헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́8́07́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 7)

ὑπερβαλόντα δὲ ἐσ τὴν Μαντινικὴν διὰ τοῦ Ἀρτεμισίου πεδίον ἐκδέξεταί σε Ἀργὸν καλούμενον, καθάπερ γε καὶ ἔστι· τὸ γὰρ ὕδωρ τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ κατερχόμενον ἐσ αὐτὸ ἐκ τῶν ὀρῶν ἀργὸν εἶναι τὸ πεδίον ποιεῖ, ἐκώλυέ τε οὐδὲν ἂν τὸ πεδίον τοῦτο εἶναι λίμνην, εἰ μὴ τὸ ὕδωρ ἠφανίζετο ἐσ χάσμα γῆσ. ἀφανισθὲν δὲ ἐνταῦθα ἄνεισι κατὰ τὴν Δίνην·

ἔστι δὲ ἡ Δίνη κατὰ τὸ Γενέθλιον καλούμενον τῆσ Ἀργολίδοσ, ὕδωρ γλυκὺ ἐκ θαλάσσησ ἀνερχόμενον. τὸ δὲ ἀρχαῖον καὶ καθίεσαν ἐσ τὴν Δίνην τῷ Ποσειδῶνι ἵππουσ οἱ Ἀργεῖοι κεκοσμημένουσ χαλινοῖσ.

γλυκὺ δὲ ὕδωρ ἐν θαλάσσῃ δῆλόν ἐστιν ἐνταῦθά τε ἀνιὸν <ἐν> τῇ Ἀργολίδι καὶ ἐν τῇ Θεσπρωτίδι κατὰ τὸ Χειμέριον καλούμενον. θαύματοσ δὲ ἔτι πλέονόσ ἐστιν ἐν Μαιάνδρῳ ζέον ὕδωρ, τὸ μὲν ἐκ πέτρασ, περιέχοντοσ τοῦ ῥεύματοσ τὴν πέτραν, τὸ δὲ καὶ ἐκ τῆσ ἰλύοσ ἄνεισι τοῦ ποταμοῦ.

πρὸ Δικαιαρχίασ δὲ τῆσ Τυρσηνῶν ὕδωρ τε ἐν θαλάσσῃ ζέον καὶ νῆσοσ δι’ αὐτό ἐστι χειροποίητοσ, ὡσ μηδὲ τοῦτο τὸ ὕδωρ ἀργὸν <εἶναι> ἀλλά σφισι λουτρὰ θερμά. τοῦ δὲ Ἀργοῦ καλουμένου πεδίου Μαντινεῦσιν ὄροσ ἐστὶν ἐν ἀριστερᾷ, σκηνῆσ τε Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου καὶ κώμησ ἐρείπια ἔχον Νεστάνησ·

πρὸσ ταύτῃ γὰρ στρατοπεδεύσασθαι τῇ Νεστάνῃ Φίλιππον λέγουσι καὶ τὴν πηγὴν αὐτόθι ὀνομάζουσιν ἔτι ἀπὸ ἐκείνου Φιλίππιον. ἀφίκετο δὲ ἐσ Ἀρκαδίαν Φίλιπποσ οἰκειωσόμενόσ τε Ἀρκάδασ καὶ ἀπὸ τοῦ Ἑλληνικοῦ σφᾶσ τοῦ ἄλλου διαστήσων. Φίλιππον δὲ βασιλέων μὲν τῶν πρὸ αὐτοῦ καὶ ὅσοι Μακεδόσι γεγόνασιν ὕστερον, τούτων μὲν πείθοιτο ἄν τισ μέγιστα αὐτὸν ἔργα ἐπιδείξασθαι·

στρατηγὸν δὲ ἀγαθὸν οὐκ ἄν τισ φρονῶν ὀρθὰ καλέσειεν αὐτόν, ὅσ γε καὶ ὁρ́κουσ θεῶν κατεπάτησεν ἀεὶ καὶ σπονδὰσ ἐπὶ παντὶ ἐψεύσατο πίστιν τε ἠτίμασε μάλιστα ἀνθρώπων. καί οἱ τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ μήνιμα ἀπήντησεν οὐκ ὀψέ, πρῶτα δὲ ὧν ἴσμεν.

Φίλιπποσ μὲν οὐ πρόσω βιώσασ ἕξ τε καὶ τεσσαράκοντα ἐτῶν τὸ μάντευμα ἐξετέλεσε τὸ ἐκ Δελφῶν, ὃ δὴ χρωμένῳ οἱ περὶ τοῦ Πέρσου γενέσθαι λέγουσιν, ἔστεπται μὲν ὁ ταῦροσ, ἔχει τέλοσ, ἔστιν ὁ θύσων· τοῦτο μὲν δὴ οὐ μετὰ πολὺ ἐδήλωσεν οὐκ ἐσ τὸν Μῆδον, ἀλλὰ ἐσ αὐτὸν ἔχον Φίλιππον·

ἐπὶ δὲ Φιλίππῳ τελευτήσαντι Φιλίππου παῖδα νήπιον, γεγονότα δὲ ἐκ Κλεοπάτρασ ἀδελφιδῆσ Ἀττάλου, τοῦτον τὸν παῖδα ὁμοῦ τῇ μητρὶ Ὀλυμπιὰσ ἐπὶ σκεύουσ χαλκοῦ πυρὸσ ὑποβεβλημένου διέφθειρεν ἕλκουσα·

χρόνῳ δὲ ὕστερον καὶ Ἀριδαῖον ἀπέκτεινεν. ἔμελλε δὲ ἄρα ὁ δαίμων καὶ τὸ γένοσ τὸ Κασσάνδρου κακῶσ ἐξαμήσειν· Κασσάνδρῳ δὲ οἱ παῖδεσ ἐκ Θεσσαλονίκησ γεγόνασι τῆσ Φιλίππου, Θεσσαλονίκῃ δὲ ἦσαν καὶ Ἀριδαίῳ μητέρεσ Θεσσαλαί. τὰ δὲ ἐσ Ἀλέξανδρον καὶ τοῖσ πᾶσιν ὁμοίωσ δῆλά ἐστιν Ἀλεξάνδρου θάνατοσ· εἰ δὲ τῶν ἐσ Γλαῦκον τὸν Σπαρτιάτην ἐποιήσατο ὁ Φίλιπποσ λόγον καὶ τὸ ἔποσ ἐφ’ ἑκάστου τῶν ἔργων ἀνεμίμνησκεν αὑτόν,ἀνδρὸσ δ’ εὐόρκου γενεὴ μετόπισθεν ἀρείων,οὐκ ἂν οὕτω δίχα λόγου δοκεῖ μοι θεῶν τισ Ἀλεξάνδρου τε ὁμοῦ τὸν βίον καὶ ἀκμὴν τὴν Μακεδόνων σβέσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 7

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION