ἄπαυστος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄπαυστος
ἄπαυστη
ἄπαυστον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
παυστ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- unceasing, never-ending
- not to be stopped or assuaged, insatiable
- never ceasing from
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἔτι τοίνυν Κίμων μὲν συντετριμμένην τήν βασιλέωσ δύναμιν καὶ τὸ Περσῶν φρόνημα συνεσταλμένον ἥτταισ μεγάλαισ καὶ ἀπαύστοισ φυγαῖσ ὑπὸ Θεμιστοκλέουσ καὶ Παυσανίου καὶ Λεωτυχίδου καταλαβὼν ἐπενέβη καὶ ὑποπεπτωκότων καὶ προηττημένων ταῖσ ψυχαῖσ τὰ σώματα ῥᾳδίωσ ἐνίκησε, Λουκούλλῳ δὲ Τιγράνησ ἀήττητοσ ἐκ πολλῶν ἀγώνων καὶ μέγα φρονῶν συνέπεσε. (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 3 5:1)
- ἐντιθέμενοσ γὰρ τῷ στόματι χώνην ἀπαύστωσ ἔπινεν ἐπιχεομένου οἴνου· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 48 1:4)
- ἄλλοι δὲ καὶ δὴ βακχίου παλαιγενοῦσ ἀφρῷ σκιασθὲν χρυσοκόλλητον δέπασ μεστὸν κύκλῳ τορευτὸν ἕλκουσι γνάθοισ ὁλκῆσ ἀπαύστοισ, παντελῶσ ἐστραμμένον τἄνω κάτω δεικνύντεσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 177)
- ἡ δὲ κακία τῶν κολαστηρίων ἐφ’ ἑαυτὴν ἕκαστον ἐξ αὑτῆσ τεκταίνεται, δεινοῦ τισ οὖσα βίου δημιουργὸσ οἴκτουσ σὺν αἰσχύνῃ φόβουσ τε πολλοὺσ καὶ πάθη χαλεπὰ καὶ μεταμελείασ καὶ ταραχὰσ ἀπαύστουσ ἔχοντοσ. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 9 4:1)
- τῶν δὲ ἄλλων αὐτοῦ πολιτευμάτων ἡ κατὰ τέχνασ διανομὴ τοῦ πλήθουσ μάλιστα θαυμάζεται, τῆσ γάρ πόλεωσ ἐκ δυεῖν γενῶν, ὥσπερ εἴρηται, συνεστάναι δοκούσησ, διεστώσησ δὲ μᾶλλον καὶ μηδενὶ τρόπῳ μιᾶσ γενέσθαι βουλομένησ μηδὲ οἱο͂ν ἐξαλεῖψαι τὴν ἑτερότητα καὶ διαφοράν, ἀλλὰ συγκρούσεισ ἀπαύστουσ καὶ φιλονεικίασ τῶν μερῶν ἐχούσησ, διανοηθεὶσ ὅτι καὶ τῶν σωμάτων τὰ φύσει δύσμικτα καὶ σκληρὰ καταθραύοντεσ καὶ διαιροῦντεσ ἀναμιγνύουσιν, ὑπὸ μικρότητοσ ἀλλήλοισ συμβαίνοντα μᾶλλον, ἔγνω κατατεμεῖν τομὰσ πλείονασ τὸ σύμπαν πλῆθοσ ἐκ δὲ τούτων εἰσ ἑτέρασ ἐμβαλὼν διαφορὰσ τὴν πρώτην ἐκείνην καὶ μεγάλην ἀφανίσαι ταῖσ ἐλάττοσιν ἐνδιασπαρεῖσαν. (Plutarch, Numa, chapter 17 1:1)
- ἄπληστοσ ἅδε μ’ ἐξάγει χάρισ γόων πολύπονοσ, ὡσ ἐξ ἀλιβάτου πέτρασ ὑγρὰ ῥέουσα σταγὼν ἄπαυστοσ αἰεί· (Euripides, Suppliants, choral, antistrophe 31)
- "ἆρ’ οὖν, ἄνπερ ἡ νῦν οὖσα περὶ ἡμᾶσ ἕξισ ἄπαυστοσ διαμένῃ παρὰ πάντα τὸν βίον, οὐκ ἀεὶ σχολὴν ἕξομεν ἀλλήλοισ συνεῖναι, μὴ δεδιότεσ πενίαν μηδ’ εἰδότεσ πλοῦτον; (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 1613)
- ὡσ δ’ ὅτε τίσ τε μύωπι τετυμμένοσ ἔσσυτο ταῦροσ πίσεά τε προλιπὼν καὶ ἑλεσπίδασ, οὐδὲ νομήων οὐδ’ ἀγέλησ ὄθεται, πρήσσει δ’ ὁδόν, ἄλλοτ’ ἄπαυστοσ, ἄλλοτε δ’ ἱστάμενοσ, καὶ ἀνὰ πλατὺν αὐχέν’ ἀείρων ἱήσιν μύκημα, κακῷ βεβολημένοσ οἴστρῳ· (Apollodorus, Argonautica, book 1 22:8)
- οὐ γὰρ διαλείπουσι οὐρέοντεσ, ἀλλὰ ὅκωσπερ ἐξ ἀφέσιοσ ὀχετῶν ἄπαυστοσ ἡ φορή. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 48)
- καὶ ἡ ἡλίου τε ἄπαυστοσ κίνησισ ὑπὲρ γῆσ τε καὶ ὑπὸ γῆν Διόσ ἐστι πρόρρησισ ἡλίῳ προειρημένη ὑπὲρ τῆσ τοῦ παντὸσ κόσμου φανότητοσ, καὶ σελήνησ δρόμοι καὶ χορεῖαι πάντων ἄστρων Διόσ ἐστι διάκοσμοσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 7:1)