Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄκρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄκρος ἄκρᾱ ἄκρον

Structure: ἀκρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)kh/ I

Sense

  1. At the edge, extreme, beginning, end: outermost (especially of the top)
  2. pointed, sharp
  3. Being the most of any characteristic: best, oldest, first

Examples

  • Παυσανίασ γὰρ υἱὸν ἔσχε Πλειστώνακτα, Πλειστῶναξ δὲ Παυσανίαν, οὗ φυγόντοσ εἰσ Τεγέαν ἐκ Λακεδαίμονοσ ὅ τε πρεσβύτεροσ υἱὸσ Ἀγησίπολισ ἐβασίλευσε καὶ τούτου τελευτήσαντοσ ἀτέκνου Κλεόμβροτοσ ὁ νεώτεροσ, ἐκ δὲ Κλεομβρότου πάλιν ἄλλοσ Ἀγησίπολισ ἦν καὶ Κλεομένησ, ὧν Ἀγησίπολισ μὲν οὔτε ἦρξε πολὺν χρόνον οὔτε παῖδασ ἔσχε, Κλεομένησ δὲ βασιλεύσασ μετὰ Ἀγησίπολιν τὸν μὲν πρεσβύτερον τῶν υἱῶν Ἀκρότατον ἔτι ζῶν ἀπέβαλε, νεώτερον δὲ Κλεώνυμον κατέλιπεν, ὃσ οὐκ ἐβασίλευσεν, ἀλλ’ Ἄρευσ υἱωνὸσ ὢν Κλεομένουσ, Ἀκροτάτου δ’ υἱόσ· (Plutarch, Agis, chapter 3 3:2)
  • αἰεὶ γὰρ ἑκάστῳ τοῦθ’ αἱρετώτατον οὗ τυχεῖν ἔστιν ἀκροτάτου. (Aristotle, Politics, Book 7 235:4)
  • μηκέτι νῦν μινύριζε παρὰ δρυΐ, μηκέτι φώνει κλωνὸσ ἐπ’ ἀκροτάτου, κόσσυφε, κεκλιμένοσ· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 871)
  • ἐπὶ μέντοι τοῦ ἀκροτάτου οἱ ὁπλῖται ἦσαν τῶν Ἀκαρνάνων παρατεταγμένοι καὶ τῶν πελταστῶν τὸ πολύ, καὶ ἐνταῦθα ἐπέμενον, καὶ τά τε ἄλλα βέλη ἠφίεσαν καὶ τοῖσ δόρασιν ἐξακοντίζοντεσ ἱππέασ τε κατέτρωσαν καὶ ἵππουσ τινὰσ ἀπέκτειναν. (Xenophon, Hellenica, , chapter 6 12:2)
  • Κλεομένουσ δὲ ἀποθανόντοσ ὕστερον ἐσ ἀμφισβήτησιν κατέστη περὶ τῆσ ἀρχῆσ Ἀρεὺσ ὁ Ἀκροτάτου, καὶ Κλεώνυμοσ ὅτῳ δὴ τρόπῳ μετελθὼν ἐπάγει Πύρρον ἐσ τὴν χώραν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 13 9:3)

Synonyms

  1. pointed

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION