ἀλάστωρ
Third declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀλάστωρ
Structure:
ἀλαστωρ
(Stem)
Sense
- the avenging deity, destroying angel, plague
- he who suffers from such vengeance, an accursed wretch
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τάδ’ οὐχ ὕβρει λέγω οὐδ’ ἐχθρὸσ ὢν σόσ, διὰ δὲ τοὺσ ἀλάστορασ τοὺσ σοὺσ δεδοικὼσ μή τι γῆ πάθῃ κακόν. (Euripides, Phoenissae, episode, iambic 1:9)
- "παγγέλοιον γάρ ἐστιν, ὦ ἑταῖρε, τὸν Ἀπόλλωνα κτείναντα θηρίον φεύγειν ἐπὶ πέρατα τῆσ Ἑλλάδοσ ἁγνισμοῦ δεόμενον, εἶτ’ ἐκεῖ χοάσ τινασ χεῖσθαι καὶ δρᾶν ἃ δρῶσιν ἄνθρωποι μηνίματα δαιμόνων ἀφοσιούμενοι καὶ πραΰνοντεσ, οὓσ ἀλάστορασ καὶ παλαμναίουσ ὀνομάζουσιν, ὡσ ἀλήστων τινῶν καὶ παλαιῶν μιασμάτων μνήμαισ ἐπεξιόντασ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:6)
- ὦ δύσμοροσ, ὃσ χερὶ μὲν μεθῆκα τοὺσ ἀλάστορασ, ἐν δ’ ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖσ πεσὼν αἰπολίοισ ἐρεμνὸν αἷμ’ ἔδευσα. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 28)
- Καθαρμοῖσί τε χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡσ ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον‧ καθαίρουσι γὰρ τοὺσ ἐχομένουσ τῇ νούσῳ αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά τι ἔχοντασ, ἢ ἀλάστορασ, ἢ πεφαρμαγμένουσ ὑπὸ ἀνθρώπων, ἤ τι ἔργον ἀνόσιον εἰργασμένουσ, οὓσ ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν, θύειν τε καὶ εὔχεσθαι καὶ ἐσ τὰ ἱερὰ φέροντασ ἱκετεύειν τοὺσ θεούσ‧ νῦν δὲ τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι δέ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.24)