헬라어 텍스트

헬라어 텍스트

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸν δὲ ῥήτορα Μᾶρκον Ἀντώνιον ἔσ τι χωρίον ἐκφυγόντα ὁ γεωργὸσ ἐπικρύπτων καὶ ξενίζων ἐσ πανδοκεῖον ἔπεμψε τὸν θεράποντα σπουδαιότερον τοῦ συνήθουσ οἶνον πρίασθαι·
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 8 9:2)
καὶ Ἀλκίνουσ δὲ ὁ τὸν τρυφερὸν ᾑρημένοσ βίον τοὺσ τρυφερωτάτουσ ἑστιῶν Φαίακασ καὶ τὸν Ὀδυσσέα ξενίζων, ἐπιδεικνύμενοσ αὐτῷ τὴν τοῦ κήπου κατασκευὴν καὶ τῆσ οἰκίασ καὶ τὸν αὑτοῦ βίον, τοιαύτασ παρατίθεται τραπέζασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 15 2:5)
καὶ οὐκ αἰσχύνῃ κόλαξιν ἀνθρώποισ καὶ ἀγοραίοισ καὶ βωμολόχοισ ἀντεξεταζόμενοσ καὶ ἐν τοσούτῳ πλήθει Ῥωμαϊκῷ μόνοσ ξενίζων τῷ τρίβωνι καὶ πονηρῶσ τὴν Ῥωμαίων φωνὴν βαρβαρίζων, εἶτα δειπνῶν δεῖπνα θορυβώδη καὶ πολυάνθρωπα συγκλύδων τινῶν καὶ τῶν πλείστων μοχθηρῶν;
(루키아노스, De mercede, (no name) 24:3)
ἢ γελοῖόσ γ̓ ἂν ἦν ξενίζων καὶ τοὺσ καιροὺσ τῶν προσαγορεύσεων ἐναλλάττων.
(루키아노스, Pro lapsu inter salutandum 26:2)
τοὺσ δὲ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρέσβεισ ἥκοντασ ἀποδημοῦντοσ Φιλίππου ξενίζων καὶ γενόμενοσ συνήθησ οὕτωσ ἐχειρώσατο τῇ φιλοφροσύνῃ καὶ τῷ μηδὲν ἐρώτημα παιδικὸν ἐρωτῆσαι μηδὲ μικρόν, ἀλλ’ ὁδῶν τε μήκη καὶ πορείασ τῆσ ἄνω τρόπον ἐκπυνθάνεσθαι, καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ βασιλέωσ, ὁποῖοσ εἰή πρὸσ τοὺσ πολέμουσ, καὶ τίσ ἡ Περσῶν ἀλκὴ καὶ δύναμισ, ὥστε θαυμάζειν ἐκείνουσ καὶ τὴν λεγομένην Φιλίππου δεινότητα μηδὲν ἡγεῖσθαι πρὸσ τὴν τοῦ παιδὸσ ὁρμὴν καὶ μεγαλοπραγμοσύνην, ὁσάκισ γοῦν ἀπαγγελθείη Φίλιπποσ ἢ πόλιν ἔνδοξον ᾑρηκὼσ ἢ μάχην τινὰ περιβόητον νενικηκώσ, οὐ πάνυ φαιδρὸσ ἦν ἀκούων, ἀλλὰ πρὸσ τοὺσ ἡλικιώτασ ἔλεγεν·
(플루타르코스, Alexander, chapter 5 1:1)
τοῦτον ἐκ παιδὸσ ἔμφυτον ἔχων ἔρωτα, συντρεφόμενον καὶ συναυξανόμενον, ὡσ ἀφίκοντο πρέσβεισ παρὰ τοῦ Περσῶν βασιλέωσ πρὸσ Φίλιππον, ὁ δ’ οὐκ ἔνδημοσ ἦν, φιλοφρονούμενοσ καὶ ξενίζων αὐτοὺσ Ἀλέξανδροσ οὐδὲν ἠρώτα παιδικόν, οἱο͂ν οἱ ἄλλοι, περὶ τῆσ χρυσῆσ ἀναδενδράδοσ ἢ τῶν κρεμαστῶν κήπων ἢ πῶσ ὁ βασιλεὺσ κεκόσμηται, ἀλλ’ ὅλοσ ἐν τοῖσ κυριωτάτοισ ἦν τῆσ ἡγεμονίασ, διαπυνθανόμενοσ πόση δύναμισ ἡ Περσῶν, ποῦ τεταγμένοσ βασιλεὺσ ἐν ταῖσ μάχαισ διαγωνίζεται καθάπερ Ὀδυσσεὺσ ἐκεῖνοσ, ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται ἀρήια, ποῦ δέ οἱ ἵπποι;
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 11 2:1)
καὶ ξενίζων δὲ δεῖξαι τὸν παράσιτον αὐτοῦ, ποῖόσ τίσ ἐστι, τῷ συνδειπνοῦντι·
(테오프라스토스, Characters, Αἠδίασ Κ’ 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION