Sense

1. self-working
2. one who works his land himself, a husbandman, poor farmer, one that has worked, by himself
3. self-wrought, simple, native

Examples

• πάλιν δὲ τῶν μὲν κατορθωμάτων αὐτουργὸσ ὁ Δημήτριοσ γέγονε· (Plutarch, Comparison of Demetrius and Antony, chapter 5 2:4)
• ἄλλοσ δ’ ἀναστὰσ ἔλεγε τῷδ’ ἐναντία, μορφῇ μὲν οὐκ εὐωπόσ, ἀνδρεῖοσ δ’ ἀνήρ, ὀλιγάκισ ἄστυ κἀγορᾶσ χραίνων κύκλον, αὐτουργόσ ‐ οἵπερ καὶ μόνοι σῴζουσι γῆν ‐ ξυνετὸσ δέ, χωρεῖν ὁμόσε τοῖσ λόγοισ θέλων, ἀκέραιοσ, ἀνεπίπληκτον ἠσκηκὼσ βίον· (Euripides, episode 5:1)
• ἐπεὶ δὲ ἄλλων ἄλλα προσφερόντων καθ’ ὁδὸν αὐτουργὸσ ἄνθρωποσ οὐδὲν ἐπὶ καιροῦ φθάσασ εὑρεῖν τῷ ποταμῷ προσέδραμε καὶ ταῖν χεροῖν ὑπολαβὼν τοῦ ὕδατοσ προσήνεγκεν, ἡσθεὶσ ὁ Ἀρτοξέρξησ φιάλην ἔπεμψεν αὐτῷ χρυσῆν καὶ χιλίουσ δαρεικούσ. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 5 1:1)
• τοῦ δὲ πολέμου τὴν ἱστορίαν ἔγραψα πολλῶν μὲν αὐτουργὸσ πράξεων, πλείστων δ’ αὐτόπτησ γενόμενοσ, ὅλωσ δὲ τῶν λεχθέντων ἢ πραχθέντων οὐδοτιοῦν ἀγνοήσασ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 65:1)
• φιλοτιμότατοσ δὲ καὶ φιλοδοξότατοσ ὢν ἐβούλετο τῶν ἀρίστων καὶ μεγίστων πράξεων αὐτουργὸσ εἶναι, καὶ τοῖσ δεομένοισ εὖ παθεῖν μᾶλλον ἢ τοῖσ εὖ ποιῆσαι δυναμένοισ ἔχαιρε, τοὺσ μὲν ὕλην τῆσ ἀρετῆσ, τοὺσ δὲ ὥσπερ ἀντιπάλουσ πρὸσ δόξαν ἡγούμενοσ. (Plutarch, Titus Flamininus, chapter 1 2:2)

Similar forms

• αὐτουργὸς (12)
• αὐτουργίαν (5)
• αὐτουργοὶ (5)
• αὐτουργοί (4)
• αὐτουργῷ (4)
• αὐτουργοὺς (4)
• αὐτουργόν (3)
• αὐτουργούς (3)
• αὐτουργεῖν (3)
• αὐτουργίας (2)
• αὐτουργός (2)
• αὐτουργῶν (2)
• αὐτουργίᾳ (2)
• αὐτουργὸν (2)
• αὐτουργέει (1)
• αὐτουργία (1)
• αὐτουργούσας (1)
• αὐτουργῆσαι (1)
• αὐτουργοῦντα (1)
• αὐτουργοῖς (1)
• αὐτουργική (1)
• αὐτουργοῦ (1)
• αὐτουργίαι (1)
• αὐτούργητον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.