Hellas Alive Dictionary - ανανδρος

Ancient Greek-English Dictionary

ἄνανδρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄνανδρος ἄνανδρος ἄνανδρον

Structure: ἀ (Prefix) + νανδρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

unmanly; cowardly
not married

Declension

First/Second declension

		M/F	Neuter
Singular	Nominative	ά̓νανδρος	ά̓νανδρον
	Genitive	ἀνάνδρου	ἀνάνδρου
	Dative	ἀνάνδρῳ	ἀνάνδρῳ
	Accusative	ά̓νανδρον	ά̓νανδρον
	Vocative	ά̓νανδρε	ά̓νανδρον
Dual	N/A/V	ἀνάνδρω	ἀνάνδρω
Dual	G/D	ἀνάνδροιν	ἀνάνδροιν
Plural	Nominative	ά̓νανδροι	ά̓νανδρα
	Genitive	ἀνάνδρων	ἀνάνδρων
	Dative	ἀνάνδροις	ἀνάνδροις
	Accusative	ἀνάνδρους	ά̓νανδρα
	Vocative	ά̓νανδροι	ά̓νανδρα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	ά̓νανδρος ἀνάνδρου	ἀνανδρότερος ἀνανδροτέρου	ἀνανδρότατος ἀνανδροτάτου
Adverb	ἀνάνδρως	ἀνανδρότερον	ἀνανδρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

μέλλησισ δὲ προμηθὴσ δειλία εὐπρεπήσ, τὸ δὲ σῶφρον πρόσχημα τοῦ ἀνάνδρου, καὶ τὸ εἰσ ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν. (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 178)
Θήβασ δ’ ἀνάνδρουσ ὧδ’ ἄγεισ . (Euripides, episode, lyric3)
τοὺσ ἀνάνδρουσ καὶ ἀλογίστουσ, τοὺσ ἀτρίπτουσ καὶ ἀγυμνάστουσ, τοὺσ ἐκ νηπίων ἃσ ἔχουσι δόξασ φυλάττοντασ. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 42)
τοὺσ ἀνάνδρουσ καὶ ἀλογίστουσ, τοὺσ ἀτρίπτουσ καὶ ἀγυμνάστουσ, τοὺσ ἐκ νηπίων ἃσ ἔχουσι δόξασ φυλάττοντασ. (Plutarch, An vitiositas ad infelicitatem sufficia, section 42)
τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα, καὶ τὸ πρὸσ ἅπαν συνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 29 3:4)
οὐχ οὕτωσ εἰμὶ γέρων ἐγὼ καὶ ἄνανδροσ ὥστε μοι διὰ τὴν εὐσέβειαν μὴ νεάζειν τὸν λογισμόν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 5:30)
ὦ παντάλαινα κἄτι μᾶλλον ἢ λέγω, δέσποιν’, ὄλωλασ κοὐκέτ’ εἶ, βλέπουσα φῶσ, ἄπαισ ἄνανδροσ ἄπολισ ἐξεφθαρμένη. (Euripides, Hecuba, episode8)
ἄνανδροσ. (Hyperides, Speeches, 13:1)
ὃ δ’ ἀγλάισμα δωμάτων ἐμοῦ τ’ ἔφυ, θυγάτηρ ἄνανδροσ πολιὰ παρθενεύεται· (Euripides, Helen, episode 2:2)
αὐτόσ τε δόξειν ἄνανδροσ καὶ μαλακόσ, οὐδ’ ἄλλωσ δοκῶν εὐτολμότατοσ εἶναι τοῖσ πολλοῖσ. (Plutarch, Cicero, chapter 19 5:2)

Synonyms

not married
- ἄγαμος (not married)
- ἀρτίγαμος (just married)
- πικρόγαμος (miserably married)

φιλοκίνδυνος (fond of danger)
ἀπονενοημένως (desperately)
ἀλόγιστος (unreasoning)
ἄβουλος (inconsiderate)
ἀπαρρησίαστος (not speaking freely)
φιλόψυχος (loving one's life)
ἀνέκπληκτος (undaunted)
αἰσχυντηλός (bashful)
ἀναίσχυντος (shameless)
καρτερικός (capable of endurance)
ἐμμενετικός (disposed to abide)
ἄτολμος (daring nothing)
φιλοκέρδεια (love of gain)
φιλήδονος (fond of pleasure)
ἀπερίσκεπτος (inconsiderate)
προετικός (apt to throw away)
κηδεμονικός (provident)
ἔμπληκτος (stunned)
αὐθαίρετος (self-chosen)
αἰδήμων (bashful)
ἀκλεῶς ()
ἄτρεπτος (unmoved)
ἰταμός ()
εὐκάρδιος (good of heart)
ὁμοδοξία (unanimity)
ὑπερόπτης (a contemner)
εὐδιάλλακτος (easy to reconcile)
ἀναφρόδιτος (without the favour of Venus)
τετυφωμένως (stupidly)
ἀνελεύθερος (not fit for a free man)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἄνανδρος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

not married

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἄνανδρος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

not married

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어