헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́8́02́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2)

Λυκάων δὲ ὁ Πελασγοῦ τοσάδε εὑρ͂εν ἢ ὁ πατήρ οἱ σοφώτερα· Λυκόσουράν τε γὰρ πόλιν ᾤκισεν ἐν τῷ ὄρει τῷ Λυκαίῳ καὶ Δία ὠνόμασε Λυκαῖον καὶ ἀγῶνα ἔθηκε Λύκαια. οὐκέτι δὲ τὰ παρ’ Ἀθηναίοισ Παναθήναια τεθῆναι πρότερα ἀποφαίνομαι· τούτῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι Ἀθήναια ὄνομα ἦν, Παναθήναια δὲ κληθῆναί φασιν ἐπὶ Θησέωσ, ὅτι ὑπὸ Ἀθηναίων ἐτέθη συνειλεγμένων ἐσ μίαν ἁπάντων πόλιν. ὁ δὲ ἀγὼν ὁ Ὀλυμπικὸσ ‐ ἐπανάγουσι γὰρ δὴ αὐτὸν ἐσ τὰ ἀνωτέρω τοῦ ἀνθρώπων γένουσ, Κρόνον καὶ Δία αὐτόθι παλαῖσαι λέγοντεσ καὶ ὡσ Κούρητεσ δράμοιεν πρῶτοι ‐ τούτων ἕνεκα ἐκτὸσ ἔστω μοι τοῦ παρόντοσ λόγου.

δοκῶ δὲ ἔγωγε Κέκροπι ἡλικίαν τῷ βασιλεύσαντι Ἀθηναίων καὶ Λυκάονι εἶναι τὴν αὐτήν, σοφίᾳ δὲ οὐχ ὁμοίᾳ σφᾶσ ἐσ τὸ θεῖον χρήσασθαι. ὁ μὲν γὰρ Δία τε ὠνόμασεν Ὕπατον πρῶτοσ, καὶ ὁπόσα ἔχει ψυχήν, τούτων μὲν ἠξίωσεν οὐδὲν θῦσαι, πέμματα δὲ ἐπιχώρια ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καθήγισεν, ἃ πελάνουσ καλοῦσιν ἔτι καὶ ἐσ ἡμᾶσ Ἀθηναῖοι·

Λυκάων δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν τοῦ Λυκαίου Διὸσ βρέφοσ ἤνεγκεν ἀνθρώπου καὶ ἔθυσε τὸ βρέφοσ καὶ ἔσπεισεν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τὸ αἷμα, καὶ αὐτὸν αὐτίκα ἐπὶ τῇ θυσίᾳ γενέσθαι λύκον φασὶν ἀντὶ ἀνθρώπου.

καὶ ἐμέ γε ὁ λόγοσ οὗτοσ πείθει, λέγεται δὲ ὑπὸ Ἀρκάδων ἐκ παλαιοῦ, καὶ τὸ εἰκὸσ αὐτῷ πρόσεστιν.

οἱ γὰρ δὴ τότε ἄνθρωποι ξένοι καὶ ὁμοτράπεζοι θεοῖσ ἦσαν ὑπὸ δικαιοσύνησ καὶ εὐσεβείασ, καί σφισιν ἐναργῶσ ἀπήντα παρὰ τῶν θεῶν τιμή τε οὖσιν ἀγαθοῖσ καὶ ἀδικήσασιν ὡσαύτωσ ἡ ὀργή, ἐπεί τοι καὶ θεοὶ τότε ἐγίνοντο ἐξ ἀνθρώπων, οἳ γέρα καὶ ἐσ τόδε ἔτι ἔχουσιν ὡσ Ἀρισταῖοσ καὶ Βριτόμαρτισ ἡ Κρητικὴ καὶ Ἡρακλῆσ ὁ Ἀλκμήνησ καὶ Ἀμφιάραοσ ὁ Οἰκλέουσ, ἐπὶ δὲ αὐτοῖσ Πολυδεύκησ τε καὶ Κάστωρ. οὕτω πείθοιτο ἄν τισ καὶ Λυκάονα θηρίον καὶ τὴν Ταντάλου Νιόβην γενέσθαι λίθον.

ἐπ’ ἐμοῦ δὲ ‐ κακία γὰρ δὴ ἐπὶ πλεῖστον ηὔξετο καὶ γῆν τε ἐπενέμετο πᾶσαν καὶ πόλεισ πάσασ ‐ οὔτε θεὸσ ἐγίνετο οὐδεὶσ ἔτι ἐξ ἀνθρώπου, πλὴν ὅσον λόγῳ καὶ κολακείᾳ πρὸσ τὸ ὑπερέχον, καὶ ἀδίκοισ τὸ μήνιμα τὸ ἐκ τῶν θεῶν ὀψέ τε καὶ ἀπελθοῦσιν ἐνθένδε ἀπόκειται. ἐν δὲ τῷ παντὶ αἰῶνι πολλὰ μὲν πάλαι συμβάντα, <τὰ> δὲ καὶ ἔτι γινόμενα ἄπιστα εἶναι πεποιήκασιν ἐσ τοὺσ πολλοὺσ οἱ τοῖσ ἀληθέσιν ἐποικοδομοῦντεσ ἐψευσμένα.

λέγουσι γὰρ δὴ ὡσ Λυκάονοσ ὕστερον ἀεί τισ ἐξ ἀνθρώπου λύκοσ γίνοιτο ἐπὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ Λυκαίου Διόσ, γίνοιτο δὲ οὐκ ἐσ ἅπαντα τὸν βίον· φασὶν αὐτὸν αὖθισ ἄνθρωπον ἐκ λύκου γίνεσθαι, γευσάμενον δὲ ἐσ ἀεὶ μένειν θηρίον.

ὡσαύτωσ δὲ καὶ Νιόβην λέγουσιν ἐν Σιπύλῳ τῷ ὄρει θέρουσ ὡρ́ᾳ κλαίειν.

ἤδη δὲ καὶ ἄλλα ἤκουσα, τοῖσ γρυψὶ στίγματα ὁποῖα καὶ ταῖσ παρδάλεσιν εἶναι, καὶ ὡσ οἱ Τρίτωνεσ ἀνθρώπου φωνῇ φθέγγοιντο· οἱ δὲ καὶ φυσᾶν διὰ κόχλου τετρυπημένησ φασὶν αὐτούσ. ὁπόσοι δὲ μυθολογήμασιν ἀκούοντεσ ἥδονται, πεφύκασι καὶ αὐτοί τι ἐπιτερατεύεσθαι· καὶ οὕτω τοῖσ ἀληθέσιν ἐλυμήναντο, συγκεραννύντεσ αὐτὰ ἐψευσμένοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀρκαδικά, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION