뜻

1. 전염병, 역병, 불행, 질환

1. the avenging deity, destroying angel, plague
2. he who suffers from such vengeance, an accursed wretch

예문

• καὶ τάδ οὐχ ὕβρει λέγω οὐδ ἐχθρὸς ὢν σός, διὰ δὲ τοὺς ἀλάστορας τοὺς σοὺς δεδοικὼς μή τι γῆ πάθῃ κακόν. (Euripides, Phoenissae, episode, iambic 1:9)

  (에우리피데스, Phoenissae, episode, iambic 1:9)

• "παγγέλοιον γάρ ἐστιν, ὦ ἑταῖρε, τὸν Ἀπόλλωνα κτείναντα θηρίον φεύγειν ἐπὶ πέρατα τῆς Ἑλλάδος ἁγνισμοῦ δεόμενον, εἶτ ἐκεῖ χοάς τινας χεῖσθαι καὶ δρᾶν ἃ δρῶσιν ἄνθρωποι μηνίματα δαιμόνων ἀφοσιούμενοι καὶ πραϋ´νοντες, οὓς ἀλάστορας καὶ παλαμναίους ὀνομάζουσιν, ὡς ἀλήστων τινῶν καὶ παλαιῶν μιασμάτων μνήμαις ἐπεξιόντας. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 15 4:6)

  (플루타르코스, De defectu oraculorum, section 15 4:6)

• ὦ δύσμορος, ὃς χερὶ μὲν μεθῆκα τοὺς ἀλάστορας, ἐν δ ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖς πεσὼν αἰπολίοις ἐρεμνὸν αἷμ ἔδευσα. (Sophocles, Ajax, choral, strophe 28)

  (소포클레스, Ajax, choral, strophe 28)

• Καθαρμοῖσί τε χρέονται καὶ ἐπαοιδῇσι, καὶ ἀνοσιώτατόν γε καὶ ἀθεώτατον ποιέουσιν, ὡς ἔμοιγε δοκέει, τὸ θεῖον‧ καθαίρουσι γὰρ τοὺς ἐχομένους τῇ νούσῳ αἵματί τε καὶ ἄλλοισι τοιούτοισιν ὥσπερ μίασμά τι ἔχοντας, ἢ ἀλάστορας, ἢ πεφαρμαγμένους ὑπὸ ἀνθρώπων, ἤ τι ἔργον ἀνόσιον εἰργασμένους, οὓς ἐχρῆν τἀναντία τούτοισι ποιέειν, θύειν τε καὶ εὔχεσθαι καὶ ἐς τὰ ἱερὰ φέροντας ἱκετεύειν τοὺς θεούς‧ νῦν δὲ τούτων μὲν ποιέουσιν οὐδὲν, καθαίρουσι δέ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.24)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.24)

유사 형태

• ἀλάστωρ (19)
• ἀλάστορα (16)
• ἄλαστον (10)
• ἀλαστόρων (6)
• ἄλαστα (6)
• ἀλάστορας (4)
• ἀλάστορος (3)
• ἀλάστορι (2)
• Ἀλάστορά (2)
• Ἀλάστορες (2)
• ἀλάστων (1)
• ἀλαστήσας (1)
• ἀλαστορίᾳ (1)
• <ἄλαστα> (1)
• ἄλαστε (1)
• ἄλαστ (1)
• ἄλα[στον? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.