헬라어 텍스트

Plutarch, De Iside et Osiride, section 32

(플루타르코스, De Iside et Osiride, section 32)

ταῦτα μὲν οὖν τοιαύτασ ὑπονοίασ δίδωσιν· ἀπ’ ἄλλησ δ’ ἀρχῆσ τῶν φιλοσοφώτερόν τι λέγειν δοκούντων τοὺσ ἁπλουστάτουσ σκεψώμεθα πρῶτον. ὅσον γῆ μέροσ ἀναλαμβάνουσα καὶ δεχομένη γίγνεται γόνιμοσ ὑπ’ αὐτοῦ.

καὶ θρῆνόσ ἐστιν ἱερὸσ ἐπὶ τοῦ Κρόνου γενόμενοσ, θρηνεῖ δὲ τὸν ἐν τοῖσ ἀριστεροῖσ γιγνόμενον μέρεσιν, ἐν δὲ τοῖσ δεξιοῖσ φθειρόμενον Αἰγύπτιοι γὰρ οἰόνται τὰ μὲν ἑῷα τοῦ κόσμου πρόσωπον εἶναι, τὰ δὲ πρὸσ βορρᾶν δεξιά, τὰ δὲ πρὸσ νότον ἀριστερά. φερόμενοσ οὖν ἐκ τῶν νοτίων ὁ Νεῖλοσ, ἐν δὲ τοῖσ βορείοισ· ὑπὸ τῆσ θαλάσσησ καταναλισκόμενοσ εἰκότωσ λέγεται τὴν μὲν γένεσιν ἐν τοῖσ ἀριστεροῖσ ἔχειν, τὴν δὲ φθορὰν ἐν τοῖσ δεξιοῖσ.

διὸ τήν τε θάλασσαν οἱ ἱερεῖσ ἀφοσιοῦνται καὶ τὸν ἅλα Τυφῶνοσ ἀφρὸν καλοῦσι· ἕν ἐστιν αὐτοῖσ ἐπὶ τραπέζησ ἅλα μὴ προτίθεσθαι.

καὶ κυβερνήτασ οὐ προσαγορεύουσιν, ὅτι χρῶνται θαλάττῃ καὶ τὸν βίον ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ἔχουσιν.

οὐχ ἣκιστα δὲ καὶ τὸν ἰχθὺν ἀπὸ ταύτησ προβάλλονται τῆσ αἰτίασ, καὶ τὸ μισεῖν ἰχθύι γράφουσιν. ἐν Σάι γοῦν ἐν τῷ προπύλῳ τοῦ ἱεροῦ τῆσ Ἀθηνᾶσ ἦν γεγλυμμένον βρέφοσ, γέρων, καὶ μετὰ τοῦτον ἱέραξ, ἐφεξῆσ δ’ ἰχθύσ, ἐπὶ πᾶσι δ’ ἵπποσ ποτάμιοσ. "ὦ γιγνόμενοι καὶ ἀπογιγνόμενοι, θεὸσ ἀναίδειαν μισεῖ·

ἱέρακι δὲ τὸν θεὸν φράζουσιν, ἰχθύι δὲ μῖσοσ, ὥσπερ εἴρηται, διὰ τὴν θάλατταν· ἵππῳ ποταμίῳ δ’ ἀναίδειαν λέγεται γὰρ ἀποκτείνασ τὸν πατέρα τῇ μητρὶ βίᾳ μίγνυσθαι. δόξει δὲ καὶ τὸ ὑπὸ τῶν Πυθαγορικῶν λεγόμενον, ὡσ ἡ θάλαττα Κρόνου δάκρυόν ἐστιν, αἰνίττεσθαι τὸ μὴ καθαρὸν μηδὲ σύμφυλον αὐτῆσ.

ἱστορίαν.