Plutarch, De Iside et Osiride, section 48

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 48)

Χαλδαῖοι δὲ τῶν πλανήτων οὓσ θεοὺσ γενεθλίουσ καλοῦσι, δύο μὲν ἀγαθουργούσ δύο δὲ κακοποιούσ, μέσουσ δὲ τοὺσ τρεῖσ ἀποφαίνουσι καὶ κοινούσ· . τὰ δ’ Ἑλλήνων πᾶσί που δῆλα, τὴν μὲν ἀγαθὴν Διὸσ Ὀλυμπίου μερίδα, τὴν δ’ ἀποτρόπαιον Αἵδου ποιουμένων. ἐκ δ’ Ἀφροδίτησ;

καὶ Ἄρεοσ Ἁρμονίαν γεγονέναι μυθολογοῦνται· ὧν ὁ μὲν ἀπηνὴσ καὶ φιλόνεικοσ, ἡ δὲ μειλίχιοσ καὶ γενέθλιοσ.

σκόπει δὲ τοὺσ φιλοσόφουσ τούτοισ συμφερομένουσ. "τῇ πάντων γενέσει καταρώμενον, ἐκ μάχησ καὶ ἀντιπαθείασ τὴν γένεσιν ἐχόντων, ἣλιον δὲ μὴ ὑπερβήσεσθαι τοὺσ προσήκοντασ ὁρ́ουσ·

"δῆριν αἱματόεσσαν" οἱ μὲν Πυθαγορικοὶ διὰ πλειόνων ὀνομάτων κατηγοροῦσι τοῦ μὲν ἀγαθοῦ τὸ ἓν τὸ πεπερασμένον τὸ μένον τὸ εὐθὺ τὸ περισσὸν τὸ τετράγωνον τὸ ἴσον τὸ δεξιὸν τὸ λαμπρόν·

τοῦ δὲ κακοῦ τὴν δυάδα τὸ ἄπειρον τὸ φερόμενον τὸ καμπύλον τὸ ἄρτιον τὸ ἑτερόμηκεσ τὸ ἄνισον τὸ ἀριστερὸν τὸ σκοτεινόν, ὡσ τοιαύτασ ἀρχὰσ γενέσεωσ ὑποκειμένασ.

Ἀναξαγόρασ δὲ νοῦν καὶ ἄπειρον.

Ἀριστοτέλησ· δὲ τὸ μὲν εἶδοσ τὸ δὲ στέρησιν. ἐναντίων ἀρχῶν τὴν μὲν ταὐτὸν ὀνομάζει, τὴν δὲ θάτερον ἐν δὲ τοῖσ Νόμοισ ἤδη πρεσβύτεροσ ὢν οὐ δι’ αἰνιγμῶν οὐδὲ συμβολικῶσ, ἀλλὰ κυρίοισ ὀνόμασιν οὐ μιᾷ ψυχῇ φησι κινεῖσθαι τὸν κόσμον, ἀλλὰ πλείοσιν ἴσωσ, δυεῖν δὲ πάντωσ οὐκ ἐλάττοσιν·

ὧν τὴν μὲν ἀγαθουργὸν εἶναι, τὴν δ’ ἐναντίαν ταύτῃ καὶ τῶν ἐναντίων δημιουργόν·

συνοικειοῦντοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION