헬라어 텍스트

Plutarch, De Iside et Osiride, section 57

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 57)

δόξειε δ’ ἂν ἴσωσ καὶ Ἡσίοδοσ τὰ πρῶτα πάντα Χάοσ καὶ Γῆν καὶ τάρταρον καὶ Ἔρωτα ποιῶν οὐχ ἑτέρασ λαμβάνειν ἀρχάσ, ἀλλὰ ταύτασ· εἴγε δὴ τῶν ὀνομάτων τῇ μὲν Ἴσιδι τὸ τῆσ Γῆσ, τῷ δ’ Ὀσίριδι τὸ τοῦ ἔρωτοσ, τῷ δὲ Τυφῶνι τὸ τοῦ Ταρτάρου μεταλαμβάνοντέσ πωσ ἀποδίδομεν τὸ γὰρ Χάοσ δοκεῖ χώραν τινὰ καὶ τόπον τοῦ παντὸσ ὑποτίθεσθαι.

προσκαλεῖται δὲ καὶ τὸν Πλάτωνοσ ἁμωσγέπωσ τὰ πράγματα μῦθον, ὃν Σωκράτησ ἐν Συμποσίῳ περὶ τῆσ τοῦ Ἔρωτοσ γενέσεωσ διῆλθε, τὴν Πενίαν λέγων τέκνων δεομένην τῷ Πόρῳ καθεύδοντι, παρακλιθῆναι, καὶ κυήσασαν ἐξ αὐτοῦ τεκεῖν τὸν Ἔρωτα, φύσει μικτὸν ὄντα καὶ παντοδαπόν, ἅτε δὴ πατρὸσ μὲν ἀγαθοῦ καὶ σοφοῦ καὶ πᾶσιν αὐτάρκουσ, μητρὸσ δ’ ἀμηχάνου καὶ ἀπόρου καὶ δι’ ἔνδειαν ἀεὶ γλιχομένησ ἑτέρου καὶ περὶ ἕτερον λιπαρούσησ γεγενημένον.

ὁ γὰρ Πόροσ οὐχ ἕτερόσ ἐστι τοῦ πρώτου ἐρατοῦ καὶ ἐφετοῦ καὶ τελείου καὶ αὐτάρκουσ·

πενίαν δὲ τὴν ὕλην προσεῖπεν, ἐνδεᾶ μὲν οὖσαν αὐτὴν καθ’ ἑαυτὴν τοῦ ἀγαθοῦ, πληρουμένην δ’ ὑπ’ αὐτοῦ καὶ ποθοῦσαν ἀεὶ καὶ μεταλαμβάνουσαν.

ταῖσ τῶν παθῶν μεταβολαῖσ καὶ περιόδοισ ἀεὶ νέοσ καὶ μηδέποτε φθαρησόμενοσ διαμένειν.