Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 48

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 48)

ἐβουλόμην μὲν ἂν ἔγωγε καὶ τοῖσ θεοῖσ ηὐξάμην πολλάκισ ἐμαυτὸν μὲν ἁμαρτεῖν τῆσ γνώμησ, ἣν εἶχον ὑπὲρ τῶν πρὸσ τὸν δῆμον διαλύσεων, ὡσ οὔτε καλὴν καὶ δικαίαν οὔτε συμφέρουσαν ἡμῖν ὑπελάμβανον ἔσεσθαι τὴν τῶν φυγάδων κάθοδον καὶ διὰ παντόσ, ὁσάκισ περὶ τούτου προὐτέθη σκοπεῖν, πρῶτόσ τε τῶν ἄλλων καὶ τελευτῶν μόνοσ, ἐπειδὴ οἱ λοιποὶ ἀπέστησαν, ἠναντιούμην· ὑμᾶσ δ’, ὦ βουλή, τοὺσ ἐπὶ τὰ κρείττω τὴν ἐλπίδα λαμβάνοντασ καὶ πάντα τῷ δήμῳ δίκαιά τε καὶ ἄδικα προθύμωσ χαριζομένουσ ἄμεινον ἐμοῦ δόξαι φρονεῖν.

ἐπειδὴ δ’ οὐχ, ὡσ ἐβουλόμην τε καὶ τοῖσ θεοῖσ ηὐχόμην, τὰ πράγματα ὑμῖν κεχώρηκεν, ἀλλ’ ὡσ ᾤμην, καὶ περιεστήκασιν αἱ χάριτεσ ὑμῖν εἰσ φθόνουσ καὶ μίση, τὸ μὲν ἐπιτιμᾶν τοῖσ ἡμαρτημένοισ ὑμῖν καὶ λυπεῖν ὑμᾶσ διὰ κενῆσ, ὃ ῥᾷστόν ἐστι καὶ πᾶσιν ὡσ τὰ πολλὰ ποιεῖν σύνηθεσ, οὐκ ἐν καιρῷ νυνὶ γενησόμενον ὁρῶν ἐάσω.

ἐξ ὧν δὲ τά τε παρελθόντα ἐπανορθωσόμεθα, ὅσα μὴ παντάπασιν ἀνιάτωσ ἔχει, καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν, ταῦτα πειράσομαι λέγειν. μαίνεσθαι καὶ θανατᾶν δόξω τισὶν ὑμῶν γνώμην περὶ τούτων ἐλευθέραν ἀποφαινόμενοσ ἐνθυμουμένοισ, ἡλίκουσ ἔχει κινδύνουσ ὁ μετὰ παρρησίασ λόγοσ, καὶ τὰσ Μαρκίου συμφοράσ, ὃσ οὐ δι’ ἕτερόν τι νυνὶ τὸν ὑπὲρ τῆσ ψυχῆσ ἀγῶνα τρέχει, λογιζομένοισ.

ἀλλ’ οὐκ οἰόμαι δεῖν τῆσ ἰδίασ ἀσφαλείασ πλείω ποιεῖσθαι πρόνοιαν ἢ τῆσ κοινῆσ ὠφελείασ.

δέδοται γὰρ ἤδη τοῖσ ὑπὲρ ὑμῶν κινδύνοισ τὸ σῶμα τοὐμόν, ὦ βουλή, καὶ καθωσίωται τοῖσ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἀγῶσιν, ὥστε ὅ τι ἂν τῷ δαίμονι δοκῇ, μετὰ πάντων τε καὶ σὺν ὀλίγοισ, εἰ δ’ ἀνάγκη καὶ μόνοσ εὐγενῶσ πείσομαι· ἑώσ δ’ ἂν ἔχω τὴν ψυχήν, οὐδείσ με ἀφέξει φόβοσ μὴ οὐχ ἃ φρονῶ λέγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION