Ancient Greek-English Dictionary Language

αἰνέω

ε-contract Verb; 자동번역 기독교 Transliteration:

Principal Part: αἰνέω αἰνήσω ᾔνησα ᾔνεκα ᾔμημαι ᾐνήθην

Structure: αἰνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (Poetic, Ionic) I tell of, speak of
  2. I praise, approve
  3. (Christianity) I praise, glorify

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰνῶ αἰνεῖς αἰνεῖ
Dual αἰνεῖτον αἰνεῖτον
Plural αἰνοῦμεν αἰνεῖτε αἰνοῦσιν*
SubjunctiveSingular αἰνῶ αἰνῇς αἰνῇ
Dual αἰνῆτον αἰνῆτον
Plural αἰνῶμεν αἰνῆτε αἰνῶσιν*
OptativeSingular αἰνοῖμι αἰνοῖς αἰνοῖ
Dual αἰνοῖτον αἰνοίτην
Plural αἰνοῖμεν αἰνοῖτε αἰνοῖεν
ImperativeSingular αί̓νει αἰνείτω
Dual αἰνεῖτον αἰνείτων
Plural αἰνεῖτε αἰνούντων, αἰνείτωσαν
Infinitive αἰνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνων αἰνουντος αἰνουσα αἰνουσης αἰνουν αἰνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰνοῦμαι αἰνεῖ, αἰνῇ αἰνεῖται
Dual αἰνεῖσθον αἰνεῖσθον
Plural αἰνούμεθα αἰνεῖσθε αἰνοῦνται
SubjunctiveSingular αἰνῶμαι αἰνῇ αἰνῆται
Dual αἰνῆσθον αἰνῆσθον
Plural αἰνώμεθα αἰνῆσθε αἰνῶνται
OptativeSingular αἰνοίμην αἰνοῖο αἰνοῖτο
Dual αἰνοῖσθον αἰνοίσθην
Plural αἰνοίμεθα αἰνοῖσθε αἰνοῖντο
ImperativeSingular αἰνοῦ αἰνείσθω
Dual αἰνεῖσθον αἰνείσθων
Plural αἰνεῖσθε αἰνείσθων, αἰνείσθωσαν
Infinitive αἰνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνουμενος αἰνουμενου αἰνουμενη αἰνουμενης αἰνουμενον αἰνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰνήσω αἰνήσεις αἰνήσει
Dual αἰνήσετον αἰνήσετον
Plural αἰνήσομεν αἰνήσετε αἰνήσουσιν*
OptativeSingular αἰνήσοιμι αἰνήσοις αἰνήσοι
Dual αἰνήσοιτον αἰνησοίτην
Plural αἰνήσοιμεν αἰνήσοιτε αἰνήσοιεν
Infinitive αἰνήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνησων αἰνησοντος αἰνησουσα αἰνησουσης αἰνησον αἰνησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular αἰνήσομαι αἰνήσει, αἰνήσῃ αἰνήσεται
Dual αἰνήσεσθον αἰνήσεσθον
Plural αἰνησόμεθα αἰνήσεσθε αἰνήσονται
OptativeSingular αἰνησοίμην αἰνήσοιο αἰνήσοιτο
Dual αἰνήσοισθον αἰνησοίσθην
Plural αἰνησοίμεθα αἰνήσοισθε αἰνήσοιντο
Infinitive αἰνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνησομενος αἰνησομενου αἰνησομενη αἰνησομενης αἰνησομενον αἰνησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾀνηθήσομαι ᾀνηθήσῃ ᾀνηθήσεται
Dual ᾀνηθήσεσθον ᾀνηθήσεσθον
Plural ᾀνηθησόμεθα ᾀνηθήσεσθε ᾀνηθήσονται
OptativeSingular ᾀνηθησοίμην ᾀνηθήσοιο ᾀνηθήσοιτο
Dual ᾀνηθήσοισθον ᾀνηθησοίσθην
Plural ᾀνηθησοίμεθα ᾀνηθήσοισθε ᾀνηθήσοιντο
Infinitive ᾀνηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾀνηθησομενος ᾀνηθησομενου ᾀνηθησομενη ᾀνηθησομενης ᾀνηθησομενον ᾀνηθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓νησα ῄ̓νησας ῄ̓νησεν*
Dual ᾐνήσατον ᾐνησάτην
Plural ᾐνήσαμεν ᾐνήσατε ῄ̓νησαν
SubjunctiveSingular αἰνήσω αἰνήσῃς αἰνήσῃ
Dual αἰνήσητον αἰνήσητον
Plural αἰνήσωμεν αἰνήσητε αἰνήσωσιν*
OptativeSingular αἰνήσαιμι αἰνήσαις αἰνήσαι
Dual αἰνήσαιτον αἰνησαίτην
Plural αἰνήσαιμεν αἰνήσαιτε αἰνήσαιεν
ImperativeSingular αί̓νησον αἰνησάτω
Dual αἰνήσατον αἰνησάτων
Plural αἰνήσατε αἰνησάντων
Infinitive αἰνήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνησᾱς αἰνησαντος αἰνησᾱσα αἰνησᾱσης αἰνησαν αἰνησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾐνησάμην ᾐνήσω ᾐνήσατο
Dual ᾐνήσασθον ᾐνησάσθην
Plural ᾐνησάμεθα ᾐνήσασθε ᾐνήσαντο
SubjunctiveSingular αἰνήσωμαι αἰνήσῃ αἰνήσηται
Dual αἰνήσησθον αἰνήσησθον
Plural αἰνησώμεθα αἰνήσησθε αἰνήσωνται
OptativeSingular αἰνησαίμην αἰνήσαιο αἰνήσαιτο
Dual αἰνήσαισθον αἰνησαίσθην
Plural αἰνησαίμεθα αἰνήσαισθε αἰνήσαιντο
ImperativeSingular αί̓νησαι αἰνησάσθω
Dual αἰνήσασθον αἰνησάσθων
Plural αἰνήσασθε αἰνησάσθων
Infinitive αἰνήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
αἰνησαμενος αἰνησαμενου αἰνησαμενη αἰνησαμενης αἰνησαμενον αἰνησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ᾐνήθην ᾐνήθης ᾐνήθη
Dual ᾐνήθητον ᾐνηθήτην
Plural ᾐνήθημεν ᾐνήθητε ᾐνήθησαν
SubjunctiveSingular ᾀνήθω ᾀνήθῃς ᾀνήθῃ
Dual ᾀνήθητον ᾀνήθητον
Plural ᾀνήθωμεν ᾀνήθητε ᾀνήθωσιν*
OptativeSingular ᾀνηθείην ᾀνηθείης ᾀνηθείη
Dual ᾀνηθείητον ᾀνηθειήτην
Plural ᾀνηθείημεν ᾀνηθείητε ᾀνηθείησαν
ImperativeSingular ᾀνήθητι ᾀνηθήτω
Dual ᾀνήθητον ᾀνηθήτων
Plural ᾀνήθητε ᾀνηθέντων
Infinitive ᾀνηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾀνηθεις ᾀνηθεντος ᾀνηθεισα ᾀνηθεισης ᾀνηθεν ᾀνηθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓νεκα ῄ̓νεκας ῄ̓νεκεν*
Dual ᾐνέκατον ᾐνέκατον
Plural ᾐνέκαμεν ᾐνέκατε ᾐνέκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ᾐνέκω ᾐνέκῃς ᾐνέκῃ
Dual ᾐνέκητον ᾐνέκητον
Plural ᾐνέκωμεν ᾐνέκητε ᾐνέκωσιν*
OptativeSingular ᾐνέκοιμι ᾐνέκοις ᾐνέκοι
Dual ᾐνέκοιτον ᾐνεκοίτην
Plural ᾐνέκοιμεν ᾐνέκοιτε ᾐνέκοιεν
ImperativeSingular ῄ̓νεκε ᾐνεκέτω
Dual ᾐνέκετον ᾐνεκέτων
Plural ᾐνέκετε ᾐνεκόντων
Infinitive ᾐνεκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾐνεκως ᾐνεκοντος ᾐνεκυῑα ᾐνεκυῑᾱς ᾐνεκον ᾐνεκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῄ̓μημαι ῄ̓μησαι ῄ̓μηται
Dual ῄ̓μησθον ῄ̓μησθον
Plural ᾐμήμεθα ῄ̓μησθε ῄ̓μηνται
ImperativeSingular ῄ̓μησο ᾐμήσθω
Dual ῄ̓μησθον ᾐμήσθων
Plural ῄ̓μησθε ᾐμήσθων
Infinitive ῄ̓μησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ᾐμημενος ᾐμημενου ᾐμημενη ᾐμημενης ᾐμημενον ᾐμημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔστωσαν ὦν θερμαὶ αἱ τέγξιεσ ξὺν πηγάνῳ καὶ ἀνήθῳ, ἐμπασσομ έν ου νίτρου· καὶ ἐπιπλάσμα τα ξὺν τουτέοισι τὰ πρόσθεν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 312)
  • τέγγειν δὲ τὰ πονέοντα χωρία ἐλαίῳ ξὺν πηγάνῳ καὶ ἀνήθῳ ἄδην ἑψηθέντι. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 216)
  • Τροφαὶ δὲ λεπταὶ, εὔδρομοι, οὐρήσιοσ προκλητικαὶ, εὐδίοδοι· χόνδροι ξὺν μελικρήτῳ, καὶ Ῥόφημα ἐκ τῶνδε ξὺν ἁλσὶ ἠδὲ ἀνήθῳ. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 245)
  • τάμνειν ὦν αὐτίκα τὸν κενεῶνα, καταιον εῖν δὲ τὴν κύστιν λίπαϊ συχνῷ ξὺν πηγάνῳ καὶ ἀνήθῳ . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 288)
  • χλωραὶ δὲ σκιάδεσ μαλακῷ βρίθοντι ἀνήθῳ δέδμανθ’· (Theocritus, Idylls, 136)

Synonyms

  1. I tell of

  2. I praise

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION