Ancient Greek Text

Plutarch, De Iside et Osiride, section 45

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 45)

ὅθεν οὐκ ἀπέοικεν εἰπεῖν, ὡσ ἰδίᾳ μὲν οὐκ ὀρθῶσ ἕκαστοσ, ὁμοῦ δὲ πάντεσ ὀρθῶσ λέγουσιν. οὐ γὰρ αὐχμὸν οὐδ’ ἄνεμον οὐδὲ θάλατταν οὐδὲ σκότοσ, ἀλλὰ πᾶν ὅσον ἡ φύσισ βλαβερὸν καὶ φθαρτικὸν ἔχει, μόριον τοῦ Τυφῶνοσ ἔστιν. οὔτε γὰρ ἐν ἀψύχοισ σώμασι τὰσ τοῦ παντὸσ ἀρχὰσ θετέον, ὡσ Δημόκριτοσ καὶ Ἐπίκουροσ, οὔτ’ ἀποίου δημιουργὸν ὕλησ ἕνα λόγον καὶ μίαν πρόνοιαν, ὡσ οἱ Στωικοί, περιγιγνομένην ἁπάντων καὶ κρατοῦσαν.

γὰρ ἢ φλαῦρον ὁτιοῦν, ὅπου πάντων, ἢ χρηστόν, ὅπου μηδενὸσ ὁ θεὸσ αἴτιοσ, ἐγγενέσθαι.

καθ’ Ἡράκλειτον·

ἀλλ’ ἔστι τισ σύγκρασισ ὥστ’ ἔχειν καλῶσ.

καὶ ἄλογον καὶ ἀκυβέρνητον αἰωρεῖται τῷ αὐτομάτῳ τὸ πᾶν, οὔθ’ εἷσ ἐστιν ὁ κρατῶν καὶ κατευθύνων ὥσπερ οἰάξιν ἤ τισι πειθηνίοισ χαλινοῖσ λόγοσ, ἀλλὰ πολλὰ καὶ μεμιγμένα κακοῖσ καὶ ἀγαθοῖσ·

δυνάμεων τῆσ μὲν ἐπὶ τὰ δεξιὰ καὶ κατ’ εὐθεῖαν ὑφηγουμένησ, τῆσ δ’ ἔμπαλιν ἀναστρεφούσησ καὶ ἀνακλώσησ, ὅ τε βίοσ μικτὸσ ὅ τε κόσμοσ, εἰ καὶ μὴ πᾶσ, ἀλλ’ ὁ περίγειοσ οὗτοσ καὶ μετὰ σελήνην ἀνώμαλοσ καὶ ποικίλοσ γέγονε καὶ μεταβολὰσ πάσασ δεχόμενοσ;

αἰτίαν δὲ κακοῦ τἀγαθὸν οὐκ ἂν παράσχοι, δεῖ γένεσιν ἰδίαν καὶ ἀρχὴν ὥσπερ ἀγαθοῦ καὶ κακοῦ τὴν φύσιν ἔχειν.