Hellas Alive Dictionary - αριστευς

Ancient Greek Dictionary

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: ἀριστεύς

Structure: ἀριστευ (Stem) + ς (Ending)

Etym.: a)/ristos

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

ἐλθὼν δὲ σὺν τῷδ’ ἀνδρὶ πρὸσ τὸ Τρωικὸν πόλισμα, πρῶτον μὲν νόσου παύσει λυγρᾶσ, ἀρετῇ τε πρῶτοσ ἐκκριθεὶσ στρατεύματοσ, Πάριν μέν, ὃσ τῶνδ’ αἴτιοσ κακῶν ἔφυ, τόξοισι τοῖσ ἐμοῖσι νοσφιεῖσ βίου, πέρσεισ τε Τροίαν, σκῦλά τ’ εἰσ μέλαθρα σὰ πέμψεισ, ἀριστεῖ’ ἐκλαβὼν στρατεύματοσ, Ποίαντι πατρὶ πρὸσ πάτρασ Οἴτησ πλάκα. (Sophocles, Philoctetes, episode, anapests7)
ἀσπὶσ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φυλλέοσ ἱερὸν ἅδε δῶρον Ἀπόλλωνι χρυσοκόμῳ δέδομαι, γηραλέα μὲν ἴτυν πολέμων ὕπο, γηραλέα δὲ ὀμφαλὸν ἀλλ’ ἀρετᾷ λάμπομαι, ἃν ἔκιχον ἀνδρὶ κορυσσαμένα σὺν ἀριστέι, ὃσ μ’ ἀνέθηκε. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 2641)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com