Plutarch, De Iside et Osiride, section 29

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 29)

γενέσθαι θυγάτηρ Ἶσισ, Αἰακοῦ δὲ τοῦ Ἡρακλέουσ ὁ Τυφών οὐδὲ Φυλάρχου μὴ καταφρονεῖν γράφοντοσ, ὅτι πρῶτοσ εἰσ Αἴγυπτον ἐξ Ἰνδῶν Διόνυσοσ ἤγαγε δύο βοῦσ, ὧν ἦν τῷ μὲν Ἆπισ ὄνομα τῷ δ’ Ὄσιρισ· Σάραπισ δ’ ὄνομα τοῦ τὸ πᾶν κοσμοῦντὸσ ἐστι παρὰ τὸ σαίρειν, ὃ καλλύνειν τινὲσ καὶ κοσμεῖν λέγουσιν.

ἄτοπα γὰρ ταῦτα τοῦ Φυλάρχου, πολλῷ δ’ ἀτοπώτερα τὰ τῶν λεγόντων οὐκ εἶναι θεὸν τὸν Σάραπιν, ἀλλὰ τὴν Ἄπιδοσ σορὸν οὕτωσ ὀνομάζεσθαι, καὶ χαλκᾶσ τινασ ἐν Μέμφει πύλασ λήθησ καὶ κωκυτοῦ προσαγορευομένασ, ὅταν θάπτωσι τὸν Ἆπιν, ἀνοίγεσθαι βαρὺ καὶ σκληρὸν ψοφούσασ· διὸ παντὸσ ἠχοῦντοσ ἡμᾶσ χαλκώματοσ ἐπιλαμβάνεσθαι.

μετριώτεροι δ’ οἱ παρὰ τὸ σεύεσθαι καὶ τὸ σοῦσθαι τὴν τοῦ παντὸσ ἅμα κίνησιν εἰρῆσθαι φάσκοντεσ. ταὐτό φασι τὸν Ὄσιριν συμπεπλέχθαι καὶ τὸν Ἆπιν, ἐξηγούμενοι καὶ διδάσκοντεσ ἡμᾶσ, ὡσ ἔμμορφον εἰκόνα χρὴ νομίζειν τῆσ Ὀσίριδοσ ψυχῆσ τὸν Ἆπιν.

καλοῦσιν.

καὶ γὰρ Πλάτων τὸν Αἵδην ὡσ ἁδούσιον τοῖσ παρ’ αὐτῷ γενομένοισ καὶ προσηνῆ θεὸν ὠνομάσθαι φησί· καὶ παρ’ Αἰγυπτίοισ ἄλλα τε πολλὰ τῶν ὀνομάτων λόγοι εἰσὶ καὶ τὸν ὑποχθόνιον τόπον, εἰσ ὃν οἰόνται τὰσ ψυχὰσ ἀπέρχεσθαι μετὰ τὴν τελευτήν, Ἀμένθην καλοῦσι σημαίνοντοσ τοῦ ὀνόματοσ τὸν λαμβάνοντα καὶ διδόντα.

εἰ δὲ καὶ τοῦτο τῶν ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀπελθόντων πάλαι καὶ μετακομισθέντων ὀνομάτων ἕν ἐστιν, ὕστερον ἐπισκεψόμεθα·

νῦν δὲ τὰ λοιπὰ τῆσ ἐν χερσὶ δόξησ προσδιέλθωμεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION