ἀριστεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
ἀριστεύς
Structure:
ἀριστευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- the best man, the best or noblest, chiefs, princes
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐ τούσδ’ ἀριστέασ φασὶν Ἑλλήνων μολεῖν; (Euripides, Rhesus, episode, iambic 1:4)
- Μοίριχον τὸν πλούσιον ἐγίνωσκεσ, ὦ Διόγενεσ, τὸν πάνυ πλούσιον, τὸν ἐκ Κορίνθου, τὸν τὰσ πολλὰσ ὁλκάδασ ἔχοντα, οὗ ἀνεψιὸσ Ἀριστέασ, πλούσιοσ καὶ αὐτὸσ ὤν; (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:1)
- Ἐθεράπευον ἀλλήλουσ τοῦ κλήρου ἕνεκα ἑκάτεροσ ἡλικιῶται ὄντεσ, καὶ τὰσ διαθήκασ ἐσ τὸ φανερὸν ἐτίθεντο, Ἀριστέαν μὲν ὁ Μοίριχοσ, εἰ προαποθάνοι, δεσπότην ἀφιεὶσ τῶν ἑαυτοῦ πάντων, Μοίριχον δὲ ὁ Ἀριστέασ, εἰ προαπέλθοι αὐτοῦ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 2:1)
- ἐμοὶ μὲν γὰρ οὐδὲν ἐλάττων εἶναι νομίζεται τοῦ παλαιοῦ Ἀμοιβέωσ, ὅν φησιν Ἀριστέασ ἐν τῷ περὶ Κιθαρῳδῶν ἐν Ἀθήναισ κατοικοῦντα καὶ πλησίον τοῦ θεάτρου οἰκοῦντα, εἰ ἐξέλθοι ᾀσόμενοσ, τάλαντον Ἀττικὸν τῆσ ἡμέρασ λαμβάνειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 17 6:2)
- ἐπεὶ δὲ ὁ Ἀρίστιπποσ ἐδόκει χρῆσθαι φίλῳ τῷ Ἀντιγόνῳ, φθάσασ ὁ Ἀριστέασ ἐκάλει τὸν Πύρρον εἰσ τὸ Ἄργοσ, ὁ δὲ ἐλπίδασ ἐξ ἐλπίδων ἀεὶ κυλίνδων, καὶ ταῖσ μὲν εὐτυχίαισ ἐπ’ ἄλλασ χρώμενοσ ἀφορμαῖσ, ἃ δὲ ἔπταιεν ἑτέροισ βουλόμενοσ ἀναπληροῦν πράγμασιν, οὔτε ἧτταν οὔτε νίκην ὁρ́ον ἐποιεῖτο τοῦ ταράττεσθαι καὶ ταράττειν. (Plutarch, chapter 30 1:5)