- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνθίστημι?

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration: anthistēmi

Principal Part: ἀνθίστημι

Structure: ἀντ (Prefix) + ἵστα (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to set against, to set up in opposition
  2. to match with, compare
  3. to stand against, to withstand, oppose
  4. to make a stand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθῖστημι ἀνθῖστης ἀνθῖστησι(ν)
Dual ἀνθίστατον ἀνθίστατον
Plural ἀνθίσταμεν ἀνθίστατε ἀνθιστάασι(ν)
SubjunctiveSingular ἀνθίστω ἀνθίστῃς ἀνθίστῃ
Dual ἀνθίστητον ἀνθίστητον
Plural ἀνθίστωμεν ἀνθίστητε ἀνθίστωσι(ν)
OptativeSingular ἀνθισταῖην ἀνθισταῖης ἀνθισταῖη
Dual ἀνθισταῖητον ἀνθισταίητην
Plural ἀνθισταῖημεν ἀνθισταῖητε ἀνθισταῖησαν
ImperativeSingular ἀνθῖστα ἀνθιστάτω
Dual ἀνθίστατον ἀνθιστάτων
Plural ἀνθίστατε ἀνθιστάντων
Infinitive ἀνθιστάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθιστας ἀνθισταντος ἀνθιστασα ἀνθιστασης ἀνθισταν ἀνθισταντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀνθίσταμαι ἀνθίστασαι ἀνθίσταται
Dual ἀνθίστασθον ἀνθίστασθον
Plural ἀνθιστάμεθα ἀνθίστασθε ἀνθίστανται
SubjunctiveSingular ἀνθίστωμαι ἀνθίστῃ ἀνθίστηται
Dual ἀνθίστησθον ἀνθίστησθον
Plural ἀνθιστώμεθα ἀνθίστησθε ἀνθίστωνται
OptativeSingular ἀνθισταῖμην ἀνθίσταιο ἀνθίσταιτο
Dual ἀνθίσταισθον ἀνθισταῖσθην
Plural ἀνθισταῖμεθα ἀνθίσταισθε ἀνθίσταιντο
ImperativeSingular ἀνθίστασο ἀνθιστάσθω
Dual ἀνθίστασθον ἀνθιστάσθων
Plural ἀνθίστασθε ἀνθιστάσθων
Infinitive ἀνθίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀνθισταμενος ἀνθισταμενου ἀνθισταμενη ἀνθισταμενης ἀνθισταμενον ἀνθισταμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσεις ἀντιστήσει
Dual ἀντιστήσετον ἀντιστήσετον
Plural ἀντιστήσομεν ἀντιστήσετε ἀντιστήσουσι(ν)
OptativeSingular ἀντιστησίημι ἀντιστησίης ἀντιστησίη
Dual ἀντιστησίητον ἀντιστησιήτην
Plural ἀντιστησίημεν ἀντιστησίητε ἀντιστησίησαν
Infinitive ἀντιστήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησων ἀντιστησοντος ἀντιστησουσα ἀντιστησουσης ἀντιστησον ἀντιστησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντιστήσομαι ἀντιστήσει, ἀντιστήσῃ ἀντιστήσεται
Dual ἀντιστήσεσθον ἀντιστήσεσθον
Plural ἀντιστησόμεθα ἀντιστήσεσθε ἀντιστήσονται
OptativeSingular ἀντιστησοίμην ἀντιστήσοιο ἀντιστήσοιτο
Dual ἀντιστήσοισθον ἀντιστησοίσθην
Plural ἀντιστησοίμεθα ἀντιστήσοισθε ἀντιστήσοιντο
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησομενος ἀντιστησομενου ἀντιστησομενη ἀντιστησομενης ἀντιστησομενον ἀντιστησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστησα ἀντέστησας ἀντέστησε(ν)
Dual ἀντεστήσατον ἀντεστησάτην
Plural ἀντεστήσαμεν ἀντεστήσατε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντιστήσω ἀντιστήσῃς ἀντιστήσῃ
Dual ἀντιστήσητον ἀντιστήσητον
Plural ἀντιστήσωμεν ἀντιστήσητε ἀντιστήσωσι(ν)
ImperativeSingular ἀντιστήσον ἀντιστησάτω
Dual ἀντιστήσατον ἀντιστησάτων
Plural ἀντιστήσατε ἀντιστησάντων
Infinitive ἀντιστήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησας ἀντιστησαντος ἀντιστησασα ἀντιστησασης ἀντιστησαν ἀντιστησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστησάμην ἀντεστήσω ἀντεστήσατο
Dual ἀντεστήσασθον ἀντεστησάσθην
Plural ἀντεστησάμεθα ἀντεστήσασθε ἀντεστήσαντο
SubjunctiveSingular ἀντιστήσωμαι ἀντιστήσῃ ἀντιστήσηται
Dual ἀντιστήσησθον ἀντιστήσησθον
Plural ἀντιστησώμεθα ἀντιστήσησθε ἀντιστήσωνται
ImperativeSingular ἀντιστήσαι ἀντιστησάσθω
Dual ἀντιστήσασθον ἀντιστησάσθων
Plural ἀντιστήσασθε ἀντιστησάσθων
Infinitive ἀντιστήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστησαμενος ἀντιστησαμενου ἀντιστησαμενη ἀντιστησαμενης ἀντιστησαμενον ἀντιστησαμενου

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντέστην ἀντέστης ἀντέστη
Dual ἀντέστητον ἀντεστήτην
Plural ἀντέστημεν ἀντέστητε ἀντέστησαν
SubjunctiveSingular ἀντίστω ἀντίστῃς ἀντίστῃ
Dual ἀντίστητον ἀντίστητον
Plural ἀντίστωμεν ἀντίστητε ἀντίστωσι(ν)
OptativeSingular ἀντισταῖην ἀντισταῖης ἀντισταῖη
Dual ἀντισταῖητον ἀντισταίητην
Plural ἀντισταῖημεν ἀντισταῖητε ἀντισταῖησαν
ImperativeSingular ἀντιστής ἀντιστήτω
Dual ἀντιστήτον ἀντιστήτων
Plural ἀντιστήτε ἀντιστήντων
Infinitive ἀντιστῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντιστας ἀντισταντος ἀντιστασα ἀντιστασης ἀντισταν ἀντισταντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀντεστάμην ἀντέστω ἀντέστατο
Dual ἀντέστασθον ἀντεστάσθην
Plural ἀντεστάμεθα ἀντέστασθε ἀντέσταντο
SubjunctiveSingular ἀντίστωμαι ἀντίστῃ ἀντίστηται
Dual ἀντίστησθον ἀντίστησθον
Plural ἀντιστώμεθα ἀντίστησθε ἀντίστωνται
OptativeSingular ἀντισταῖμην ἀντίσταιο ἀντίσταιτο
Dual ἀντίσταισθον ἀντισταῖσθην
Plural ἀντισταῖμεθα ἀντίσταισθε ἀντίσταιντο
ImperativeSingular ἀντίστω ἀντιστάσθω
Dual ἀντιστάσθον ἀντιστάσθων
Plural ἀντιστάσθε ἀντιστάσθων
Infinitive ἀντίστασθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀντισταμενος ἀντισταμενου ἀντισταμενη ἀντισταμενης ἀντισταμενον ἀντισταμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλόγιστον γὰρ εἰδότας εὐσέβειαν μὴ ἀνθίστασθαι τοῖς πόνοις. - (Septuagint, Liber Maccabees IV 16:23)
  • ὁ δ οὐχ οἱο῀ν ἄν τις ἐξαίφνης χάριτι τῶν πολλῶν μέγας γεγονὼς ἔπαθε καὶ ἠγάπησε, πάντα δεῖν εὐθὺς οἰόμενος χαρίζεσθαι καὶ μηδὲν ἀντιλέγειν τοῖς ἐκ πλάνητος καὶ φυγάδος αὐτὸν νεῶν τοσούτων καὶ στρατοπέδου καὶ δυνάμεως τηλικαύτης ἀποδείξασιν ἡγεμόνα καὶ στρατηγόν, ἀλλ ὅπερ ἦν ἄρχοντι μεγάλῳ προσῆκον, ἀνθίστασθαι φερομένοις ὑπ ὀργῆς, κωλύσας ἐξαμαρτεῖν, τότε γοῦν τὰ πράγματα τῇ πόλει περιφανῶς ἔσωσεν. (Plutarch, , chapter 26 4:1)
  • Πομπήϊος δὲ τὸ μὲν δεξιὸν αὐτὸς ἔχων ἔμελλεν ἀνθίστασθαι πρὸς Ἀντώνιον, ἐν δὲ τῷ μέσῳ Σκηπίωνα τὸν πενθερὸν ἀντέταξε Καλβίνῳ Λευκίῳ, τὸ δὲ εὐώνυμον εἶχε μὲν Λεύκιος Δομέτιος, ἐρρώσθη δὲ τῷ πλήθει τῶν ἱππέων, ἐνταῦθα γὰρ ὀλίγου δεῖν ἅπαντες ἐρρύησαν ὡς Καίσαρα βιασόμενοι καὶ τὸ δέκατον τάγμα διακόψοντες, οὗ πλεῖστος ἦν ὁ λόγος ὡς μαχιμωτάτου, καὶ Καῖσαρ ἐν ἐκείνῳ ταττόμενος εἰώθει μάχεσθαι. (Plutarch, Pompey, chapter 69 1:1)
  • ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖς τὴν πόλιν μηδενὸς ἔτι τοῖς πολεμίοις τολμῶντος ἀνθίστασθαι δι ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 243:1)
  • κἀκείνου τὴν εἴσοδον αὐτοῖς παρασχόντος ἀθρόοι καὶ μηδὲν προϋποπτεύσασι τοῖς Μήδοις ἐπιπεσόντες χώραν πολυάνθρωπον καὶ παντοίων ἀνάμεστον βοσκημάτων διήρπαζον μηδενὸς αὐτοῖς τολμῶντος ἀνθίστασθαι. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 282:1)

Synonyms

  1. to set against

  2. to match with

  3. to stand against

  4. to make a stand

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION