Sense

1. to receive or entertain strangers, to receive as a guest, to present with, to be entertained as a guest
2. to astonish by some strange sight, to be astonished
3. to be a stranger, speak with a foreign accent, to be strange or unusual

Examples

• τὸν γὰρ πῖλόν μοι ἀφελεῖν οἴκοθεν ἔδοξεν, ὡσ μὴ μόνοσ ἐν ὑμῖν ξενίζοιμι τῷ σχήματι. (Lucian, Anacharsis, (no name) 16:10)
• καὶ ἡμᾶσ τοὺσ νῦν προσομιλοῦντασ καταλιπὼν πρὸ χιλίων ἐτῶν ἡμῖν διαλέγεται διαστρέφων τὴν γλῶτταν καὶ ταυτὶ τὰ ἀλλόκοτα συντιθεὶσ καὶ σπουδὴν ποιούμενοσ ἐπ’ αὐτοῖσ, ὡσ δή τι μέγα ὄν, εἴ τι ξενίζοι καὶ τὸ καθεστηκὸσ νόμισμα τῆσ φωνῆσ παρακόπτοι. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 20:4)
• οὐδὲν ὑγιὲσ οὐδὲ σοφὸν ἦν, ἀλλ’ ἑώρων ὅτι εἰ μὲν τὰ συνήθη καὶ ταὐτὰ τοῖσ πολλοῖσ νομίζοιμι, ἥκιστα ἐπισπάσομαι τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐσ τὸ θαῦμα, ὅσῳ δ’ ἂν ξενίζοιμι, τοσούτῳ σεμνότεροσ ^ ᾤμην αὐτοῖσ ἔσεσθαι. (Lucian, Gallus, (no name) 18:9)
• νὴ Δί’, οὐ γὰρ ἦν τῶν Ἑλλήνων ἴδιον, ἀλλά ποθεν ἐπεισκωμάσαν αὐτοῖσ ἀπὸ τῆσ πρὸσ Κελτοὺσ ἢ Θρᾷκασ ἢ Σκύθασ ἐπιμιξίασ, σὺ δὲ ‐ ἅπαντα γὰρ οἶσθα τὰ τῶν Ἀθηναίων ‐ ἐξέκλεισασ τοῦτο εὐθὺσ καὶ ἐξεκήρυξασ τοῦ Ἑλληνικοῦ, καὶ ὁ γέλωσ ἐπὶ τούτῳ, ὅτι βαρβαρίζω καὶ ξενίζω καὶ ὑπερβαίνω τοὺσ ὁρ́ουσ τοὺσ Ἀττικούσ. (Lucian, Pseudologista, (no name) 8:2)
• τοὺσ δὲ ξενίζειν οὐδέποτέ γ’ ἴσχει θύρα. (Aristophanes, Acharnians, Prologue 4:30)

Similar forms

• ξένια (69)
• ξενίαν (63)
• ξενίας (50)
• ξενικὸν (48)
• ξενικῶν (26)
• ξενίων (23)
• Ξενίου (15)
• ξενικὴν (15)
• ξενικοῖς (15)
• ξενικοῦ (15)
• ξενίᾳ (15)
• ξενικὰ (14)
• ξενίοις (14)
• Ξένιον (13)
• ξενικόν (12)
• Ξένιος (11)
• ξενισθεὶς (9)
• ξενικαῖς (8)
• ξενικὰς (8)
• ξενίζειν (7)
• ξενικοὺς (7)
• ξενίζων (7)
• ξενίζεται (7)
• ξενικά (7)
• ξένιά (6)
• ξενίσας (5)
• ξενία (5)
• ξενικῆς (5)
• ξενίαις (5)
• ξενικῷ (5)
• ξενικὸς (4)
• ξενισμὸν (4)
• ξενίης (4)
• ξενική (3)
• ξενίῳ (3)
• Ξενίζοντι (3)
• ξενίη (3)
• Ξενιάδῃ (3)
• ξενισθείς (3)
• ξενικῶς (2)
• ξενισμοῦ (2)
• ξενίζουσα (2)
• ξενίῃ (2)
• ξενικοὶ (2)
• ξένιε (2)
• ξενιτείας (2)
• ξενίζει (2)
• Ξενιάδου (2)
• ξενικούς (2)
• ξενιτεύων (2)
• ξενικαὶ (2)
• ξενικὴ (2)
• ξενίσωμεν (2)
• ξενίζοντα (2)
• Ξενιάδης (2)
• ξενικήν (2)
• ξενίζοιμι (2)
• ξενιταβατ (1)
• ξενίαι (1)
• ξενισμόν (1)
• ξενίσω (1)
• ξενίζοντ (1)
• Ξενιάδην (1)
• ξενίοισι (1)
• ξενισμοί (1)
• ξενίζοι (1)
• ξενικάς (1)
• ξενικοῖσι (1)
• ξενις (1)
• ξενισμός (1)
• ξενίσων (1)
• ξενισθῇ (1)
• ξενίζον (1)
• Ξενίδα (1)
• ξενίσῃ (1)
• ξενισμῷ (1)
• ξενιτανς (1)
• ξενίζω (1)
• Ξενίππῳ (1)
• ξενισμὸς (1)
• ξενιεῖς (1)
• ξενισμοῖς (1)
• ξενιτεύει (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.