헬라어 텍스트

Plutarch, De Iside et Osiride, section 12

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 12)

λέγεται δ’ ὁ μῦθοσ οὗτοσ ἐν βραχυτάτοισ ὡσ ἔνεστι μάλιστα, τῶν ἀχρήστων σφόδρα καὶ περιττῶν ἀφαιρεθέντων· τῆσ Ῥέασ φασὶ κρύφα τῷ Κρόνῳ Βαχτερυσ·

τὸ ἑβδομηκοστόν, ἐκ πάντων ἡμέρασ πέντε συνελεῖν καὶ ταῖσ ἑξήκοντα καὶ τριακοσίαισ ἐπαγαγεῖν, ἃσ νῦν ἐπαγομένασ Αἰγύπτιοι καλοῦσι καὶ τῶν θεῶν γενεθλίουσ ἄγουσι.

τῇ μὲν πρώτῃ τὸν Ὄσιριν γενέσθαι, καὶ φωνὴν αὐτῷ τεχθέντι συνεκπεσεῖν, ὡσ ὁ πάντων κύριοσ εἰσ φῶσ πρόεισιν.

ἔνιοι δὲ Παμύλην τινὰ λέγουσιν ἐν Θήβαισ ὑδρευόμενον ἐκ τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸσ φωνὴν ἀκοῦσαι διακελευομένην ἀνειπεῖν μετὰ βοῆσ, ὅτι μέγασ βασιλεὺσ εὐεργέτησ Ὄσιρισ γέγονε·

καὶ διὰ τοῦτο θρέψαι τὸν Ὄσιριν, ἐγχειρίσαντοσ αὐτῷ τοῦ Κρόνου, καὶ τὴν τῶν Παμυλίων ἑορτὴν αὐτῷ τελεῖσθαι, Φαλληφορίοισ ἐοικυῖαν. τῇ δὲ δευτέρᾳ τὸν Ἀρούηριν, ὃν Ἀπόλλωνα, ὃν καὶ πρεσβύτερον Ὧρον ἔνιοι καλοῦσι·

τῇ τρίτῃ δὲ Τυφῶνα μὴ καιρῷ μηδὲ κατὰ χώραν, ἀλλ’ ἀναρρήξαντα πληγῇ διὰ τῆσ πλευρᾶσ ἐξαλέσθαι·

τετάρτῃ δὲ τὴν Ἶσιν ἐν πανύγροισ γενέσθαι·

τῇ δὲ πέμπτῃ Νέφθυν, ἣν καὶ Τελευτὴν καὶ Ἀφροδίτην, ἔνιοι δὲ καὶ Νίκην ὀνομάζουσιν. τρίτην τῶν ἐπαγομένων ἀποφράδα νομίζοντεσ οἱ βασιλεῖσ οὐκ ἐχρημάτιζον οὐδ’ ἐθεράπευον αὑτοὺσ μέχρι νυκτόσ.

γήμασθαι δὲ τῷ Τυφῶνι τὴν Νέφθυν. Ἶσιν δὲ καὶ Ὄσιριν ἐρῶντασ ἀλλήλων καὶ πρὶν ἢ γενέσθαι κατὰ γαστρὸσ ὑπὸ σκότῳ συνεῖναι.

δ’ ὑφ’ Ἑλλήνων.