헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Βιβλιοτ́5́04́

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 3)

καὶ τῆσ ἁρπαγῆσ τῆσ κατὰ τὴν Κόρην ἐν ταύτῃ γενομένησ ἀπόδειξιν εἶναι λέγουσι φανερωτάτην ὅτι τὰσ διατριβὰσ αἱ θεαὶ κατὰ ταύτην τὴν νῆσον ἐποιοῦντο διὰ τὸ στέργεσθαι μάλιστα παρ’ αὐταῖσ ταύτην. γενέσθαι δὲ μυθολογοῦσι τὴν ἁρπαγὴν τῆσ Κόρησ ἐν τοῖσ λειμῶσι τοῖσ κατὰ τὴν Ἔνναν.

ἔστι δ’ ὁ τόποσ οὗτοσ πλησίον μὲν τῆσ πόλεωσ, ἰοίσ δὲ καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἄνθεσι παντοδαποῖσ ἐκπρεπὴσ καὶ τῆσ θεᾶσ ἄξιοσ. διὰ δὲ τὴν ἀπὸ τῶν φυομένων ἀνθῶν εὐωδίαν λέγεται τοὺσ κυνηγεῖν εἰωθότασ κύνασ μὴ δύνασθαι στιβεύειν, ἐμποδιζομένουσ τὴν φυσικὴν αἴσθησιν. ἔστι δ’ ὁ προειρημένοσ λειμὼν ἄνωθεν μὲν ὁμαλὸσ καὶ παντελῶσ εὐύδροσ, κύκλῳ δ’ ὑψηλὸσ καὶ πανταχόθεν κρημνοῖσ ἀπότομοσ. δοκεῖ δ’ ἐν μέσῳ κεῖσθαι τῆσ ὅλησ νήσου, διὸ καὶ Σικελίασ ὀμφαλὸσ ὑπό τινων προσαγορεύεται. ἔχει δὲ καὶ πλησίον ἄλση καὶ περὶ ταῦτα ἕλη, καὶ σπήλαιον εὐμέγεθεσ, ἔχον χάσμα κατάγειον πρὸσ τὴν ἄρκτον νενευκόσ, δἰ οὗ μυθολογοῦσι τὸν Πλούτωνα μεθ’ ἁρ́ματοσ ἐπελθόντα ποιήσασθαι τὴν ἁρπαγὴν τῆσ Κόρησ.

τὰ δὲ ἰά καὶ τῶν ἄλλων ἀνθῶν τὰ παρεχόμενα τὴν εὐωδίαν παραδόξωσ δι’ ὅλου τοῦ ἐνιαυτοῦ παραμένειν θάλλοντα καὶ τὴν ὅλην πρόσοψιν ἀνθηρὰν καὶ ἐπιτερπῆ παρεχόμενα. %5 μυθολογοῦσι δὲ μετὰ τῆσ Κόρησ τὰσ τῆσ ὁμοίασ παρθενίασ ἠξιωμένασ Ἀθηνᾶν τε καὶ Ἄρτεμιν συντρεφομένασ συνάγειν μετ’ αὐτῆσ τὰ ἄνθη καὶ κατασκευάζειν κοινῇ τῷ πατρὶ Διὶ τὸν πέπλον.

διὰ δὲ τὰσ μετ’ ἀλλήλων διατριβάσ τε καὶ ὁμιλίασ ἁπάσασ στέρξαι τὴν νῆσον ταύτην μάλιστα, καὶ λαχεῖν ἑκάστην αὐτῶν χώραν, τὴν μὲν Ἀθηνᾶν ἐν τοῖσ περὶ τὸν Ἱμέραν μέρεσιν, ἐν οἷσ τὰσ μὲν Νύμφασ χαριζομένασ Ἀθηνᾷ τὰσ τῶν θερμῶν ὑδάτων ἀνεῖναι πηγὰσ κατὰ τὴν Ἡρακλέουσ παρουσίαν, τοὺσ δ’ ἐγχωρίουσ πόλιν αὐτῇ καθιερῶσαι καὶ χώραν τὴν ὀνομαζομένην μέχρι τοῦ νῦν Ἀθήναιον· τὴν δ’ Ἄρτεμιν τὴν ἐν ταῖσ Συρακούσαισ νῆσον λαβεῖν παρὰ τῶν θεῶν τὴν ἀπ’ ἐκείνησ Ὀρτυγίαν ὑπό τε τῶν χρησμῶν καὶ τῶν ἀνθρώπων ὀνομασθεῖσαν.

ὁμοίωσ δὲ καὶ κατὰ τὴν νῆσον ταύτην ἀνεῖναι τὰσ Νύμφασ ταύτασ χαριζομένασ τῇ Ἀρτέμιδι μεγίστην πηγὴν τὴν ὀνομαζομένην Ἀρέθουσαν. ταύτην δ’ οὐ μόνον κατὰ τοὺσ ἀρχαίουσ χρόνουσ ἔχειν μεγάλουσ καὶ πολλοὺσ ἰχθῦσ, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἡμετέραν ἡλικίαν διαμένειν συμβαίνει τούτουσ, ἱεροὺσ ὄντασ καὶ ἀθίκτουσ ἀνθρώποισ·

ἐξ ὧν πολλάκισ τινῶν κατὰ τὰσ πολεμικὰσ περιστάσεισ φαγόντων, παραδόξωσ ἐπεσήμηνε τὸ θεῖον καὶ μεγάλαισ συμφοραῖσ περιέβαλε τοὺσ τολμήσαντασ προσενέγκασθαι· περὶ ὧν ἀκριβῶσ ἀναγράψομεν ἐν τοῖσ οἰκείοισ χρόνοισ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 3

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION