Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναπείθω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναπείθω

Structure: ἀνα (Prefix) + πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring over, convince
  2. to persuade, move, to persuade, of
  3. to seduce, mislead

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείθω ἀναπείθεις ἀναπείθει
Dual ἀναπείθετον ἀναπείθετον
Plural ἀναπείθομεν ἀναπείθετε ἀναπείθουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναπείθω ἀναπείθῃς ἀναπείθῃ
Dual ἀναπείθητον ἀναπείθητον
Plural ἀναπείθωμεν ἀναπείθητε ἀναπείθωσιν*
OptativeSingular ἀναπείθοιμι ἀναπείθοις ἀναπείθοι
Dual ἀναπείθοιτον ἀναπειθοίτην
Plural ἀναπείθοιμεν ἀναπείθοιτε ἀναπείθοιεν
ImperativeSingular ἀναπείθε ἀναπειθέτω
Dual ἀναπείθετον ἀναπειθέτων
Plural ἀναπείθετε ἀναπειθόντων, ἀναπειθέτωσαν
Infinitive ἀναπείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπειθων ἀναπειθοντος ἀναπειθουσα ἀναπειθουσης ἀναπειθον ἀναπειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείθομαι ἀναπείθει, ἀναπείθῃ ἀναπείθεται
Dual ἀναπείθεσθον ἀναπείθεσθον
Plural ἀναπειθόμεθα ἀναπείθεσθε ἀναπείθονται
SubjunctiveSingular ἀναπείθωμαι ἀναπείθῃ ἀναπείθηται
Dual ἀναπείθησθον ἀναπείθησθον
Plural ἀναπειθώμεθα ἀναπείθησθε ἀναπείθωνται
OptativeSingular ἀναπειθοίμην ἀναπείθοιο ἀναπείθοιτο
Dual ἀναπείθοισθον ἀναπειθοίσθην
Plural ἀναπειθοίμεθα ἀναπείθοισθε ἀναπείθοιντο
ImperativeSingular ἀναπείθου ἀναπειθέσθω
Dual ἀναπείθεσθον ἀναπειθέσθων
Plural ἀναπείθεσθε ἀναπειθέσθων, ἀναπειθέσθωσαν
Infinitive ἀναπείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπειθομενος ἀναπειθομενου ἀναπειθομενη ἀναπειθομενης ἀναπειθομενον ἀναπειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείσω ἀναπείσεις ἀναπείσει
Dual ἀναπείσετον ἀναπείσετον
Plural ἀναπείσομεν ἀναπείσετε ἀναπείσουσιν*
OptativeSingular ἀναπείσοιμι ἀναπείσοις ἀναπείσοι
Dual ἀναπείσοιτον ἀναπεισοίτην
Plural ἀναπείσοιμεν ἀναπείσοιτε ἀναπείσοιεν
Infinitive ἀναπείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεισων ἀναπεισοντος ἀναπεισουσα ἀναπεισουσης ἀναπεισον ἀναπεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείσομαι ἀναπείσει, ἀναπείσῃ ἀναπείσεται
Dual ἀναπείσεσθον ἀναπείσεσθον
Plural ἀναπεισόμεθα ἀναπείσεσθε ἀναπείσονται
OptativeSingular ἀναπεισοίμην ἀναπείσοιο ἀναπείσοιτο
Dual ἀναπείσοισθον ἀναπεισοίσθην
Plural ἀναπεισοίμεθα ἀναπείσοισθε ἀναπείσοιντο
Infinitive ἀναπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεισομενος ἀναπεισομενου ἀναπεισομενη ἀναπεισομενης ἀναπεισομενον ἀναπεισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ τὰ ἐν τῇ γῇ λέγω, ὁπόσα τοὺσ ἀνθρώπουσ ἀναπείθεισ καθ̓ αὑτῶν ἢ κατ̓ ἀλλήλων ἐργάζεσθαι, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ, ὃσ τὸν μὲν Δία πολύμορφον ἐπιδεικνύεισ ἀλλάττων ἐσ ὅ τι ἄν σοι ἐπὶ τοῦ καιροῦ δοκῇ, τὴν Σελήνην δὲ καθαιρεῖσ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, τὸν Ἥλιον δὲ παρὰ τῇ Κλυμένῃ βραδύνειν ἐνίοτε ἀναγκάζεισ ἐπιλελησμένον τῆσ ἱππασίασ· (Lucian, Dialogi deorum, 2:2)
  • ἄγων γάρ με δι’ ὧν ἐγὼ ἐπίσταμαι, ὅμοια τούτοισ ἐπιδεικνὺσ ἃ οὐκ ἐνόμιζον ἐπίστασθαι ἀναπείθεισ, οἶμαι, ὡσ καὶ ταῦτα ἐπίσταμαι. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 19 16:3)
  • καὶ ὅτι ἀρεστοί σοί εἰσιν οἱ φίλοι, οἶδ’ ὅτι οὐ λόγῳ ἀλλ’ ἔργῳ ἀναπείθεισ. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 11 11:5)
  • σὺ δέ με ἐπαίρεισ καὶ θαρρεῖν ἀναπείθεισ, εἰ ἀνδρὶ καὶ παιδείασ ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντι καὶ τηλικούτῳ δύναμαι χρήσιμοσ εἶναι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 6:3)
  • ὗσ δὲ δὴ καὶ κυνοκεφάλουσ λέγων οὐ μόνον αὐτὸσ ὑηνεῖσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀκούοντασ τοῦτο δρᾶν εἰσ τὰ συγγράμματά μου ἀναπείθεισ, οὐ καλῶσ ποιῶν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 149:2)

Synonyms

  1. to persuade

  2. to seduce

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION