Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναπείθω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναπείθω

Structure: ἀνα (Prefix) + πείθ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bring over, convince
  2. to persuade, move, to persuade, of
  3. to seduce, mislead

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείθω ἀναπείθεις ἀναπείθει
Dual ἀναπείθετον ἀναπείθετον
Plural ἀναπείθομεν ἀναπείθετε ἀναπείθουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναπείθω ἀναπείθῃς ἀναπείθῃ
Dual ἀναπείθητον ἀναπείθητον
Plural ἀναπείθωμεν ἀναπείθητε ἀναπείθωσιν*
OptativeSingular ἀναπείθοιμι ἀναπείθοις ἀναπείθοι
Dual ἀναπείθοιτον ἀναπειθοίτην
Plural ἀναπείθοιμεν ἀναπείθοιτε ἀναπείθοιεν
ImperativeSingular ἀναπείθε ἀναπειθέτω
Dual ἀναπείθετον ἀναπειθέτων
Plural ἀναπείθετε ἀναπειθόντων, ἀναπειθέτωσαν
Infinitive ἀναπείθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπειθων ἀναπειθοντος ἀναπειθουσα ἀναπειθουσης ἀναπειθον ἀναπειθοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείθομαι ἀναπείθει, ἀναπείθῃ ἀναπείθεται
Dual ἀναπείθεσθον ἀναπείθεσθον
Plural ἀναπειθόμεθα ἀναπείθεσθε ἀναπείθονται
SubjunctiveSingular ἀναπείθωμαι ἀναπείθῃ ἀναπείθηται
Dual ἀναπείθησθον ἀναπείθησθον
Plural ἀναπειθώμεθα ἀναπείθησθε ἀναπείθωνται
OptativeSingular ἀναπειθοίμην ἀναπείθοιο ἀναπείθοιτο
Dual ἀναπείθοισθον ἀναπειθοίσθην
Plural ἀναπειθοίμεθα ἀναπείθοισθε ἀναπείθοιντο
ImperativeSingular ἀναπείθου ἀναπειθέσθω
Dual ἀναπείθεσθον ἀναπειθέσθων
Plural ἀναπείθεσθε ἀναπειθέσθων, ἀναπειθέσθωσαν
Infinitive ἀναπείθεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπειθομενος ἀναπειθομενου ἀναπειθομενη ἀναπειθομενης ἀναπειθομενον ἀναπειθομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείσω ἀναπείσεις ἀναπείσει
Dual ἀναπείσετον ἀναπείσετον
Plural ἀναπείσομεν ἀναπείσετε ἀναπείσουσιν*
OptativeSingular ἀναπείσοιμι ἀναπείσοις ἀναπείσοι
Dual ἀναπείσοιτον ἀναπεισοίτην
Plural ἀναπείσοιμεν ἀναπείσοιτε ἀναπείσοιεν
Infinitive ἀναπείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεισων ἀναπεισοντος ἀναπεισουσα ἀναπεισουσης ἀναπεισον ἀναπεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναπείσομαι ἀναπείσει, ἀναπείσῃ ἀναπείσεται
Dual ἀναπείσεσθον ἀναπείσεσθον
Plural ἀναπεισόμεθα ἀναπείσεσθε ἀναπείσονται
OptativeSingular ἀναπεισοίμην ἀναπείσοιο ἀναπείσοιτο
Dual ἀναπείσοισθον ἀναπεισοίσθην
Plural ἀναπεισοίμεθα ἀναπείσοισθε ἀναπείσοιντο
Infinitive ἀναπείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναπεισομενος ἀναπεισομενου ἀναπεισομενη ἀναπεισομενης ἀναπεισομενον ἀναπεισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀτὰρ οὐχ ἧττόν γ’ οὐδὲν κλαύσει, μηδὲν ταύτῃ γε κομήσῃσ, ὁτιὴ ζητεῖσ τοῦτ’ ἀναπείθειν ἡμᾶσ, ὡσ ἔστιν ἄμεινον Πενία Πλούτου. (Aristophanes, Plutus, Agon, epirrheme 1:25)
  • καὶ ὁ Κέβησ ἐπιγελάσασ, ὡσ δεδιότων, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, πειρῶ ἀναπείθειν· (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 370:1)
  • ὥστε κινδυνεύουσιν ἀναπείθειν καὶ τῶν βαρβάρων ἐνίουσ οὐκ ἐπ̓ ἀγαθῷ σχεδόν, ἀλλ̓ ὡσ ἂν ἐκεῖνοι τὸ τοιοῦτον ἀποδέξαιντο, βαρβαρικῶσ καὶ οὐκ ἄνευ ὕβρεωσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 15:1)
  • καὶ κελεύει αὐτοὺσ λέγειν ταῦτα τοῖσ στρατιώταισ καὶ ἀναπείθειν ἕπεσθαι. (Xenophon, Anabasis, , chapter 4 13:5)
  • καὶ πρέσβεισ αὐτῶν ὁ Ἀννίβασ ἐσ Καρχηδόνα ἔπεμπεν, αὐτόσ τε ἐν ἀπορρήτοισ ἔγραφε Ῥωμαίουσ τὴν ὑπὸ Καρχηδονίοισ Ἰβηρίαν ἀναπείθειν ἀπὸ Καρχηδονίων ἀφίστασθαι, καὶ Ζακανθαίουσ Ῥωμαίοισ ταῦτα συμπράσσειν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 2 5:3)

Synonyms

  1. to persuade

  2. to seduce

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION