ἄμορφος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄμορφος
ἄμορφος
ἄμορφον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
μορφ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- misshapen, ugly
- formless, shapeless
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οὐ γὰρ ἠπόρει ἡ παντοδύναμόσ σου χεὶρ καὶ κτίσασα τὸν κόσμον ἐξ ἀμόρφου ὕλησ ἐπιπέμψαι αὐτοῖσ πλῆθοσ ἄρκων ἢ θρασεῖσ λέοντας (Septuagint, Liber Sapientiae 11:17)
- τοῦτο δέ μοι δοκεῖ λογισάμενοσ καὶ ὁ τοῦ Ὁμήρου ῥήτωρ ἐκεῖνοσ εὐμορφίασ ἐλάχιστον φροντίσαι, μᾶλλον δὲ καὶ παντελῶσ ἀΐδρει φωτὶ ἑαυτὸν ἀπεικάσαι, ἵνα αὐτῷ παραδοξότερον φαίνηται τῶν λόγων τὸ κάλλοσ ἐκ τῆσ πρὸσ τὸ ἀμορφότερον ἐξετάσεωσ. (Lucian, De Domo, (no name) 17:4)
- εἰ καὶ τοῦ Διὸσ αὐτοῦ παῖσ ὢν ἄγριοσ οὕτω καὶ λάσιοσ ἐφαίνετο καί, τὸ πάντων ἀμορφότατον, μονόφθαλμοσ, οἰεί τὸ γένοσ ἄν τι ὀνῆσαι αὐτὸν πρὸσ τὴν μορφήν; (Lucian, Dialogi Marini, doris and galataea, chapter 14)
- ὁρᾶτε, ὦ Ἑρμῆ καὶ Φιλοσοφία, δύο μὲν ὄρη μέγιστα καὶ κάλλιστα ὀρῶν ἁπάντων Αἷμόσ ἐστιν τὸ μεῖζον, ἡ καταντικρὺ δὲ Ῥοδόπη πεδίον δ’ ὑποπεπταμένον πάμφορον, ἀπὸ τῶν προπόδων ἑκατέρων εὐθὺσ ἀρξάμενον, καί τινασ λόφουσ τρεῖσ πάνυ καλοὺσ ἀνεστηκότασ, οὐκ ἀμόρφουσ τὴν τραχύτητα, οἱο͂ν ἀκροπόλεισ πολλὰσ τῆσ ὑποκειμένησ πόλεωσ. (Lucian, Fugitivi, (no name) 25:1)
- καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην, ἄξιοσ ἄν μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν κείρεσθαι, οὐ συνιεὶσ ὡσ πολὺ ἀμορφότερα τὰ μετὰ τοῦ ξένου ταὐτὸ πεπονθότα. (Lucian, Prometheus es in verbis 8:2)
- ἡγεῖται δὲ ἀνὴρ ὠχρὸσ καὶ ἄμορφοσ, ὀξὺ δεδορκὼσ καὶ ἐοικὼσ τοῖσ ἐκ νόσου μακρᾶσ κατεσκληκόσι. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 5:4)
- οἶσθ’ ἡνίκ’ ἦλθεσ Ἰλίου κατάσκοποσ, δυσχλαινίᾳ τ’ ἄμορφοσ, ὀμμάτων τ’ ἄπο φόνου σταλαγμοὶ σὴν κατέσταζον γένυν; (Euripides, Hecuba, episode17)
- ἀτὰρ τὸ μὲν σῶμ’ οὐκ ἄμορφοσ εἶ, ξένε, ὡσ ἐσ γυναῖκασ, ἐφ’ ὅπερ ἐσ Θήβασ πάρει· (Euripides, episode 2:1)
- καὶ παρῆλθεν ἄμορφόσ τισ ἐξυρημένοσ τὴν κεφαλήν, ὀλίγασ ἐπὶ τῇ κορυφῇ τρίχασ ὀρθὰσ ἔχων οὗτοσ ὠρχήσατό τε κατακλῶν ἑαυτὸν καὶ διαστρέφων, ὡσ γελοιότεροσ φανείη, καὶ ἀνάπαιστα συγκροτῶν διεξῆλθεν αἰγυπτιάζων τῇ φωνῇ, καί τέλοσ ἐπέσκωπτεν ἐσ τοὺσ παρόντασ. (Lucian, Symposium, (no name) 18:2)
- ἔτι δὲ καὶ αὐτόσ, ὡσ μὴ παντάπασιν ἄμορφοσ εἰήν, προσωπεῖόν τι ἐρασμιώτατον περιθέμενοσ, διάχρυσον καὶ λιθοκόλλητον, καὶ ποικίλα ἐνδὺσ ἐντυγχάνω αὐτοῖσ· (Lucian, Timon, (no name) 27:4)