헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́10́12́

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 12)

πέτρα δέ ἐστιν ἀνίσχουσα ὑπὲρ τῆσ γῆσ· ἐπὶ ταύτῃ Δελφοὶ στᾶσάν φασιν ᾆσαι τοὺσ χρησμοὺσ <γυναῖκα> ὄνομα Ἡροφίλην, Σίβυλλαν δὲ ἐπίκλησιν. τὴν <δὲ> πρότερον γενομένην, ταύτην ταῖσ μάλιστα ὁμοίωσ οὖσαν ἀρχαίαν εὑρ́ισκον, ἣν θυγατέρα Ἕλληνεσ Διὸσ καὶ Λαμίασ τῆσ Ποσειδῶνόσ φασιν εἶναι, καὶ χρησμούσ τε αὐτὴν γυναικῶν πρώτην ᾆσαι καὶ ὑπὸ τῶν Λιβύων Σίβυλλαν λέγουσιν ὀνομασθῆναι. ἡ δὲ Ἡροφίλη νεωτέρα μὲν ἐκείνησ, φαίνεται δὲ ὅμωσ πρὸ τοῦ πολέμου γεγονυῖα καὶ αὕτη τοῦ Τρωικοῦ, καὶ Ἑλένην τε προεδήλωσεν ἐν τοῖσ χρησμοῖσ, ὡσ ἐπ’ ὀλέθρῳ τῆσ Ἀσίασ καὶ Εὐρώπησ τραφήσοιτο ἐν Σπάρτῃ, καὶ ὡσ Ἴλιον ἁλώσεται δι’ αὐτὴν ὑπὸ Ἑλλήνων.

Δήλιοι δὲ καὶ ὕμνον μέμνηνται τῆσ γυναικὸσ ἐσ Ἀπόλλωνα. ἀδελφὴ καὶ αὖθισ θυγάτηρ φησὶν εἶναι.

ταῦτα μὲν δὴ μαινομένη τε καὶ ἐκ τοῦ θεοῦ κάτοχοσ πεποίηκεν·

ἑτέρωθι δὲ εἶπε τῶν χρησμῶν ὡσ μητρὸσ μὲν ἀθανάτησ εἰή μιᾶσ τῶν ἐν Ἴδῃ νυμφῶν, πατρὸσ δὲ ἀνθρώπου, καὶ οὕτω λέγει τὰ ἔπη· εἰμὶ δ’ ἐγὼ γεγαυῖα μέσον θνητοῦ τε θεᾶσ τε,νύμφησ δ’ ἀθανάτησ, πατρὸσ δ’ αὖ κητοφάγοιο,μητρόθεν Ἰδογενήσ, πατρὶσ δέ μοί ἐστιν ἐρυθρήΜάρπησσοσ, μητρὸσ ἱερή, ποταμόσ <τ’> Αἰδωνεύσ. ἦν δὲ ἔτι καὶ νῦν ἐν τῇ Ἴδῃ τῇ Τρωικῇ πόλεωσ Μαρπήσσου τὰ ἐρείπια καὶ ἐν αὐτοῖσ οἰκήτορεσ ὅσον ἑξήκοντα ἄνθρωποι·

ὑπέρυθροσ δὲ πᾶσα ἡ περὶ τὴν Μάρπησσον γῆ καὶ δεινῶσ ἐστιν αὐχμώδησ, ὥστε καὶ τῷ Αἰ̈δωνεῖ ποταμῷ καταδύεσθαί τε ἐσ τὴν χώραν καὶ ἀνασχόντι τὸ αὐτὸ αὖθισ πάσχειν, τέλοσ δὲ καὶ ἀφανίζεσθαι κατὰ τῆσ γῆσ, αἴτιον ἐμοὶ δοκεῖν ἐστιν ὅτι λεπτή τε κατὰ τοῦτο καὶ σηραγγώδησ ἐστὶν ἡ Ἴδη. ἀπέχει δὲ Ἀλεξανδρείασ τῆσ ἐν τῇ Τρῳάδι τεσσαράκοντα ἡ Μάρπησσοσ καὶ διακόσια στάδια. τὴν δὲ Ἡροφίλην οἱ ἐν τῇ Ἀλεξανδρείᾳ ταύτῃ νεωκόρον τε τοῦ Ἀπόλλωνοσ γενέσθαι τοῦ Σμινθέωσ καὶ ἐπὶ τῷ ὀνείρατι τῷ Ἑκάβησ χρῆσαί φασιν αὐτὴν ἃ δὴ καὶ ἐπιτελεσθέντα ἴσμεν.

αὕτη ἡ Σίβυλλα ᾤκησε μὲν τὸ πολὺ τοῦ βίου ἐν Σάμῳ, ἀφίκετο δὲ καὶ ἐσ Κλάρον τὴν Κολοφωνίων καὶ ἐσ Δῆλόν τε καὶ ἐσ Δελφούσ· ὁπότε δὲ ἀφίκοιτο, ἐπὶ ταύτησ ἱσταμένη τῆσ πέτρασ ᾖδε. τὸ μέντοι χρεὼν αὐτὴν ἐπέλαβεν ἐν τῇ Τρῳάδι, καί οἱ τὸ μνῆμα ἐν τῷ ἄλσει τοῦ Σμινθέωσ ἐστὶ καὶ ἐλεγεῖον ἐπὶ τῆσ στήλησ·

ἅδ’ ἐγὼ ἁ Φοίβοιο σαφηγορίσ εἰμι Σίβυλλατῷδ’ ὑπὸ λαϊνέῳ σάματι κευθομένα,παρθένοσ αὐδάεσσα τὸ πρίν, νῦν δ’ αἰὲν ἄναυδοσ,μοίρᾳ ὑπὸ στιβαρᾷ τάνδε λαχοῦσα πέδαν.

ἀλλὰ πέλασ Νύμφαισι καὶ Ἑρμῇ τῷδ’ ὑπόκειμαι,μοῖραν ἔχοισα κάτω τᾶσ τότ’ ἀνακτορίασ. ὁ μὲν δὴ παρὰ τὸ μνῆμα ἕστηκεν Ἑρμῆσ λίθου τετράγωνον σχῆμα· ἐξ ἀριστερᾶσ δὲ ὕδωρ τε κατερχόμενον ἐσ κρήνην καὶ τῶν Νυμφῶν ἐστι τὰ ἀγάλματα. Ἐρυθραῖοι δὲ ‐ ἀμφισβητοῦσι γὰρ τῆσ Ἡροφίλησ προθυμότατα Ἑλλήνων ‐ Κώρυκόν τε καλούμενον ὄροσ καὶ ἐν τῷ ὄρει σπήλαιον ἀποφαίνουσι, τεχθῆναι τὴν Ἡροφίλην ἐν αὐτῷ λέγοντεσ, Θεοδώρου δὲ ἐπιχωρίου ποιμένοσ καὶ νύμφησ παῖδα εἶναι·

Ἰδαίαν δὲ ἐπίκλησιν γενέσθαι τῇ νύμφῃ κατ’ ἄλλο μὲν οὐδέν, τῶν δὲ χωρίων τὰ δασέα ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων ἴδασ τότε ὀνομάζεσθαι. τὸ δὲ ἔποσ τὸ ἐσ τὴν Μάρπησσον καὶ τὸν ποταμὸν τὸν Αἰ̈δωνέα, τοῦτο οἱ Ἐρυθραῖοι τὸ ἔποσ ἀφαιροῦσιν ἀπὸ τῶν χρησμῶν. τὴν δὲ ἐπὶ ταύτῃ χρησμοὺσ κατὰ ταὐτὰ εἰποῦσαν ἐκ Κύμησ τῆσ ἐν Ὀπικοῖσ εἶναι, καλεῖσθαι δὲ αὐτὴν Δημὼ συνέγραψεν Ὑπέροχοσ ἀνὴρ Κυμαῖοσ.

φάμενοι τὰ ὀστᾶ.

ἐπετράφη δὲ καὶ ὕστερον τῆσ Δημοῦσ παρ’ Ἑβραίοισ τοῖσ ὑπὲρ τῆσ Παλαιστίνησ γυνὴ χρησμολόγοσ, ὄνομα δὲ αὐτῇ Σάββη·

Βηρόσου δὲ εἶναι πατρὸσ καὶ Ἐρυμάνθησ μητρόσ φασι Σάββην· οἱ δὲ αὐτὴν Βαβυλωνίαν, ἕτεροι δὲ Σίβυλλαν καλοῦσιν Αἰγυπτίαν. Φαεννὶσ δὲ θυγάτηρ βασιλεύσαντοσ ἀνδρὸσ ἐν Χάοσι καὶ αἱ Πέλειαι παρὰ Δωδωναίοισ ἐμαντεύσαντο μὲν ἐκ θεοῦ καὶ αὗται, Σίβυλλαι δὲ ὑπὸ ἀνθρώπων οὐκ ἐκλήθησαν.

τῆσ μὲν δὴ πυθέσθαι τὴν ἡλικίαν καὶ ἐπιλέξασθαι τοὺσ χρησμούσ Ἀντιόχου γὰρ μετὰ τὸ ἁλῶναι Δημήτριον αὐτίκα ἐσ τὴν ἀρχὴν καθισταμένου γέγονε Φαεννίσ. τὰσ Πελειάδασ δὲ Φημονόησ τε ἔτι προτέρασ γενέσθαι λέγουσι καὶ ᾆσαι γυναικῶν πρώτασ τάδε τὰ ἔπη· Ζεὺσ ἦν, Ζεὺσ ἐστίν, Ζεὺσ ἔσσεται· ὦ μεγάλε Ζεῦ. Γᾶ καρποὺσ ἀνίει, διὸ κλῄζετε Ματέρα γαῖαν. χρησμολόγουσ δὲ ἄνδρασ Κύπριόν τε Εὔκλουν καὶ Ἀθηναίουσ Μουσαῖον τὸν Ἀντιοφήμου καὶ Λύκον τὸν Πανδίονοσ, τούτουσ τε γενέσθαι καὶ ἐκ Βοιωτίασ Βάκιν φασὶ κατάσχετον ἄνδρα ἐκ νυμφῶν·

τούτων πλὴν Λύκου τῶν ἄλλων ἐπελεξάμην τοὺσ χρησμούσ. τοσαῦται μὲν ἄχρι ἐμοῦ λέγονται γυναῖκεσ καὶ ἄνδρεσ ἐκ θεοῦ μαντεύσασθαι·

ἐν δὲ τῷ χρόνῳ τῷ πολλῷ καὶ αὖθισ γένοιτο ἂν ἕτερα τοιαῦτα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 12

(파우사니아스, Description of Greece, Φωκικά, Λοκρῶν Ὀζόλων, chapter 12)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION