뜻

1. 전염병, 역병, 불행, 질환

1. the avenging deity, destroying angel, plague
2. he who suffers from such vengeance, an accursed wretch

예문

• τίσ αὐτὸν οὑπάγων ἀλαστόρων; (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees36)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees36)

• ἰὼ Ζεῦ, τίσ ἔλεοσ, τίσ ὅδ’ ἀγὼν φόνιοσ ἔρχεται, θοάζων σε τὸν μέλεον, ᾧ δάκρυα δάκρυσι συμβάλλει πορεύων τισ ἐσ δόμον ἀλαστόρων ματέροσ αἷμα σᾶσ, ὅ σ’ ἀναβακχεύει; (Euripides, choral, antistrophe 11)

  (에우리피데스, choral, antistrophe 11)

• ‐ μεγάλα δέ τισ ἁ δύναμισ δι’ ἀλαστόρων ἔπεσ’ ἔπεσε μέλαθρα τάδε δι’ αἱμάτων διὰ τὸ Μυρτίλου πέσημ’ ἐκ δίφρου. (Euripides, choral, antistrophe 19)

  (에우리피데스, choral, antistrophe 19)

• καίτοι μ’ ἐσῄει δεῖμα, μή τινοσ κλύων ἀλαστόρων δόξαιμι σὴν κλύειν ὄπα. (Euripides, episode, iambic 5:3)

  (에우리피데스, episode, iambic 5:3)

• "καὶ τὰσ πάλαι ποιουμένασ ἀνθρωποθυσίασ οὔτε θεοὺσ ἀπαιτεῖν ἢ προσδέχεσθαι πιθανόν ἐστιν, οὔτε μάτην ἂν ἐδέχοντο βασιλεῖσ καὶ στρατηγοὶ παῖδασ αὑτῶν ἐπιδιδόντεσ καὶ καταρχόμενοι καὶ σφάττοντεσ, ἀλλὰ χαλεπῶν καὶ δυστρόπων ὀργὰσ καὶ βαρυθυμίασ ἀφοσιούμενοι καὶ ἀποπιμπλάντεσ ἀλαστόρων ἐνίων δὲ μανικοὺσ καὶ τυραννικοὺσ ἔρωτασ, οὐ δυναμένων οὐδὲ βουλομένων σώμασι καὶ διὰ σωμάτων ὁμιλεῖν. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 143)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 143)

유사 형태

• ἀλάστωρ (19)
• ἀλάστορα (16)
• ἄλαστον (10)
• ἄλαστα (6)
• ἀλαστόρων (6)
• ἀλάστορας (4)
• ἀλάστορος (3)
• Ἀλάστορες (2)
• ἀλάστορι (2)
• Ἀλάστορά (2)
• ἄλα[στον (1)
• ἀλάστων (1)
• ἀλαστήσας (1)
• ἀλαστορίᾳ (1)
• <ἄλαστα> (1)
• ἄλαστε (1)
• ἄλαστ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.