Plutarch, De Iside et Osiride, section 39

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 39)

ἡ δὲ Τυφῶνοσ ἐπιβουλὴ καὶ τυραννὶσ αὐχμοῦ δύναμισ ἦν ἐπικρατήσαντοσ καὶ διαφορήσαντοσ τήν τε γεννῶσαν ὑγρότητα τὸν Νεῖλον καὶ αὔξουσαν. ἡ δὲ συνεργὸσ αὐτοῦ βασιλὶσ Αἰθιόπων αἰνίττεται πνοὰσ νοτίουσ ἐξ Αἰθιοπίασ· ἐτησίων ἐπικρατήσωσι τὰ νέφη πρὸσ τὴν Αἰθιοπίαν ἐλαυνόντων, καὶ κωλύσωσι τοὺσ τὸν Νεῖλον αὔξοντασ ὄμβρουσ καταρραγῆναι, κατέχων ὁ Τυφὼν ἐπιφλέγει, καὶ τότε κρατήσασ παντάπασι τὸν Νεῖλον εἰσ ἑαυτὸν ὑπ’ ἀσθενείασ συσταλέντα καὶ ῥυέντα κοῖλον καὶ ταπεινὸν ἐξέωσεν εἰσ τὴν θάλασσαν.

ἡ γὰρ λεγομένη κάθειρξισ εἰσ τὴν σορὸν Ὀσίριδοσ οὐδὲν ἐοίκεν ἀλλ’ ἢ κρύψιν ὕδατοσ καὶ ἀφανισμὸν αἰνίττεσθαι·

Ὄσιριν λέγουσιν, ὅτε τῶν ἐτησίων ἀπολειπόντων παντάπασιν ὁ μὲν Νεῖλοσ ὑπονοστεῖ, γυμνοῦται δ’ ἡ χώρα·

μηκυνομένησ δὲ τῆσ νυκτόσ, αὔξεται τὸ σκότοσ, ἡ δὲ τοῦ φωτὸσ μαραίνεται καὶ κρατεῖται δύναμισ, οἱ ἱερεῖσ ἄλλα τε δρῶσι σκυθρωπὰ καὶ βοῦν διάχρυσον ἱματίῳ μέλανι βυσσίνῳ περιβάλλοντεσ ἐπὶ πένθει τῆσ θεοῦ δεικνύουσι βοῦν γὰρ Ἴσιδοσ εἰκόνα καὶ γῆν νομίζουσιν ἐπὶ τέσσαρασ ἡμέρασ ἀπὸ τῆσ ἑβδόμησ;

ἐπὶ δέκα ἑξῆσ.

δὲ τὸ τὴν ἡμέραν ἐλάττονα γίγνεσθαι τῆσ νυκτόσ, ἐπὶ πᾶσι δ’ ἡ τῆσ γῆσ ἀπογύμνωσισ ἅμα τῇ τῶν φυτῶν ψιλότητι τηνικαῦτα φυλλορροούντων.

τῇ δ’ ἐνάτῃ ἐπὶ δέκα νυκτὸσ ἐπὶ θάλασσαν κατίασι·

καὶ τὴν ἱερὰν κίστην, οἱ στολισταὶ καὶ οἱ ἱερεῖσ ἐκφέρουσι χρυσοῦν ἐντὸσ ἔχουσαν κιβώτιον, εἰσ ὃ ποτίμου λαβόντεσ ὕδατοσ ἐγχέουσι, καὶ γίγνεται κραυγὴ τῶν παρόντων ὡσ εὑρημένου τοῦ Ὀσίριδοσ· καὶ κοσμοῦσιν, ἐμφαίνοντεσ ὅτι γῆσ οὐσίαν καὶ ὕδατοσ τοὺσ θεοὺσ τούτουσ νομίζουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION