Plutarch, De Iside et Osiride, section 59

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 59)

πάλιν τὰ γιγνόμενα καὶ ἀνίησιν ἐξ ἑαυτῆσ. οἱ μὲν γὰρ ἐν οὐρανῷ καὶ ἄστροισ λόγοι καὶ εἴδη καὶ ἀπορροαὶ τοῦ θεοῦ μένουσι, τὰ δὲ τοῖσ παθητικοῖσ διεσπαρμένα, γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ φυτοῖσ καὶ ζῴοισ, διαλυόμενα καὶ φθειρόμενα καὶ θαπτόμενα, πολλάκισ αὖθισ ἐκλάμπει καὶ ἀναφαίνεται ταῖσ γενέσεσι. διὸ τὸν Τυφῶνα τῇ Νέφθυι συνοικεῖν φησιν ὁ μῦθοσ, τὸν δ’ Ὄσιριν κρύφα συγγενέσθαι.

τὰ γὰρ ἔσχατα μέρη τῆσ ὕλησ, ἃ Νέφθυν καὶ Τελευτὴν καλοῦσιν, ἡ φθαρτικὴ μάλιστα κατέχει δύναμισ· διαδίδωσιν, ἀπολλύμενον ὑπὸ τοῦ Τυφῶνοσ, πλὴν ὅσον ἡ Ἶσισ ὑπολαμβάνουσα σῴζει καὶ τρέφει καὶ συνίστησι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION