Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνθίστημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνθίστημι

Structure: ἀντ (Prefix) + ί̔στᾱ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set against, to set up in opposition
  2. to match with, compare
  3. to stand against, to withstand, oppose
  4. to make a stand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθῖστημι ἀνθῖστης ἀνθῖστησιν*
Dual ἀνθίστατον ἀνθίστατον
Plural ἀνθίσταμεν ἀνθίστατε ἀνθιστάᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἀνθίστω ἀνθίστῃς ἀνθίστῃ
Dual ἀνθίστητον ἀνθίστητον
Plural ἀνθίστωμεν ἀνθίστητε ἀνθίστωσιν*
OptativeSingular ἀνθισταῖην ἀνθισταῖης ἀνθισταῖη
Dual ἀνθισταῖητον ἀνθισταίητην
Plural ἀνθισταῖημεν ἀνθισταῖητε ἀνθισταῖησαν
ImperativeSingular ἀνθῖστᾱ ἀνθιστάτω
Dual ἀνθίστατον ἀνθιστάτων
Plural ἀνθίστατε ἀνθιστάντων
Infinitive ἀνθιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθιστᾱς ἀνθισταντος ἀνθιστᾱσα ἀνθιστᾱσης ἀνθισταν ἀνθισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθίσταμαι ἀνθίστασαι ἀνθίσταται
Dual ἀνθίστασθον ἀνθίστασθον
Plural ἀνθιστάμεθα ἀνθίστασθε ἀνθίστανται
SubjunctiveSingular ἀνθίστωμαι ἀνθίστῃ ἀνθίστηται
Dual ἀνθίστησθον ἀνθίστησθον
Plural ἀνθιστώμεθα ἀνθίστησθε ἀνθίστωνται
OptativeSingular ἀνθισταῖμην ἀνθίσταιο ἀνθίσταιτο
Dual ἀνθίσταισθον ἀνθισταῖσθην
Plural ἀνθισταῖμεθα ἀνθίσταισθε ἀνθίσταιντο
ImperativeSingular ἀνθίστασο ἀνθιστάσθω
Dual ἀνθίστασθον ἀνθιστάσθων
Plural ἀνθίστασθε ἀνθιστάσθων
Infinitive ἀνθίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθισταμενος ἀνθισταμενου ἀνθισταμενη ἀνθισταμενης ἀνθισταμενον ἀνθισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσεις ἀντιστήσει
Dual ἀντιστήσετον ἀντιστήσετον
Plural ἀντιστήσομεν ἀντιστήσετε ἀντιστήσουσιν*
OptativeSingular ἀντιστησίημι ἀντιστησίης ἀντιστησίη
Dual ἀντιστησίητον ἀντιστησιήτην
Plural ἀντιστησίημεν ἀντιστησίητε ἀντιστησίησαν
Infinitive ἀντιστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησων ἀντιστησοντος ἀντιστησουσα ἀντιστησουσης ἀντιστησον ἀντιστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσομαι ἀντιστήσει, ἀντιστήσῃ ἀντιστήσεται
Dual ἀντιστήσεσθον ἀντιστήσεσθον
Plural ἀντιστησόμεθα ἀντιστήσεσθε ἀντιστήσονται
OptativeSingular ἀντιστησοίμην ἀντιστήσοιο ἀντιστήσοιτο
Dual ἀντιστήσοισθον ἀντιστησοίσθην
Plural ἀντιστησοίμεθα ἀντιστήσοισθε ἀντιστήσοιντο
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησομενος ἀντιστησομενου ἀντιστησομενη ἀντιστησομενης ἀντιστησομενον ἀντιστησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστησα ἀντέστησας ἀντέστησεν*
Dual ἀντεστήσατον ἀντεστησάτην
Plural ἀντεστήσαμεν ἀντεστήσατε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσῃς ἀντιστήσῃ
Dual ἀντιστήσητον ἀντιστήσητον
Plural ἀντιστήσωμεν ἀντιστήσητε ἀντιστήσωσιν*
ImperativeSingular ἀντιστήσον ἀντιστησάτω
Dual ἀντιστήσατον ἀντιστησάτων
Plural ἀντιστήσατε ἀντιστησάντων
Infinitive ἀντιστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησᾱς ἀντιστησαντος ἀντιστησᾱσα ἀντιστησᾱσης ἀντιστησαν ἀντιστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστησάμην ἀντεστήσω ἀντεστήσατο
Dual ἀντεστήσασθον ἀντεστησάσθην
Plural ἀντεστησάμεθα ἀντεστήσασθε ἀντεστήσαντο
SubjunctiveSingular ἀντιστήσωμαι ἀντιστήσῃ ἀντιστήσηται
Dual ἀντιστήσησθον ἀντιστήσησθον
Plural ἀντιστησώμεθα ἀντιστήσησθε ἀντιστήσωνται
ImperativeSingular ἀντιστήσαι ἀντιστησάσθω
Dual ἀντιστήσασθον ἀντιστησάσθων
Plural ἀντιστήσασθε ἀντιστησάσθων
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησαμενος ἀντιστησαμενου ἀντιστησαμενη ἀντιστησαμενης ἀντιστησαμενον ἀντιστησαμενου

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστην ἀντέστης ἀντέστη
Dual ἀντέστητον ἀντεστήτην
Plural ἀντέστημεν ἀντέστητε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντίστω ἀντίστῃς ἀντίστῃ
Dual ἀντίστητον ἀντίστητον
Plural ἀντίστωμεν ἀντίστητε ἀντίστωσιν*
OptativeSingular ἀντισταῖην ἀντισταῖης ἀντισταῖη
Dual ἀντισταῖητον ἀντισταίητην
Plural ἀντισταῖημεν ἀντισταῖητε ἀντισταῖησαν
ImperativeSingular ἀντιστής ἀντιστήτω
Dual ἀντιστήτον ἀντιστήτων
Plural ἀντιστήτε ἀντιστήντων
Infinitive ἀντιστῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστᾱς ἀντισταντος ἀντιστᾱσα ἀντιστᾱσης ἀντισταν ἀντισταντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστάμην ἀντέστω ἀντέστατο
Dual ἀντέστασθον ἀντεστάσθην
Plural ἀντεστάμεθα ἀντέστασθε ἀντέσταντο
SubjunctiveSingular ἀντίστωμαι ἀντίστῃ ἀντίστηται
Dual ἀντίστησθον ἀντίστησθον
Plural ἀντιστώμεθα ἀντίστησθε ἀντίστωνται
OptativeSingular ἀντισταῖμην ἀντίσταιο ἀντίσταιτο
Dual ἀντίσταισθον ἀντισταῖσθην
Plural ἀντισταῖμεθα ἀντίσταισθε ἀντίσταιντο
ImperativeSingular ἀντίστω ἀντιστάσθω
Dual ἀντιστάσθον ἀντιστάσθων
Plural ἀντιστάσθε ἀντιστάσθων
Infinitive ἀντίστᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντισταμενος ἀντισταμενου ἀντισταμενη ἀντισταμενης ἀντισταμενον ἀντισταμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλόγιστον γὰρ εἰδότασ εὐσέβειαν μὴ ἀνθίστασθαι τοῖσ πόνοισ. ‐ (Septuagint, Liber Maccabees IV 16:23)
  • ὁ δ’ οὐχ οἱο͂ν ἄν τισ ἐξαίφνησ χάριτι τῶν πολλῶν μέγασ γεγονὼσ ἔπαθε καὶ ἠγάπησε, πάντα δεῖν εὐθὺσ οἰόμενοσ χαρίζεσθαι καὶ μηδὲν ἀντιλέγειν τοῖσ ἐκ πλάνητοσ καὶ φυγάδοσ αὐτὸν νεῶν τοσούτων καὶ στρατοπέδου καὶ δυνάμεωσ τηλικαύτησ ἀποδείξασιν ἡγεμόνα καὶ στρατηγόν, ἀλλ’ ὅπερ ἦν ἄρχοντι μεγάλῳ προσῆκον, ἀνθίστασθαι φερομένοισ ὑπ’ ὀργῆσ, κωλύσασ ἐξαμαρτεῖν, τότε γοῦν τὰ πράγματα τῇ πόλει περιφανῶσ ἔσωσεν. (Plutarch, , chapter 26 4:1)
  • Πομπήϊοσ δὲ τὸ μὲν δεξιὸν αὐτὸσ ἔχων ἔμελλεν ἀνθίστασθαι πρὸσ Ἀντώνιον, ἐν δὲ τῷ μέσῳ Σκηπίωνα τὸν πενθερὸν ἀντέταξε Καλβίνῳ Λευκίῳ, τὸ δὲ εὐώνυμον εἶχε μὲν Λεύκιοσ Δομέτιοσ, ἐρρώσθη δὲ τῷ πλήθει τῶν ἱππέων, ἐνταῦθα γὰρ ὀλίγου δεῖν ἅπαντεσ ἐρρύησαν ὡσ Καίσαρα βιασόμενοι καὶ τὸ δέκατον τάγμα διακόψοντεσ, οὗ πλεῖστοσ ἦν ὁ λόγοσ ὡσ μαχιμωτάτου, καὶ Καῖσαρ ἐν ἐκείνῳ ταττόμενοσ εἰώθει μάχεσθαι. (Plutarch, Pompey, chapter 69 1:1)
  • ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖσ τὴν πόλιν μηδενὸσ ἔτι τοῖσ πολεμίοισ τολμῶντοσ ἀνθίστασθαι δι’ ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 243:1)
  • κἀκείνου τὴν εἴσοδον αὐτοῖσ παρασχόντοσ ἀθρόοι καὶ μηδὲν προϋποπτεύσασι τοῖσ Μήδοισ ἐπιπεσόντεσ χώραν πολυάνθρωπον καὶ παντοίων ἀνάμεστον βοσκημάτων διήρπαζον μηδενὸσ αὐτοῖσ τολμῶντοσ ἀνθίστασθαι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 282:1)

Synonyms

  1. to set against

  2. to match with

  3. to stand against

  4. to make a stand

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION