Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 66

(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 66)

μυθολογοῦσι γὰρ οἱ Κρῆτεσ γενέσθαι κατὰ τὴν τῶν Κουρήτων ἡλικίαν τοὺσ καλουμένουσ Τιτᾶνασ. τούτουσ δὲ τῆσ Κνωσίασ χώρασ ἔχειν τὴν οἴκησιν, ὅπουπερ ἔτι καὶ νῦν δείκνυται θεμέλια Ῥέασ οἰκόπεδα καὶ κυπαρίττων ἄλσοσ ἐκ παλαιοῦ χρόνου ἀνειμένον. ὑπάρξαι δὲ τὸν ἀριθμὸν ἓξ μὲν ἄνδρασ, πέντε δὲ γυναῖκασ, ὡσ μέν τινεσ μυθολογοῦσιν, Οὐρανοῦ καὶ Γῆσ ὄντασ, ὡσ δέ τινέσ φασιν, ἔκ τινοσ τῶν Κουρήτων καὶ μητρὸσ Τιταίασ, ἀφ’ ἧσ αὐτοὺσ ταύτησ τετευχέναι τῆσ προσηγορίασ.

ἄρρενασ μὲν οὖν γενέσθαι τόν τε Κρόνον καὶ Ὑπερίονα καὶ Κοῖον, ἔτι δὲ Ιἀπετὸν καὶ Κριὸν καὶ τὸ τελευταῖον Ὠκεανόν, ἀδελφὰσ δὲ τούτων τήν τε Ῥέαν καὶ Θέμιν καὶ Μνημοσύνην, ἔτι δὲ Φοίβην καὶ Τηθύν.

ὧν ἕκαστόν τινων εὑρετὴν γενέσθαι τοῖσ ἀνθρώποισ, καὶ διὰ τὴν εἰσ ἅπαντασ εὐεργεσίαν τυχεῖν τιμῶν καὶ μνήμησ ἀενάου. τὸν μὲν οὖν Κρόνον ὄντα πρεσβύτατον βασιλέα γενέσθαι, καὶ τοὺσ καθ’ ἑαυτὸν ἀνθρώπουσ ἐξ ἀγρίου διαίτησ εἰσ βίον ἥμερον μεταστῆσαι, καὶ διὰ τοῦτο ἀποδοχῆσ μεγάλησ τυχόντα πολλοὺσ ἐπελθεῖν τόπουσ τῆσ οἰκουμένησ.

εἰσηγήσασθαι δ’ αὐτὸν ἅπασι τήν τε δικαιοσύνην καὶ τὴν ἁπλότητα τῆσ ψυχῆσ· διὸ καὶ τοὺσ ἐπὶ Κρόνου γενομένουσ ἀνθρώπουσ παραδεδόσθαι τοῖσ μεταγενεστέροισ εὐήθεισ καὶ ἀκάκουσ παντελῶσ, ἔτι δ’ εὐδαίμονασ γεγονότασ. δυναστεῦσαι δ’ αὐτὸν μάλιστα τῶν πρὸσ ἑσπέραν τόπων καὶ μεγίστησ ἀξιωθῆναι τιμῆσ·

διὸ καὶ μέχρι τῶν νεωτέρων χρόνων παρὰ Ῥωμαίοισ καὶ Καρχηδονίοισ, ὅτ’ ἦν ἡ πόλισ αὕτη, ἔτι δὲ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ πλησιοχώροισ ἔθνεσιν ἐπιφανεῖσ ἑορτὰσ καὶ θυσίασ γενέσθαι τούτῳ τῷ θεῷ καὶ πολλοὺσ τόπουσ ἐπωνύμουσ αὐτοῦ γενέσθαι. διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ εὐνομίασ ἀδίκημα μὲν μηδὲν ὅλωσ ὑπὸ μηδενὸσ σνντελεῖσθαι, πάντασ δὲ τοὺσ ὑπὸ τὴν ἡγεμονίαν τούτου τεταγμένουσ μακάριον βίον ἐζηκέναι, πάσησ ἡδονῆσ ἀνεμποδίστωσ ἀπολαύοντασ.

περὶ δὲ τούτων καὶ τὸν ποιητὴν Ἡσίοδον ἐπιμαρτυρεῖν ἐν τοῖσδε τοῖσ ἔπεσιν· οἱ μὲν ἐπὶ Κρόνου ἦσαν, ὅτ’ οὐρανῷ ἐμβασίλευεν, ὥστε θεοὶ δ’ ἔζωον, ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντεσ, νόσφιν ἄτερ τε κακῶν καὶ ἄτερ χαλεποῖο πόνοιο νούσων τ’ ἀργαλέων καὶ ἀπήμονεσ, οὐδὲ μέλεσσι γῆρασ ἐπῆν, αἰεὶ δὲ πόδασ καὶ χεῖρασ ὁμοῖοι τέρποντ’ ἐν θαλίῃσι κακῶν ἔκτοσθεν ἐόντεσ· θνῆσκον δ’ ὡσ ὕπνῳ δεδμημένοι. ἄλλα τε πολλὰ τοῖσιν ἐήν· καρπὸν δ’ ἔφερε ζείδωροσ ἄρουρα αὐτομάτη πολλόν τε καὶ ἄφθονον· οἱ δ’ ἐπὶ γαίῃ εὔφρονεσ ἔργ’ ἐνέμοντο σὺν ἐσθλοῖσιν πολέεσσιν, ἀφνειοὶ μήλοισι, φίλοι μακάρεσσι θεοῖσι. περὶ μὲν οὖν Κρόνου τοιαῦτα μυθολογοῦσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION