헬라어 텍스트

Plutarch, De Iside et Osiride, section 63

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 63)

τὰ ὄντα καὶ μηδέποτε παύεσθαι φορᾶσ, ἀλλ’ οἱο͂ν ἐξεγείρεσθαι καὶ κλονεῖσθαι καταδαρθάνοντα καὶ μαραινόμενα. τὸν γὰρ Τυφῶνά φασι τοῖσ σείστροισ ἀποτρέπειν καὶ ἀποκρούεσθαι, δηλοῦντεσ·

ὅτι τῆσ φθορᾶσ συνδεούσησ καὶ ἱστάσησ, αὖθισ ἀναλύει τὴν φύσιν καὶ ἀνίστησι διὰ τῆσ κινήσεωσ ἡ γένεσισ. τοῦ δὲ σείστρου περιφεροῦσ ἄνωθεν ὄντοσ, ἡ ἁψὶσ περιέχει τὰ σειόμενα τέτταρα.

καὶ γὰρ ἡ γεννωμένη καὶ φθειρομένη μοῖρα τοῦ κόσμου περιέχεται μὲν ὑπὸ τῆσ σεληνιακῆσ σφαίρασ, κινεῖται δ’ ἐν αὐτῇ πάντα καὶ μεταβάλλεται διὰ τῶν τεττάρων στοιχείων, πυρὸσ καὶ γῆσ καὶ ὕδατοσ καὶ ἀέροσ. τῇ δ’ ἁψῖδι.

ἀνθρώπου πρόσωπον ἔχοντα, κάτω δ’ ὑπὸ τὰ σειόμενα πῆ μὲν Ἴσιδοσ πῆ δὲ Νέφθυοσ πρόσωπον, αἰνιττόμενοι τοῖσ μὲν προσώποισ γένεσιν καὶ τελευτὴν αὗται γάρ εἰσι τῶν στοιχείων μεταβολαὶ καὶ κινήσεισ, τῷ δ’ αἰλούρῳ τὴν σελήνην διὰ τὸ ποικίλον καὶ νυκτουργὸν καὶ γόνιμον τοῦ θηρίου.

λέγεται γὰρ ἓν τίκτειν, εἶτα δύο καὶ τρία καὶ τέσσαρα καὶ πέντε·

ὥστ’ ὀκτὼ καὶ εἴκοσι τὰ πάντα τίκτειν, ὅσα καὶ τῆσ σελήνησ φῶτ’ ἔστιν.

τοῦτο μὲν οὖν ἴσωσ μυθωδέστερον αἱ δ’ ἐν τοῖσ ὄμμασιν αὐτοῦ κόραι πληροῦσθαι μὲν καὶ πλατύνεσθαι δοκοῦσιν ἐν πανσελήνῳ, λεπτύνεσθαι δὲ καὶ μαραυγεῖν ἐν ταῖσ μειώσεσι τοῦ ἄστρου.

τὸ νοερὸν καὶ λογικὸν ἐμφαίνεται τῶν περὶ τὴν σελήνην μεταβολῶν.