헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́10́17́

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17)

βαρβάρων δὲ τῶν πρὸσ τῇ ἑσπέρᾳ οἱ ἔχοντεσ Σαρδώ, εἰκόνα οὗτοι χαλκῆν τοῦ ἐπωνύμου σφίσιν ἀπέστειλαν. ἡ δὲ Σαρδὼ μέγεθοσ μὲν καὶ εὐδαιμονίαν ἐστὶν ὁμοία ταῖσ μάλιστα ἐπαινουμέναισ· ὄνομα δὲ αὐτῇ τὸ ἀρχαῖον ὅ τι μὲν ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἐγένετο οὐκ οἶδα, Ἑλλήνων δὲ οἱ κατ’ ἐμπορίαν ἐσπλέοντεσ Ἰχνοῦσσαν ἐκάλεσαν, ὅτι τὸ σχῆμα τῇ νήσῳ κατ’ ἴχνοσ μάλιστά ἐστιν ἀνθρώπου. μῆκοσ δὲ ἀπ’ αὐτῆσ εἴκοσι στάδιοι καὶ ἑκατόν εἰσι καὶ χίλιοι, εὖροσ δὲ ἐσ εἴκοσί τε καὶ τετρακοσίουσ προήκει. πρῶτοι δὲ διαβῆναι λέγονται ναυσὶν ἐσ τὴν νῆσον Λίβυεσ·

ἡγεμὼν δὲ τοῖσ Λίβυσιν ἦν Σάρδοσ ὁ Μακήριδοσ, Ἡρακλέουσ δὲ ἐπονομασθέντοσ ὑπὸ Αἰγυπτίων τε καὶ Λιβύων. Μακήριδι μὲν δὴ αὐτῷ τὰ ἐπιφανέστατα ὁδὸσ ἐγένετο ἡ ἐσ Δελφούσ· Σάρδῳ δὲ ἡγεμονία τε ὑπῆρξε τῶν Λιβύων ἡ ἐσ τὴν Ἰχνοῦσσαν καὶ τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ Σάρδου τούτου μετέβαλεν ἡ νῆσοσ. οὐ μέντοι τούσ γε αὐτόχθονασ ἐξέβαλεν ὁ τῶν Λιβύων στόλοσ, σύνοικοι δὲ ὑπ’ αὐτῶν οἱ ἐπελθόντεσ ἀνάγκῃ μᾶλλον ἢ ὑπὸ εὐνοίασ ἐδέχθησαν. καὶ πόλεισ μὲν οὔτε οἱ Λίβυεσ οὔτε τὸ γένοσ τὸ ἐγχώριον ἠπίσταντο ποιήσασθαι·

σποράδεσ δὲ ἐν καλύβαισ τε καὶ σπηλαίοισ, ὡσ ἕκαστοι τύχοιεν, ᾤκησαν. ἔτεσι δὲ ὕστερον μετὰ τοὺσ Λίβυασ ἀφίκοντο ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἐσ τὴν νῆσον οἱ μετ’ Ἀρισταίου.

παῖδα δὲ λέγουσιν Ἀρισταῖον Ἀπόλλωνόσ τε εἶναι καὶ Κυρήνησ· ἐπὶ δὲ τοῦ Ἀκταίωνοσ περισσῶσ ἀλγήσαντα τῇ συμφορᾷ καὶ Βοιωτίᾳ τε καὶ πάσῃ τῇ Ἑλλάδι κατὰ ταὐτὰ ἀχθόμενον, οὕτωσ ἐσ τὴν Σαρδὼ μετοικῆσαί φασιν αὐτόν. οἱ δὲ καὶ Δαίδαλον ἀποδρᾶναι τηνικαῦτα καὶ οἴκου διὰ τὴν ἐπιστρατείαν τὴν Κρητῶν καὶ ἀποικίασ ἐσ τὴν Σαρδὼ μετασχεῖν τῷ Ἀρισταίῳ νομίζουσιν·

ἔχοι δ’ ἂν λόγον οὐδένα Αὐτονόῃ τῇ Κάδμου συνοικήσαντι τῷ Ἀρισταίῳ Δαίδαλον ἢ ἀποικίασ ἢ ἄλλου τινὸσ μετεσχηκέναι, ὃσ ἡλικίαν κατὰ Οἰδίποδα ἦν βασιλεύοντα ἐν Θήβαισ. πόλιν δ’ οὖν οἰκίζουσιν οὐδεμίαν οὐδ’ οὗτοι, ὅτι ἀριθμῷ τε καὶ ἰσχύι ἐλάσσονεσ ἐμοὶ δοκεῖν ἢ κατὰ πόλεωσ ἦσαν οἰκισμόν. μετὰ δὲ Ἀρισταῖον Ἴβηρεσ ἐσ τὴν Σαρδὼ διαβαίνουσιν ὑπὸ ἡγεμόνι τοῦ στόλου Νώρακι, καὶ ᾠκίσθη Νώρα πόλισ ὑπὸ αὐτῶν·

ταύτην πρώτην γενέσθαι πόλιν μνημονεύουσιν ἐν τῇ νήσῳ, παῖδα δὲ Ἐρυθείασ τε τῆσ Γηρυόνου καὶ Ἑρμοῦ λέγουσιν εἶναι τὸν Νώρακα. τετάρτη δὲ μοῖρα Ιὀλάου Θεσπιέων τε καὶ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ στρατιὰ κατῆρεν ἐσ Σαρδώ, καὶ Ὀλβίαν μὲν πόλιν οἰκίζουσιν, ἰδίᾳ δὲ Ὀγρύλην οἱ Ἀθηναῖοι διασώζοντεσ τῶν δήμων τῶν οἴκοι τινὸσ τὸ ὄνομα· ἢ καὶ αὐτὸσ τοῦ στόλου μετεῖχεν Ὀγρύλοσ.

ἔστι δ’ οὖν καὶ κατ’ ἐμὲ ἔτι χωρία τε Ιὀλάια ἐν τῇ Σαρδοῖ καὶ Ιὄλαοσ παρὰ τῶν οἰκητόρων ἔχει τιμάσ. Ἰλίου δὲ ἁλισκομένησ ἄλλοι τε ἐκφεύγουσι τῶν Τρώων καὶ οἱ ἀποσωθέντεσ μετὰ Αἰνείου·

τούτων μοῖρα ἀπενεχθεῖσα ὑπὸ ἀνέμων ἐσ Σαρδὼ ἀνεμίχθησαν τοῖσ προενοικοῦσιν Ἕλλησι. καταστῆναι δὲ ἐσ μάχην τῷ Ἑλληνικῷ καὶ τοῖσ Τρωσὶν ἐκώλυσε τοὺσ βαρβάρουσ· παρασκευῇ τε γὰρ ἴσοι τῇ ἁπάσῃ τὰ ἐσ πόλεμον ἦσαν καὶ ὁ Θόρσοσ ποταμὸσ διὰ μέσου σφίσι ῥέων τῆσ χώρασ ἐπ’ ἴσησ καὶ ἀμφοτέροισ διαβαίνειν παρεῖχε δέοσ. ὕστερον μέντοι πολλοῖσ ἔτεσιν οἱ Λίβυεσ ἐπεραιώθησάν τε αὖθισ ἐσ τὴν νῆσον στόλῳ μείζονι καὶ ἦρξαν ἐσ τὸ Ἑλληνικὸν πολέμου.

τὸ μὲν δὴ Ἑλληνικὸν ἐσ ἅπαν ἐπέλαβε φθαρῆναι, ἢ ὀλίγον ἐγένετο ἐξ αὐτοῦ τὸ ὑπολειφθέν· οἱ δὲ Τρῶεσ ἐσ τῆσ νήσου τὰ ὑψηλὰ ἀναφεύγουσι, καταλαβόντεσ δὲ ὄρη δύσβατα ὑπὸ σκολόπων τε καὶ κρημνῶν Ἰλιεῖσ μὲν ὄνομα καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι ἔχουσι, Λίβυσι μέντοι τὰσ μορφὰσ καὶ τῶν ὅπλων τὴν σκευὴν καὶ ἐσ τὴν πᾶσαν δίαιταν ἐοίκασιν. ἔστι δὲ νῆσοσ οὐ πολὺ ἀπέχουσα τῆσ Σαρδοῦσ, Κύρνοσ ὑπὸ Ἑλλήνων, ὑπὸ δὲ Λιβύων τῶν ἐνοικούντων καλουμένη Κορσική.

ἐκ ταύτησ μοῖρα οὐκ ἐλαχίστη στάσει πιεσθεῖσα ἀφίκετο ἐσ τὴν Σαρδώ, καὶ ᾤκησαν τῆσ χώρασ ἀποτεμόμενοι τῆσ ἐν τοῖσ ὄρεσιν· τῷ οἴκοθεν Κορσοί.

Καρχηδόνιοι δὲ ὅτε ναυτικῷ μάλιστα ἴσχυσαν, κατεστρέψαντο μὲν καὶ ἅπαντασ τοὺσ ἐν τῇ Σαρδοῖ πλὴν Ἰλιέων τε καὶ Κορσῶν ‐ τούτοισ δὲ μὴ ἐσ δουλείαν ὑπαχθῆναι τὸ ἐχυρὸν ἤρκεσε τῶν ὀρῶν ‐ , ᾤκισαν δὲ ἐν τῇ νήσῳ καὶ αὐτοὶ πόλιν οἱ Καρχηδόνιοι Κάραλίν τε καὶ Σύλκουσ.

τοῦ δὲ ἐπικουρικοῦ τῶν Καρχηδονίων Λίβυεσ ἢ Ἴβηρεσ ἐσ ἀμφισβήτησιν λαφύρων ἀφικόμενοι καὶ ὡσ εἶχον ὀργῆσ ἀποστάντεσ ἐσῳκίσαντο ἐσ τὰ ὑψηλὰ καὶ οὗτοι τῆσ νήσου. Βαλαροὶ τὸ ὄνομά ἐστιν αὐτοῖσ κατὰ γλῶσσαν τὴν Κυρνίων· Βαλαροὺσ γὰρ τοὺσ φυγάδασ καλοῦσιν οἱ Κύρνιοι. γένη μὲν τοσαῦτα τὴν Σαρδὼ καὶ ἐσῳκισμένα οὕτω νέμεται, τῆσ δὲ νήσου τὰ πρὸσ τῆσ ἄρκτου καὶ ἠπείρου τῆσ κατὰ Ἰταλίαν ἐστὶν ὄρη δύσβατα τὰ πέρατα συνάπτοντα ἀλλήλοισ·

καὶ ἢν παραπλέῃσ, ναυσὶν <οὔ>τε ὁρ́μουσ παρέχεται κατὰ τοῦτο ἡ νῆσοσ πνεύματά τε ἄτακτα καὶ ἰσχυρὰ αἱ ἄκραι τῶν ὀρῶν καταπέμπουσιν ἐσ τὴν θάλασσαν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλα διὰ μέσησ αὐτῆσ ὄρη χθαμαλώτερα.

ὁ δὲ ἀὴρ ὁ ἐνταῦθα θολερόσ τε ὡσ ἐπίπαν ἐστὶ καὶ νοσώδησ· αἴτιοι δὲ οἵ τε ἅλεσ οἱ πηγνύμενοι καὶ ὁ νότοσ βαρὺσ καὶ βίαιοσ ἐγκείμενοσ, οἱ ἄνεμοί τε οἱ ἀπὸ τῆσ ἄρκτου διὰ τὸ ὑψηλὸν τῶν ὀρῶν τῶν πρὸσ τῆσ Ἰταλίασ κωλύονται πνέοντεσ θέρουσ ὡρ́ᾳ τόν τε ἀέρα τὸν ταύτῃ καὶ τὴν γῆν ἀναψύχειν. οἱ δὲ τὴν Κύρνον σταδίουσ φασὶν οὐ πλέονασ ἀπὸ τῆσ Σαρδοῦσ ἢ ὀκτὼ τῇ θαλάσσῃ διείργεσθαι, ὀρεινήν τε οὖσαν καὶ ἐσ ὕψοσ διὰ πάσησ ἀνήκουσαν· Ζέφυρον οὖν καὶ Βορέαν ὑπὸ τῆσ Κύρνου κωλύεσθαι νομίζουσι μὴ καὶ ἄχρι τῆσ Σαρδοῦσ ἐξικνεῖσθαι.

ὄφεισ δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν, οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν.

οἱ δὲ τράγοι ἄγριοι μέγεθοσ μὲν τοὺσ ἑτέρωθι οὐχ ὑπερβάλλουσιν, εἶδοσ δέ ἐστιν αὐτοῖσ ὁποῖον ἐν πλαστικῇ τισ ἂν τῇ Αἰγιναίᾳ ποιήσειεν ἀγρίου κριοῦ· τὰ μέντοι ἀμφὶ τὸ στῆθοσ δασύτερά ἐστιν αὐτοῖσ ἢ ὡσ πρὸσ Αἰγιναίαν τέχνην εἰκάσαι· κέρατα δὲ οὐ διεστηκότα ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἀλλὰ ἐσ εὐθὺ παρὰ τὰ ὦτα ἔχουσιν ἐληλιγμένα· ὠκύτητι δὲ ἅπαντα τὰ θηρία ὑπερήρκασι. πλὴν δὲ ἢ βοτάνησ μιᾶσ καθαρεύει καὶ ἀπὸ φαρμάκων ἡ νῆσοσ ὅσα ἐργάζεται θάνατον·

ἡ πόα δὲ ἡ ὀλέθριοσ σελίνῳ μέν ἐστιν ἐμφερήσ, τοῖσ φαγοῦσι δὲ γελῶσιν ἐπιγίνεσθαι τὴν τελευτὴν λέγουσιν. ἐπὶ τούτῳ δὲ Ὅμηρόσ τε καὶ οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τὸν ἐπὶ οὐδενὶ ὑγιεῖ Σαρδάνιον γέλωτα ὀνομάζουσι. φύεται δὲ μάλιστα ἡ πόα περὶ τὰσ πηγάσ, οὐ μέντοι μεταδίδωσί γε καὶ τῷ ὕδατι τοῦ ἰοῦ. τὸν μὲν δὴ περὶ τῆσ Σαρδοῦσ λόγον ἐπεισηγαγόμεθα ἐσ τὴν Φωκίδα συγγραφήν, ὅτι οὐχ ἥκιστα καὶ ἐσ ταύτην οἱ Ἕλληνεσ τὴν νῆσον ἀνηκόωσ εἶχον·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION