Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπονέμω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπονέμω

Structure: ἀπο (Prefix) + νέμ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to portion out, impart, assign, to assign or take to oneself, to feed on, to help oneself to a share of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμω ἀπονέμεις ἀπονέμει
Dual ἀπονέμετον ἀπονέμετον
Plural ἀπονέμομεν ἀπονέμετε ἀπονέμουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπονέμω ἀπονέμῃς ἀπονέμῃ
Dual ἀπονέμητον ἀπονέμητον
Plural ἀπονέμωμεν ἀπονέμητε ἀπονέμωσιν*
OptativeSingular ἀπονέμοιμι ἀπονέμοις ἀπονέμοι
Dual ἀπονέμοιτον ἀπονεμοίτην
Plural ἀπονέμοιμεν ἀπονέμοιτε ἀπονέμοιεν
ImperativeSingular ἀπονέμε ἀπονεμέτω
Dual ἀπονέμετον ἀπονεμέτων
Plural ἀπονέμετε ἀπονεμόντων, ἀπονεμέτωσαν
Infinitive ἀπονέμειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμων ἀπονεμοντος ἀπονεμουσα ἀπονεμουσης ἀπονεμον ἀπονεμοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμομαι ἀπονέμει, ἀπονέμῃ ἀπονέμεται
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονέμεσθον
Plural ἀπονεμόμεθα ἀπονέμεσθε ἀπονέμονται
SubjunctiveSingular ἀπονέμωμαι ἀπονέμῃ ἀπονέμηται
Dual ἀπονέμησθον ἀπονέμησθον
Plural ἀπονεμώμεθα ἀπονέμησθε ἀπονέμωνται
OptativeSingular ἀπονεμοίμην ἀπονέμοιο ἀπονέμοιτο
Dual ἀπονέμοισθον ἀπονεμοίσθην
Plural ἀπονεμοίμεθα ἀπονέμοισθε ἀπονέμοιντο
ImperativeSingular ἀπονέμου ἀπονεμέσθω
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονεμέσθων
Plural ἀπονέμεσθε ἀπονεμέσθων, ἀπονεμέσθωσαν
Infinitive ἀπονέμεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμομενος ἀπονεμομενου ἀπονεμομενη ἀπονεμομενης ἀπονεμομενον ἀπονεμομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ἐπεὶ δὲ κατέπαυσεν τὰσ ἐν τῇ Ιοὐδαίᾳ ταραχὰσ Τίτοσ, εἰκάσασ τοὺσ ἀγροὺσ οὓσ εἶχον ἐν τοῖσ Ιἑροσολύμοισ ἀνονήτουσ ἐσομένουσ μοι διὰ τὴν μέλλουσαν ἐκεῖ Ῥωμαίων φρουρὰν ἐγκαθέζεσθαι, ἔδωκεν ἑτέραν χώραν ἐν πεδίῳ, μέλλων τε ἀπαίρειν εἰσ τὴν Ῥώμην σύμπλουν ἐδέξατο πᾶσαν τιμὴν ἀπονέμων. (Flavius Josephus, 498:1)
  • καὶ μᾶλλον ἢ ἧττον γνωρίμοισ, ὁμοίωσ δὲ καὶ κατὰ τὰσ ἄλλασ διαφοράσ, ἑκάστοισ ἀπονέμων τὸ πρέπον, καὶ καθ’ αὑτὸ μὲν αἱρούμενοσ τὸ συνηδύνειν, λυπεῖν δ’ εὐλαβούμενοσ, τοῖσ δ’ ἀποβαίνουσιν, ἐὰν ᾖ μείζω, συνεπόμενοσ, λέγω δὲ τῷ καλῷ καὶ τῷ συμφέροντι. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 126:1)
  • ὅσα μὲν οὖν ὑπὸ Ῥωμύλου ταχθέντα ἐν ἐθισμοῖσ τε καὶ νόμοισ παρέλαβεν, ἀπὸ τοῦ κρατίστου τετάχθαι πάντα ἡγησάμενοσ εἰά κατὰ χώραν μένειν, ὅσα δ’ ὑπ’ ἐκείνου παραλελεῖφθαι ἐδόκει, ταῦτα προσετίθει πολλὰ μὲν ἀποδεικνὺσ τεμένη τοῖσ μήπω τιμῶν τυγχάνουσι θεοῖσ, πολλοὺσ δὲ βωμοὺσ καὶ ναοὺσ ἱδρυόμενοσ ἑορτάσ τε ἑκάστῳ αὐτῶν ἀπονέμων καὶ τοὺσ ἐπιμελησομένουσ αὐτῶν ἱερεῖσ καθιστὰσ ἁγνείασ τε καὶ θρησκείασ καὶ καθαρμοὺσ καὶ τὰσ ἄλλασ θεραπείασ καὶ τιμὰσ πάνυ πολλὰσ νομοθετῶν, ὅσασ οὔθ’ Ἑλληνὶσ οὔτε βάρβαροσ ἔχει πόλισ οὐδ’ αἱ μέγιστον ἐπ’ εὐσεβείᾳ φρονοῦσαί ποτε· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 63 2:1)
  • "καὶ μὴν ὅτι γε δεῖ τὸν συμποσίαρχον οἰκείωσ ἔχειν καὶ φιλικῶσ πρὸσ ἅπαντασ ὕπουλον δὲ μηδενὶ μηδ’ ἀπεχθῆ τῶν ἑστιωμένων εἶναι, παντί που δῆλον οὔτε γὰρ ἐπιτάττων ἀνεκτὸσ οὔτ’ ἀπονέμων ἴσοσ οὔτε προσπαίζων ὅμωσ ἀνέγκλητοσ ἔσται. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 7:16)
  • πλείονα δ’ ἄν τισ κτᾶται τούτων, εὑρὼν ἢ δοθέντων ποθὲν ἢ χρηματισάμενοσ, ἤ τινι τύχῃ τοιαύτῃ κτησάμενοσ ἄλλῃ τὰ περιγιγνόμενα τοῦ μέτρου, τῇ πόλει ἂν αὐτὰ καὶ τοῖσ τὴν πόλιν ἔχουσιν θεοῖσ ἀπονέμων εὐδόκιμόσ τε καὶ ἀζήμιοσ ἂν εἰή· (Plato, Laws, book 5 130:1)

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION