뜻

1. 계약인, 상인, 대리인

1. one who contracts for the execution of work, a contractor

예문

• αὐτὸσ μὲν γὰρ ἐργολάβοσ εἶναι, τῶν δὲ υἱῶν ὁ μὲν διδάξει, ὁ δὲ αὐλήσει, προσδεῖ γ’, ἔφη ὁ Στρατόνικοσ, ’ἔτι ἑνόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 1:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 43 1:2)

• Φειδίασ ὁ πλάστησ ἐργολάβοσ μὲν ἦν τοῦ ἀγάλματοσ, ὥσπερ εἴρηται, φίλοσ δὲ τῷ Περικλεῖ γενόμενοσ καὶ μέγιστον παρ’ αὐτῷ δυνηθεὶσ τοὺσ μὲν δι’ αὑτὸν ἔσχεν ἐχθροὺσ φθονούμενοσ, οἱ δὲ τοῦ δήμου ποιούμενοι πεῖραν ἐν ἐκείνῳ, ποῖόσ τισ ἔσοιτο τῷ Περικλεῖ κριτήσ, Μένωνά τινα τῶν Φειδίου συνεργῶν πείσαντεσ ἱκέτην ἐν ἀγορᾷ καθίζουσιν, αἰτούμενον ἄδειαν ἐπὶ μηνύσει καὶ κατηγορίᾳ τοῦ Φειδίου. (Plutarch, , chapter 31 2:1)

  (플루타르코스, , chapter 31 2:1)

• ’ καὶ ἔστιν αὐτῷ ἢ στρατιώτησ ἢ παῖσ Ἀστείου τοῦ αὐλητοῦ ἢ Λύκων ὁ ἐργολάβοσ παραγεγονὼσ ἐξ αὐτῆσ τῆσ μάχησ, οὗ φησιν ἀκηκοέναι. (Theophrastus, Characters, 4:1)

  (테오프라스토스, Characters, 4:1)

유사 형태

• ἐργολαβίας (8)
• ἐργολαβίαν (3)
• ἐργολάβος (3)
• ἐργολαβίᾳ (2)
• ἐργολάβων (2)
• ἐργολαβεῖς (1)
• ἐργολαβοίη (1)
• ἐργολαβῶν (1)
• ἐργολαβήσας (1)
• ἐργολαβεῖν (1)
• ἐργολάβοι (1)
• ἐργολαβῇ (1)
• ἐργολάβον (1)
• ἐργολαβῶσί (1)
• ἐργολαβήσασι (1)
• ἐργολάβους (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.