- ἢ γελοῖόσ γ̓ ἂν ἦν ξενίζων καὶ τοὺσ καιροὺσ τῶν προσαγορεύσεων ἐναλλάττων. (Lucian, Pro lapsu inter salutandum 26:2)
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 26:2)
- καὶ οὐκ αἰσχύνῃ κόλαξιν ἀνθρώποισ καὶ ἀγοραίοισ καὶ βωμολόχοισ ἀντεξεταζόμενοσ καὶ ἐν τοσούτῳ πλήθει Ῥωμαϊκῷ μόνοσ ξενίζων τῷ τρίβωνι καὶ πονηρῶσ τὴν Ῥωμαίων φωνὴν βαρβαρίζων, εἶτα δειπνῶν δεῖπνα θορυβώδη καὶ πολυάνθρωπα συγκλύδων τινῶν καὶ τῶν πλείστων μοχθηρῶν; (Lucian, De mercede, (no name) 24:3)
(루키아노스, De mercede, (no name) 24:3)
- καὶ Ἀλκίνουσ δὲ ὁ τὸν τρυφερὸν ᾑρημένοσ βίον τοὺσ τρυφερωτάτουσ ἑστιῶν Φαίακασ καὶ τὸν Ὀδυσσέα ξενίζων, ἐπιδεικνύμενοσ αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου κατασκευὴν καὶ τῆσ οἰκίασ καὶ τὸν αὑτοῦ βίον, τοιαύτασ παρατίθεται τραπέζασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
- τοῦτον ἐκ παιδὸσ ἔμφυτον ἔχων ἔρωτα, συντρεφόμενον καὶ συναυξανόμενον, ὡσ ἀφίκοντο πρέσβεισ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρὸσ Φίλιππον, ὁ δ’ οὐκ ἔνδημοσ ἦν, φιλοφρονούμενοσ καὶ ξενίζων αὐτοὺσ Ἀλέξανδροσ οὐδὲν ἠρώτα παιδικόν, οἱο͂ν οἱ ἄλλοι, περὶ τῆσ χρυσῆσ ἀναδενδράδοσ ἢ τῶν κρεμαστῶν κήπων ἢ πῶσ ὁ βασιλεὺσ κεκόσμηται, ἀλλ’ ὅλοσ ἐν τοῖσ κυριωτάτοισ ἦν τῆσ ἡγεμονίασ, διαπυνθανόμενοσ πόση δύναμισ ἡ Περσῶν, ποῦ τεταγμένοσ βασιλεὺσ ἐν ταῖσ μάχαισ διαγωνίζεται καθάπερ Ὀδυσσεὺσ ἐκεῖνοσ, ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται ἀρήια, ποῦ δέ οἱ ἵπποι; (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 2:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 2:1)
- τοὺσ δὲ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρέσβεισ ἥκοντασ ἀποδημοῦντοσ Φιλίππου ξενίζων καὶ γενόμενοσ συνήθησ οὕτωσ ἐχειρώσατο τῇ φιλοφροσύνῃ καὶ τῷ μηδὲν ἐρώτημα παιδικὸν ἐρωτῆσαι μηδὲ μικρόν, ἀλλ’ ὁδῶν τε μήκη καὶ πορείασ τῆσ ἄνω τρόπον ἐκπυνθάνεσθαι, καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέωσ, ὁποῖοσ εἰή πρὸσ τοὺσ πολέμουσ, καὶ τίσ ἡ Περσῶν ἀλκὴ καὶ δύναμισ, ὥστε θαυμάζειν ἐκείνουσ καὶ τὴν λεγομένην Φιλίππου δεινότητα μηδὲν ἡγεῖσθαι πρὸσ τὴν τοῦ παιδὸσ ὁρμὴν καὶ μεγαλοπραγμοσύνην, ὁσάκισ γοῦν ἀπαγγελθείη Φίλιπποσ ἢ πόλιν ἔνδοξον ᾑρηκὼσ ἢ μάχην τινὰ περιβόητον νενικηκώσ, οὐ πάνυ φαιδρὸσ ἦν ἀκούων, ἀλλὰ πρὸσ τοὺσ ἡλικιώτασ ἔλεγεν· (Plutarch, Alexander, chapter 5 1:1)
(플루타르코스, Alexander, chapter 5 1:1)