Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄκρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄκρος ἄκρᾱ ἄκρον

Structure: ἀκρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)kh/ I

Sense

  1. At the edge, extreme, beginning, end: outermost (especially of the top)
  2. pointed, sharp
  3. Being the most of any characteristic: best, oldest, first

Examples

  • Δερκετοῦσ δὲ εἶδοσ ἐν Φοινίκῃ ἐθεησάμην, θέημα ξένον ἡμισέη μὲν γυνή, τὸ δὲ ὁκόσον ἐκ μηρῶν ἐσ ἄκρουσ πόδασ ἰχθύοσ οὐρὴ ἀποτείνεται. (Lucian, De Syria dea, (no name) 14:1)
  • ἐνταῦθ’ ἀπώλεσ’ ἄνδρασ Ἀργείων ἄκρουσ. (Euripides, Suppliants, episode 1:5)
  • τοῦ δὲ νεύοντοσ κάτω ὄνυχασ ἐπ’ ἄκρουσ στὰσ κασίγνητοσ σέθεν ἐσ σφονδύλουσ ἔπαισε, νωτιαῖα δὲ ἔρρηξεν ἄρθρα· (Euripides, episode 4:15)
  • οἳ δὲ ἀπὸ τῶν ἐλεφάντων καταβάντεσ παρειμένοισιν ἤδη τοῖσιν ἀγρίοισι τοὺσ πόδασ ἄκρουσ συνδέουσιν, ἔπειτα ἐγκελεύονται τοῖσιν ἡμέροισι πληγῇσι σφᾶσ2κολάζειν πολλῇσιν, ἔστ̓ ἂν ἐκεῖνοι ταλαιπωρεύμενοι ἐσ γῆν πέσωσι. (Arrian, Indica, chapter 13 11:1)
  • ἀλλὰ μὴν οὐδ̓ ἐκεῖνό πω κατανενόηκασ, οἶμαι, ὡσ ἡ μὲν ἀρετὴ ἐν ἔργοισ δήπου ἐστίν, οἱο͂ν ἐν τῷ δίκαια πράττειν καὶ σοφὰ καὶ ἀνδρεῖα, ὑμεῖσ δὲ ‐ τὸ δὲ ὑμεῖσ ὅταν εἴπω, τοὺσ ἄκρουσ τῶν φιλοσοφούντων φημί ‐ ἀφέντεσ ταῦτα ζητεῖν καὶ ποιεῖν ῥημάτια δύστηνα μελετᾶτε καὶ συλλογισμοὺσ καὶ ἀπορίασ καὶ τὸ πλεῖστον τοῦ βίου ἐπὶ τούτοισ διατρίβετε, καὶ ὃσ ἂν κρατῇ ἐν αὐτοῖσ, καλλίνικοσ ὑμῖν δοκεῖ· (Lucian, 163:1)

Synonyms

  1. pointed

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION