뜻

1. to pass or spend, with or together
2. to live constantly with
3. to occupy oneself with

예문

• ὥστε θαρρῶν συνδιάτριβε αὐτῷ· (Lucian, Timon, (no name) 39:2)

  (루키아노스, Timon, (no name) 39:2)

• λέγει τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ Πυθαγόρου βιβλίων, ὅτι Πυθαγόρασ ἑνὸσ αὐτοῦ τῶν συνουσιαστῶν τελευτήσαντοσ τοὔνομα Καλλιφῶντοσ τὸ γένοσ Κροτωνιάτου τὴν ἐκείνου ψυχὴν ἔλεγε συνδιατρίβειν αὐτῷ καὶ νύκτωρ καὶ μεθ’ ἡμέραν· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 185:2)

  (플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, 185:2)

• καὶ, συνδιατρίβειν, ἢ τοὐναντίον εἴργειν αὐτοὺσ καὶ ἀποσοβεῖν τῆσ πρὸσ τούτουσ ὁμιλίασ προσῆκεν; (Plutarch, De liberis educandis, section 15 3:1)

  (플루타르코스, De liberis educandis, section 15 3:1)

• "μὴ γεύεσθαι μελανούρων" τουτέστι μὴ συνδιατρίβειν μέλασιν ἀνθρώποισ διὰ κακοήθειαν. (Plutarch, De liberis educandis, section 175)

  (플루타르코스, De liberis educandis, section 175)

• τὸ μὲν γάρ ὅπλον ἥκειν ἐπὶ σωτηρίᾳ τῆσ πόλεωσ, καὶ δεῖν αὐτὸ φρουρεῖσθαι γενομένων ἄλλων ἕνδεκα καὶ σχῆμα καὶ μέγεθοσ καὶ μορφὴν ἐκείνῳ παραπλησίων, ὅπωσ ἄπορον εἰή τῷ κλέπτῃ δι’ ὁμοιότητα τοῦ διοπετοῦσ ἐπιτυχεῖν ἔτι δὲ χρῆναι Μούσαισ καθιερῶσαι τὸ χωρίον ἐκεῖνο καὶ τοὺσ περὶ αὐτὸ λειμῶνασ, ὅπου τὰ πολλὰ φοιτῶσαι συνδιατρίβουσιν αὐτῷ. (Plutarch, Numa, chapter 13 2:1)

  (플루타르코스, Numa, chapter 13 2:1)

• οὐκ οἶσθ’ ὅτι πολλῶν ἐτῶν Ἀγάθων ἐνθάδε οὐκ ἐπιδεδήμηκεν, ἀφ’ οὗ δ’ ἐγὼ Σωκράτει συνδιατρίβω καὶ ἐπιμελὲσ πεποίημαι ἑκάστησ ἡμέρασ εἰδέναι ὅτι ἂν λέγῃ ἢ πράττῃ, οὐδέπω τρία ἔτη ἐστίν; (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 4:3)

  (플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 4:3)

유사 형태

• συνδιατρίβειν (13)
• συνδιατρίβων (6)
• συνδιατρίβουσι (5)
• συνδιατρίψας (4)
• συνδιατρίψαντα (3)
• συνδιατρίβοντα (2)
• συνδιατρίψῃ (1)
• συνδιάτριβε (1)
• συνδιατρίβω (1)
• συνδιατρίβετε (1)
• συνδιατρίψειν (1)
• συνδιατρῖψαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.