ δευτέρου πρὸσ αὐτόν, καὶ οὐκ ἠθέλησε παραγενέσθαι. καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ. ἴδετε, ἡ μερὶσ ἐν ἀγρῷ τοῦ Ἰωὰβ ἐχόμενά μου, καὶ αὐτῷ ἐκεῖ κριθαί, πορεύεσθε καὶ ἐμπρήσατε αὐτὴν ἐν πυρί. καὶ ἐνέπρησαν οἱ παῖδεσ Ἀβεσσαλὼμ τὴν μερίδα. καὶ παραγίνονται οἱ δοῦλοι Ἰωὰβ πρὸσ αὐτὸν διερρηχότεσ τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ εἶπον. ἐνεπύρισαν οἱ δοῦλοι Ἀβεσσαλὼμ τὴν μερίδα ἐν πυρί. καὶ ἀνέστη Ἰωὰβ καὶ ἦλθε πρὸσ Ἀβεσσαλὼμ εἰσ τὸν οἶκον καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. ἱνατί ἐνεπύρισαν οἱ παῖδέσ σου τὴν μερίδα τὴν ἐμὴν ἐν πυρί̣ καὶ εἶπεν Ἀβεσσαλὼμ πρὸσ Ἰωάβ. ἰδοὺ ἀπέστειλα πρόσ σε λέγων. ἦκε ὧδε, καὶ ἀποστελῶ σε πρὸσ τὸν βασιλέα λέγων. ἱνατί ἦλθον ἐκ Γεδσούρ̣ ἀγαθόν μοι ἦν εἶναι ἐκεῖ. καὶ νῦν ἰδοὺ τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ οὐκ εἶδον. εἰ δέ ἐστιν ἐν ἐμοὶ ἀδικία, καὶ θανάτωσόν με. καὶ εἰσῆλθεν Ἰωὰβ πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ, καὶ ἐκάλεσε τὸν Ἀβεσσαλώμ. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν κατὰ πρόσωπον τοῦ βασιλέωσ, καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺσ τὸν Ἀβεσσαλώμ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber II Samuelis 14:

(70인역 성경, 사무엘기 하권 14:)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION