Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναναπείθω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναναπείθω συναναπείσω

Structure: συν (Prefix) + ἀνα (Prefix) + πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to assist in persuading

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπείθω συναναπείθεις συναναπείθει
Dual συναναπείθετον συναναπείθετον
Plural συναναπείθομεν συναναπείθετε συναναπείθουσιν*
SubjunctiveSingular συναναπείθω συναναπείθῃς συναναπείθῃ
Dual συναναπείθητον συναναπείθητον
Plural συναναπείθωμεν συναναπείθητε συναναπείθωσιν*
OptativeSingular συναναπείθοιμι συναναπείθοις συναναπείθοι
Dual συναναπείθοιτον συναναπειθοίτην
Plural συναναπείθοιμεν συναναπείθοιτε συναναπείθοιεν
ImperativeSingular συναναπείθε συναναπειθέτω
Dual συναναπείθετον συναναπειθέτων
Plural συναναπείθετε συναναπειθόντων, συναναπειθέτωσαν
Infinitive συναναπείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπειθων συναναπειθοντος συναναπειθουσα συναναπειθουσης συναναπειθον συναναπειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπείθομαι συναναπείθει, συναναπείθῃ συναναπείθεται
Dual συναναπείθεσθον συναναπείθεσθον
Plural συναναπειθόμεθα συναναπείθεσθε συναναπείθονται
SubjunctiveSingular συναναπείθωμαι συναναπείθῃ συναναπείθηται
Dual συναναπείθησθον συναναπείθησθον
Plural συναναπειθώμεθα συναναπείθησθε συναναπείθωνται
OptativeSingular συναναπειθοίμην συναναπείθοιο συναναπείθοιτο
Dual συναναπείθοισθον συναναπειθοίσθην
Plural συναναπειθοίμεθα συναναπείθοισθε συναναπείθοιντο
ImperativeSingular συναναπείθου συναναπειθέσθω
Dual συναναπείθεσθον συναναπειθέσθων
Plural συναναπείθεσθε συναναπειθέσθων, συναναπειθέσθωσαν
Infinitive συναναπείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπειθομενος συναναπειθομενου συναναπειθομενη συναναπειθομενης συναναπειθομενον συναναπειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπείσω συναναπείσεις συναναπείσει
Dual συναναπείσετον συναναπείσετον
Plural συναναπείσομεν συναναπείσετε συναναπείσουσιν*
OptativeSingular συναναπείσοιμι συναναπείσοις συναναπείσοι
Dual συναναπείσοιτον συναναπεισοίτην
Plural συναναπείσοιμεν συναναπείσοιτε συναναπείσοιεν
Infinitive συναναπείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπεισων συναναπεισοντος συναναπεισουσα συναναπεισουσης συναναπεισον συναναπεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναναπείσομαι συναναπείσει, συναναπείσῃ συναναπείσεται
Dual συναναπείσεσθον συναναπείσεσθον
Plural συναναπεισόμεθα συναναπείσεσθε συναναπείσονται
OptativeSingular συναναπεισοίμην συναναπείσοιο συναναπείσοιτο
Dual συναναπείσοισθον συναναπεισοίσθην
Plural συναναπεισοίμεθα συναναπείσοισθε συναναπείσοιντο
Infinitive συναναπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναναπεισομενος συναναπεισομενου συναναπεισομενη συναναπεισομενης συναναπεισομενον συναναπεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανέπειθον συνανέπειθες συνανέπειθεν*
Dual συνανεπείθετον συνανεπειθέτην
Plural συνανεπείθομεν συνανεπείθετε συνανέπειθον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνανεπειθόμην συνανεπείθου συνανεπείθετο
Dual συνανεπείθεσθον συνανεπειθέσθην
Plural συνανεπειθόμεθα συνανεπείθεσθε συνανεπείθοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅπου δ’ ἡμᾶσ ἡ ἱστορία πολλοῖσ ἀποβιάζεται καὶ πιθανοῖσ μάρτυσιν, ἀνόμοιον αἰσθήσει πάθοσ ἐγγινόμενον τῷ φανταστικῷ τῆσ ψυχῆσ συναναπείθει τὸ δόξαν, ὥσπερ ἐν ὕπνοισ ἀκούειν οὐκ ἀκούοντεσ καὶ βλέπειν οὐ βλέποντεσ δοκοῦμεν. (Plutarch, Lives, chapter 38 3:1)

Synonyms

  1. to assist in persuading

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION