Plutarch, De Iside et Osiride, section 70

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 70)

καὶ θηριωδῶσ. δένδρων ἑώρων ἀφανιζομένουσ παντάπασιν καὶ ἀπολείποντασ, οὓσ δὲ καὶ αὐτοὶ κατέσπειραν ὄντασ ἔτι γλίσχρουσ καὶ ἀπόρουσ, διαμώμενοι ταῖσ χερσὶ τὴν γῆν καὶ περιστέλλοντεσ αὖθισ, ἐπ’ ἀδήλῳ τῷ πάλιν ἐκτελεῖσθαι καὶ συντέλειαν ἕξειν ἀποθέμενοι, πολλὰ θάπτουσιν ὅμοια καὶ πενθοῦσιν ἔπραττον.

εἶθ’ ὥσπερ ἡμεῖσ τὸν ὠνούμενον βιβλία Πλάτωνοσ ὠνεῖσθαί φαμεν Πλάτωνα, καὶ Μένανδρον ὑποκρίνεσθαι τὸν τὰ Μενάνδρου ποιήμαθ’ ὑποτιθέμενον, οὕτωσ ἐκεῖνοι τοῖσ τῶν θεῶν ὀνόμασι τὰ τῶν θεῶν δῶρα καὶ ποιήματα καλεῖν οὐκ ἐφείδοντο, τιμῶντεσ ὑπὸ χρείασ καὶ σεμνύνοντεσ.

οἱ δ’ ὕστερον ἀπαιδεύτωσ δεχόμενοι καὶ ἀμαθῶσ ἀναστρέφοντεσ ἐπὶ τοὺσ θεοὺσ τὰ πάθη τῶν καρπῶν, καὶ τὰσ παρουσίασ τῶν ἀναγκαίων καὶ ἀποκρύψεισ θεῶν γενέσεισ καὶ φθορὰσ οὐ προσαγορεύοντεσ μόνον ἀλλὰ καὶ νομίζοντεσ, ἀτόπων καὶ παρανόμων καὶ τεταραγμένων δοξῶν αὑτοὺσ ἐνέπλησαν, καίτοι τοῦ παραλόγου τὴν ἀτοπίαν ἐν ὀφθαλμοῖσ ἔχοντεσ.

μὴ θρηνεῖν, εἰ δὲ θρηνοῦσι, θεοὺσ μὴ νομίζειν ἀλλ’ ὅτι γελοῖον ἅμα θρηνοῦντασ εὔχεσθαι τοὺσ καρποὺσ πάλιν ἀναφαίνειν καὶ τελειοῦν ἑαυτοῖσ, ὅπωσ πάλιν ἀναλίσκωνται καὶ θρηνῶνται·

.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION