Plutarch, De Iside et Osiride, section 37

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 37)

ὀνομάζεσθαι, σημαίνοντοσ τοῦ ὀνόματοσ, ὥσ φασι, φυτὸν Ὀσίριδοσ. ἐπιστολῇ τινι Ἀλεξάρχου περιέπεσεν, ἐν Διὸσ ἱστορεῖται καὶ Ἴσιδοσ υἱὸσ ὢν ὁ Διόνυσοσ ὑπ’ Αἰγυπτίων οὐκ Ὄσιρισ ἀλλ’ Ἀρσαφὴσ ἐν τῷ ἄλφα γράμματι λέγεσθαι, δηλοῦντοσ τὸ ἀνδρεῖον τοῦ ὀνόματοσ.

ἐμφαίνει δὲ τοῦτο καὶ ὁ Ἑρμαῖοσ ἐν τῇ πρώτῃ περὶ τῶν Αἰγυπτίων·

ὄμβριμον γάρ φησι μεθερμηνευόμενον εἶναι τὸν Ὄσιριν.

ἐῶ δὲ Μνασέαν τῷ Ἐπάφῳ προστιθέντα τὸν Διόνυσον καὶ τὸν Ὄσιριν καὶ τὸν Σάραπιν· συνοικεῖν αἱ γὰρ εἰρημέναι περὶ τὰσ ἑορτὰσ καὶ τὰσ θυσίασ οἰκειότητεσ ἐναργεστέραν τῶν μαρτύρων τὴν πίστιν ἔχουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION