Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνθίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνθίστημι

Structure: ἀντ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set against, to set up in opposition
  2. to match with, compare
  3. to stand against, to withstand, oppose
  4. to make a stand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθῖστημι ἀνθῖστης ἀνθῖστησιν*
Dual ἀνθίστατον ἀνθίστατον
Plural ἀνθίσταμεν ἀνθίστατε ἀνθιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀνθίστω ἀνθίστῃς ἀνθίστῃ
Dual ἀνθίστητον ἀνθίστητον
Plural ἀνθίστωμεν ἀνθίστητε ἀνθίστωσιν*
OptativeSingular ἀνθισταῖην ἀνθισταῖης ἀνθισταῖη
Dual ἀνθισταῖητον ἀνθισταίητην
Plural ἀνθισταῖημεν ἀνθισταῖητε ἀνθισταῖησαν
ImperativeSingular ἀνθῖστᾱ ἀνθιστάτω
Dual ἀνθίστατον ἀνθιστάτων
Plural ἀνθίστατε ἀνθιστάντων
Infinitive ἀνθιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθιστᾱς ἀνθισταντος ἀνθιστᾱσα ἀνθιστᾱσης ἀνθισταν ἀνθισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθίσταμαι ἀνθίστασαι ἀνθίσταται
Dual ἀνθίστασθον ἀνθίστασθον
Plural ἀνθιστάμεθα ἀνθίστασθε ἀνθίστανται
SubjunctiveSingular ἀνθίστωμαι ἀνθίστῃ ἀνθίστηται
Dual ἀνθίστησθον ἀνθίστησθον
Plural ἀνθιστώμεθα ἀνθίστησθε ἀνθίστωνται
OptativeSingular ἀνθισταῖμην ἀνθίσταιο ἀνθίσταιτο
Dual ἀνθίσταισθον ἀνθισταῖσθην
Plural ἀνθισταῖμεθα ἀνθίσταισθε ἀνθίσταιντο
ImperativeSingular ἀνθίστασο ἀνθιστάσθω
Dual ἀνθίστασθον ἀνθιστάσθων
Plural ἀνθίστασθε ἀνθιστάσθων
Infinitive ἀνθίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθισταμενος ἀνθισταμενου ἀνθισταμενη ἀνθισταμενης ἀνθισταμενον ἀνθισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσεις ἀντιστήσει
Dual ἀντιστήσετον ἀντιστήσετον
Plural ἀντιστήσομεν ἀντιστήσετε ἀντιστήσουσιν*
OptativeSingular ἀντιστησίημι ἀντιστησίης ἀντιστησίη
Dual ἀντιστησίητον ἀντιστησιήτην
Plural ἀντιστησίημεν ἀντιστησίητε ἀντιστησίησαν
Infinitive ἀντιστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησων ἀντιστησοντος ἀντιστησουσα ἀντιστησουσης ἀντιστησον ἀντιστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσομαι ἀντιστήσει, ἀντιστήσῃ ἀντιστήσεται
Dual ἀντιστήσεσθον ἀντιστήσεσθον
Plural ἀντιστησόμεθα ἀντιστήσεσθε ἀντιστήσονται
OptativeSingular ἀντιστησοίμην ἀντιστήσοιο ἀντιστήσοιτο
Dual ἀντιστήσοισθον ἀντιστησοίσθην
Plural ἀντιστησοίμεθα ἀντιστήσοισθε ἀντιστήσοιντο
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησομενος ἀντιστησομενου ἀντιστησομενη ἀντιστησομενης ἀντιστησομενον ἀντιστησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστησα ἀντέστησας ἀντέστησεν*
Dual ἀντεστήσατον ἀντεστησάτην
Plural ἀντεστήσαμεν ἀντεστήσατε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσῃς ἀντιστήσῃ
Dual ἀντιστήσητον ἀντιστήσητον
Plural ἀντιστήσωμεν ἀντιστήσητε ἀντιστήσωσιν*
ImperativeSingular ἀντιστήσον ἀντιστησάτω
Dual ἀντιστήσατον ἀντιστησάτων
Plural ἀντιστήσατε ἀντιστησάντων
Infinitive ἀντιστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησᾱς ἀντιστησαντος ἀντιστησᾱσα ἀντιστησᾱσης ἀντιστησαν ἀντιστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστησάμην ἀντεστήσω ἀντεστήσατο
Dual ἀντεστήσασθον ἀντεστησάσθην
Plural ἀντεστησάμεθα ἀντεστήσασθε ἀντεστήσαντο
SubjunctiveSingular ἀντιστήσωμαι ἀντιστήσῃ ἀντιστήσηται
Dual ἀντιστήσησθον ἀντιστήσησθον
Plural ἀντιστησώμεθα ἀντιστήσησθε ἀντιστήσωνται
ImperativeSingular ἀντιστήσαι ἀντιστησάσθω
Dual ἀντιστήσασθον ἀντιστησάσθων
Plural ἀντιστήσασθε ἀντιστησάσθων
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησαμενος ἀντιστησαμενου ἀντιστησαμενη ἀντιστησαμενης ἀντιστησαμενον ἀντιστησαμενου

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστην ἀντέστης ἀντέστη
Dual ἀντέστητον ἀντεστήτην
Plural ἀντέστημεν ἀντέστητε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντίστω ἀντίστῃς ἀντίστῃ
Dual ἀντίστητον ἀντίστητον
Plural ἀντίστωμεν ἀντίστητε ἀντίστωσιν*
OptativeSingular ἀντισταῖην ἀντισταῖης ἀντισταῖη
Dual ἀντισταῖητον ἀντισταίητην
Plural ἀντισταῖημεν ἀντισταῖητε ἀντισταῖησαν
ImperativeSingular ἀντιστής ἀντιστήτω
Dual ἀντιστήτον ἀντιστήτων
Plural ἀντιστήτε ἀντιστήντων
Infinitive ἀντιστῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστᾱς ἀντισταντος ἀντιστᾱσα ἀντιστᾱσης ἀντισταν ἀντισταντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστάμην ἀντέστω ἀντέστατο
Dual ἀντέστασθον ἀντεστάσθην
Plural ἀντεστάμεθα ἀντέστασθε ἀντέσταντο
SubjunctiveSingular ἀντίστωμαι ἀντίστῃ ἀντίστηται
Dual ἀντίστησθον ἀντίστησθον
Plural ἀντιστώμεθα ἀντίστησθε ἀντίστωνται
OptativeSingular ἀντισταῖμην ἀντίσταιο ἀντίσταιτο
Dual ἀντίσταισθον ἀντισταῖσθην
Plural ἀντισταῖμεθα ἀντίσταισθε ἀντίσταιντο
ImperativeSingular ἀντίστω ἀντιστάσθω
Dual ἀντιστάσθον ἀντιστάσθων
Plural ἀντιστάσθε ἀντιστάσθων
Infinitive ἀντίστᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντισταμενος ἀντισταμενου ἀντισταμενη ἀντισταμενης ἀντισταμενον ἀντισταμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐξέπεμψε μὲν γὰρ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ τῶν πολιτῶν εἰσ τὴν ἐπὶ τοὺσ Νομάδασ στρατείαν, ἵνα μηδένα τῶν ἀξιολόγων ἔχῃ τὸν ἀντιστησόμενον, οὐκ ἐτόλμα δὲ ἀποκαλύψασθαι πρὸσ τὴν τυραννίδα, μετακαλούμενοσ ὑπὸ τῆσ εὐλαβείασ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 43 2:1)

Synonyms

  1. to set against

  2. to match with

  3. to stand against

  4. to make a stand

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION