Plutarch, De Iside et Osiride, section 76

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 76)

εἴπερ οὖν οἱ δοκιμώτατοι τῶν φιλοσόφων οὐδ’ ἐν ἀψύχοισ καὶ ἀσωμάτοισ πράγμασιν αἴνιγμα τοῦ θείου κατιδόντεσ; ἰδιότητασ ἀγαπητέον οὖν, οὐ ταῦτα τιμῶντασ, ἀλλὰ διὰ τούτων τὸ θεῖον, ὡσ ἐναργεστέρων ἐσόπτρων καὶ φύσει γεγονότων, ὡσ ὄργανον ἢ τέχνην ἀεὶ τοῦ πάντα κοσμοῦντοσ;

θεοῦ νομίζειν·

καὶ ὅλωσ ἀξιοῦν γε μηδὲν ἄψυχον ἐμψύχου μηδ’ ἀναίσθητον αἰσθανομένου κρεῖττον εἶναι, μηδ’ ἂν τὸν σύμπαντά τισ χρυσὸν ὁμοῦ καὶ σμάραγδον εἰσ ταὐτὸ συμφορήσῃ. οὐκ ἐν χρόαισ γὰρ οὐδ’ ἐν σχήμασιν οὐδ’ ἐν λειότησιν ἐγγίγνεται τὸ θεῖον, ἀλλ’ ἀτιμοτέραν ἔχει νεκρῶν μοῖραν, ὅσα μὴ μετέσχε, μηδὲ μετέχειν τοῦ ζῆν πέφυκεν. "ὅτῳ κυβερνᾶται τὸ σύμπαν" καθ’ Ἡράκλειτον.

ὅθεν οὐ χεῖρον ἐν τούτοισ εἰκάζεται τὸ θεῖον ἢ χαλκοῖσ καὶ λιθίνοισ δημιουργήμασιν, ἃ φθορὰσ μὲν ὁμοίωσ δέχεται καὶ ἐπιχρώσεισ, αἰσθήσεωσ;

δὲ πάσησ φύσει καὶ συνέσεωσ ἐστέρηται. μάλιστα τῶν λεγομένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION