Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 7:

(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 1, Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 7:)

κελευόντων δὲ πάντων πείθεσθαι τῷ ἄρχοντι καὶ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον, ἔφη πρότεροσ ὁ Κράτων, ὅτι δεῖ τὸν μὲν φυλάκων ἄρχοντα φυλακικώτατον, ὥσ φησιν ὁ Πλάτων, εἶναι· τὸν δὲ συμποτῶν συμποτικώτατον. "ἔστι δὲ τοιοῦτοσ, ἂν μήτε τῷ μεθύειν εὐάλωτοσ μήτε πρὸσ τὸ πίνειν ἀπρόθυμοσ· "ἀλλ’ ὡσ ὁ Κῦροσ ἔλεγε πρὸσ Λακεδαιμονίουσ γράφων, ὅτι τὰ τ’ ἄλλα τοῦ ἀδελφοῦ βασιλικώτεροσ εἰή καὶ φέροι καλῶσ πολὺν ἄκρατον. "ὅ τε γὰρ παροινῶν ὑβριστὴσ καὶ ἀσχήμων, ὃ τ’ αὖ παντάπασι νήφων ἀηδὴσ καὶ παιδαγωγεῖν μᾶλλον ἢ συμποσιαρχεῖν ἐπιτήδειοσ. "ὁ μὲν οὖν Περικλῆσ, ὁσάκισ ᾑρημένοσ στρατηγὸσ ἀναλαμβάνοι τὴν χλαμύδα, πρῶτοσ εἰώθει διαλέγεσθαι πρὸσ αὑτὸν ὥσπερ ὑπομιμνήσκων ὁρ́α, Περίκλεισ ἐλευθέρων ἄρχεισ, Ἑλλήνων ἄρχεισ, Ἀθηναίων ἄρχεισ. "ὁ δὲ συμποσίαρχοσ ἡμῶν ἐκεῖνα λεγέτω πρὸσ αὑτὸν φίλων ἄρχεισ, ἵνα μήτ’ ἀσχημονεῖν ἐπιτρέπῃ μήτε τὰσ ἡδονὰσ ἀφαιρῇ. δεῖ δὲ καὶ σπουδῆσ τὸν ἄρχοντα πινόντων οἰκεῖον εἶναι καὶ παιδιᾶσ μὴ ἀλλότριον, ἀλλ’ εὖ πωσ συγκεκραμένον πρὸσ ἀμφότερα, σμικρῷ δὲ μᾶλλον, ὥσπερ οἶνον ἀστεῖον, ἀπονεύοντα τῇ φύσει πρὸσ τὸ αὐστηρόν· "ὁ γὰρ οἶνοσ ἄξει τὸ ἦθοσ εἰσ τὸ μέτριον μαλακώτερον ποιῶν καὶ ἀνυγραίνων. "ὥσπερ γὰρ ὁ Ξενοφῶν ἔλεγε τοῦ Κλεάρχου τὸ σκυθρωπὸν καὶ ἄγροικον ἄλλωσ ἐν ταῖσ μάχαισ ἡδὺ καὶ φαιδρὸν ἐπιφαίνεσθαι διὰ τὸ θαρραλέον οὕτωσ ὁ μὴ φύσει πικρὸσ ἀλλὰ σεμνὸσ καὶ αὐστηρόσ, ἐν τῷ πίνειν ἀνιέμενοσ ἡδίων γίγνεται καὶ προσφιλέστεροσ, ἔτι τοίνυν αὐτῷ δεῖ προσεῖναι τὸ μάλιστα μὲν ἑκάστου τῶν συμποτῶν ἐμπείρωσ ἔχειν, τίνα λαμβάνει μεταβολὴν ἐν οἴνῳ καὶ πρὸσ τί πάθοσ ἀκροσφαλήσ ἐστι καὶ πῶσ φέρει τὸν ἄκρατον. "οὐ γὰρ οἴνου μὲν ἔστι πρὸσ ὕδωρ ἑτέρου ἑτέρα μῖξισ, ἣν οἱ βασιλικοὶ γιγνώσκοντεσ οἰνοχόοι νῦν μὲν πλέον νῦν δ’ ἔλαττον ὑποχέουσιν· "ἀνθρώπου δὲ πρὸσ οἶνον οὐκ ἔστ’ ἰδία κρᾶσισ ἣν τῷ συμποσιάρχῳ γιγνώσκειν προσήκει καὶ γιγνώσκοντι φυλάττειν, ἵν’ ὥσπερ ἁρμονικὸσ τὸν μὲν ἐπιτείνων τῇ πόσει τὸν δ’ ἀνιεὶσ καὶ ὑποφειδόμενοσ, εἰσ ὁμαλότητα καὶ συμφωνίαν ἐκ διαφορᾶσ καταστήσῃ τὰσ φύσεισ· "ὅπωσ μὴ κοτύλῃ μηδὲ κυάθοισ τὸ ἴσον, ἀλλὰ καιροῦ τινι μέτρῳ καὶ σώματοσ δυνάμει τὸ οἰκεῖον ἑκάστῳ καὶ πρόσφορον ἀπονέμηται. "εἰ δὲ τοῦτό δύσκολον, ἐκεῖνα γε πάντωσ ἐξειδέναι τῷ συμποσιάρχῳ προσήκει, τὰ κοινὰ περὶ τὰσ φύσεισ καὶ τὰσ ἡλικίασ· "οἱο͂ν πρεσβῦται τάχιον μεθύσκονται νέων, σαλευόμενοι δ’ ἠρεμούντων, ἔλλυποι δὲ καὶ πεφροντικότεσ εὐθύμων καὶ ἱλαρῶν ἀνέδην καὶ κατακόρωσ διάγοντεσ τῶν ἀσελγαινόντων τοιαῦτα γιγνώσκων ἄν τισ μᾶλλον τοῦ ἀγνοοῦντοσ εὐσχημοσύνην καὶ ὁμόνοιαν συμποσίου πρυτανεύσειε. "καὶ μὴν ὅτι γε δεῖ τὸν συμποσίαρχον οἰκείωσ ἔχειν καὶ φιλικῶσ πρὸσ ἅπαντασ ὕπουλον δὲ μηδενὶ μηδ’ ἀπεχθῆ τῶν ἑστιωμένων εἶναι, παντί που δῆλον οὔτε γὰρ ἐπιτάττων ἀνεκτὸσ οὔτ’ ἀπονέμων ἴσοσ οὔτε προσπαίζων ὅμωσ ἀνέγκλητοσ ἔσται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION